World Homeless Day - 10/10 each year.- పుట్టిన నగరంలో నిరాశ్రయులు

-

 

యూరోపియన్ యూనియన్ నిధుల సహాయం తో అధ్యయనం చేసిన ఇండో-గ్లోబల్ సోషల్ సర్వీస్ సొసైటీ మరియు ఆర్గనైజేషన్ ఫంక్షనింగ్ ఫర్ ఐతామ్స్ రెస్పెక్ట్ (ఆఫర్) సంస్థ ఐదు రాష్ట్రాల్లోని 15 నగరాల్లో 4,382 మంది నిరాశ్రయులను సర్వే చేసింది ప్రపంచ నిరాశ్రయుల దినోత్సవం నాడు సర్వే నివేదిక వెలుబడింది.

సర్వే చేసిన నగరాలు పాట్నా, గయా, ముజఫర్పూర్, రాంచీ, ధన్బాద్, జంషెడ్పూర్, చెన్నై, మదురై, కోయంబత్తూర్, విశాఖపట్నం, గుంటూరు, విజయవాడ, ముంబై, పూణే మరియు నాసిక్.

15 భారతీయ నగరాల్లో సర్వే చేసిన ఐదుగురు నిరాశ్రయులలో ముగ్గురు తాము ఇప్పుడు నివసిస్తున్న నగరంలోనే జన్మించామని చెప్పారు అనగా నిరాశ్రయులలో 60 శాతం మంది తాము తమ నగరవాసులని చెప్పారు

పైకప్పు లేని ప్రతి 5 మంది భారతీయులలో 3 దళితులు అనగా నగరాలలో నిరాశ్రయులలో మూడింట ఒక వంతు మందికి పైగా దళితులు ఉన్నారు. అది భారతదేశ జనాభాలో వారి వాటా కన్నా ఎక్కువ ఉంది.

నిరాశ్రయులలో వలస వచ్చిన వారు 40 శాతం మంది. నగరాలకు 78.9 శాతం మంది జీవనోపాధి కోసం వలస వచ్చారు, తరువాత 13.7 శాతం మంది కుటుంబ వివాదం కారణంగా వచ్చారు.

పట్టణ నిరాశ్రయులలో షెడ్యూల్డ్ కులాలు (36 శాతం), తరువాత షెడ్యూల్డ్ తెగలు (23 శాతం), ఇతర వెనుకబడిన తరగతులు (21 శాతం), OBCలు  (20 శాతం) ఉన్నారని సర్వేలో తేలింది.

"భారతదేశంలో కుల వ్యవస్థ ప్రజలను ఆర్థికంగా, సామాజికంగా మరియు రాజకీయంగా వెనుకకు నెట్టిందని  మరియు వారిని అమానవీయ స్థితికి నెట్టివేస్తుందని ఇది స్పష్టంగా చూపిస్తుంది" అని నివేదిక పేర్కొంది.

సర్వే చేసిన నిరాశ్రయులలో 70.5 శాతం మందికి ఏదో ఒక రకమైన గుర్తింపు కార్డ్  ఉంది, మరియు 66.4 శాతం మందికి ఆధార్ కార్డ్  ఉంది.

39.5 శాతం మంది ఓటరు కార్డులు కలిగిఉండగా వారిలో 94 శాతం మంది ఓట్లు వేశారు. మునుపటి లోక్సభ ఎన్నికలలో ఇది 67.11 శాతంగా ఉంది, ఇది ఇప్పటికీ రికార్డు స్థాయిలో ఉంది. వారిలో  అధిక ఓటింగ్ శాతం ఉన్నప్పటికీ, నిరాశ్రయులలో 77.7 శాతం మందికి ప్రభుత్వం నుండి ఎటువంటి అర్హతలు రాలేదని సర్వే పేర్కొంది.

18.1 శాతం మంది సబ్సిడీతో కూడిన ఆహార రేషన్లను పొండారు.

12 శాతం మంది నిరాశ్రయుల ఆశ్రయాలను ఉపయోగించారు.ఈ ఆశ్రయాలను ఉపయోగించక పోవటానికి కారణాలు పేలవమైన జీవన పరిస్థితులు (19.5 శాతం), స్థలం లేకపోవడం (11.8 శాతం), వారి లింగం లేదా కుటుంబ అవసరాలకు ప్రత్యేకమైన ఆశ్రయాలలో  ప్రవేశం లేకపోవడం (3.1 శాతం) సరి అయిన ఆదరణలేని ఆశ్రయాలు (8 శాతం), ప్రాథమిక సౌకర్యాలు లేకపోవడం (7 శాతం), వేధింపులు (2.4 శాతం) మరియు దొంగతనం భయం (8.4 శాతం).

నిరాశ్రయులలో 58.4 శాతం మందికి మాత్రమే ఆరోగ్య సేవలు అందుబాటులో ఉన్నాయి, మరియు వారిలో 17.5 శాతం మంది సమీప ఆరోగ్య సౌకర్యం నుండి 4 కిలోమీటర్ల దూరంలో నివసిస్తున్నారు.

79 శాతం మంది స్క్వాటింగ్ కోసం మునిసిపల్ సంస్థలు మరియు పోలీసుల చే  తొలగించబడ్డారు. 14.7 శాతం మంది పోలీసులు మరియు క్రిమినల్స్ నుండి వేధింపులను చాలా వేధింపులు శబ్ద దుర్వినియోగం (verbal abuse) రూపంలో ఉన్నాయి.

నిరాశ్రయులలో 17.5 శాతం మంది భిక్షాటన ద్వారా జీవిస్తున్నారు  మరియు 82.1 శాతం మంది రోజు కూలీలు వీరిలో  నిర్మాణ కార్మికులు 23.6 శాతం అత్యధిక వాటాను కలిగి ఉన్నారు.

విధాన రూపకర్తలు “ఆశ్రయాలకు మించి ఆలోచించడం మొదలుపెట్టి, గృహనిర్మాణాన్ని కొనసాగించాలని మరియు  ప్రాథమిక సేవలు నిరాశ్రయులకు అందుబాటులో ” ఉండాలని నివేదిక సిఫార్సు చేసింది. వారికి "వృత్తి శిక్షణ మరియు నైపుణ్యం పెంపొందించడం వంటి కార్యక్రమాలను  చేపట్టవలసిన తీవ్రమైన అవసరం" ఉంది.