లైలా మరియు మజ్నూన్ - ఒక ప్రేమకథ Layla and Majnun - A Love Story

 

లైలా మరియు మజ్నూన్, ఇరాన్, 16వ శతాబ్దం, నేషనల్ మ్యూజియం ఆఫ్ స్కాట్లాండ్, ఎడిన్‌బరో

 

"లైలా మరియు మజ్నూన్" అనేది 7వ శతాబ్దపు బెడూయిన్ కవి ఖైస్ ఇబ్న్ అల్-ములావ్వా మరియు అతని ప్రేయసి లైలా బింట్ మహ్ది గురించిన ఒక ప్రసిద్ధ విషాద ప్రేమకథ. అరేబియా ద్వీపకల్పంలో పుట్టిన "లైలా మరియు మజ్నూన్" కథ, యుగయుగాలుగా ప్రపంచవ్యాప్తంగా ప్రాచుర్యం పొందినది.

మజ్నూన్ అని కూడా పిలువబడే ఖైస్ ఇబ్న్ అల్-ములావ్వా, లైలాను గాఢంగా ప్రేమించిన ఒక కవి. ఖైస్, లైలా పట్ల తీవ్రమైన వ్యామోహాo తో  అంతులేని ప్రేమకు ప్రసిద్ధి చెందాడు.

లైలా మరియు మజ్నూన్ తాము చదువుకొనే మదర్సాలో కలుసుకున్నారు.  అక్కడ వారు మొదటి చూపులోనే ప్రేమలో పడతారు.

లైలా ఒక ఉన్నత కుటుంబానికి చెందిన అందమైన, సద్గుణవంతురాలైన యువతి. లైలా, ఖైస్‌ను ప్రేమించింది, కానీ గిరిజన మరియు సామాజిక ఆచారాల కారణంగా లైలా కు  ఖైస్‌ను వివాహం చేసుకోవడానికి అనుమతి లభించలేదు.

మజ్నూన్‌పై లైలాకు ప్రేమ ఉన్నప్పటికీ, లైలా తండ్రి ఆమెకు మరొక వ్యక్తి ఇబ్న్ సలామ్‌కు ఇచ్చి వివాహం చేస్తాడు, ఇది మజ్నూన్‌ను తీవ్ర దుఃఖానికి గురిచేసింది.

లైలా, విడిపోయిన తర్వాత, మజ్నూన్ అరణ్యంలోకి వెళ్లిపోయి, అక్కడ ఒక పిచ్చివాడిలా జీవించాడు. మజ్నూన్ లైలాపై తన ప్రేమ గురించి ఉద్వేగభరితమైన కవితలు రాశాడు, అవి వాటి అందం మరియు తీవ్రతకు ప్రసిద్ధి చెందాయి.

లైలా వివాహం చేసుకున్నప్పటికీ, మజ్నూన్‌ పై ప్రేమను వదుకులేక   తీవ్రంగా బాధపడింది."మజ్నూన్" అనే పేరు అరబిక్‌లో "ఆవహించబడినవాడు" లేదా "పిచ్చివాడు" అని అనువదిస్తుంది, ఇది ఖైస్ యొక్క మానసిక స్థితిని మరియు లైలాపై అతని అదుపులేని ప్రేమను ప్రతిబింబిస్తుంది.

లైలా మరియు మజ్నూన్ కథ తరచుగా ప్రేమ యొక్క శక్తికి మరియు దానిని వ్యక్తపరచడంపై సామాజిక ఆంక్షల పర్యవసానాలకు ప్రతీకగా పరిగణించబడుతుంది.

లైలా మరియు మజ్నూన్ కథ యొక్క వివిధ వెర్షన్లు ఉన్నాయి, వాటిలో పర్షియన్ కవి నిజామి గంజవి మరియు భారతీయ కవి అమీర్ ఖుస్రో చేసిన అనుసరణలు adaptations కూడా ఉన్నాయి. ఈ అనుసరణలు అసలు కథకు తమ సొంత అంశాలను జోడించి, దానిని మరింత ప్రాచుర్యం కల్పించాయి.

నిజామీ గంజవి అనే పర్షియన్ కవి తన “ఖంసా” కావ్యంలోని మూడవ భాగంలో 1188/584లో రచించిన కథాకావ్యం ద్వారా లైలా-మజ్నూన్ ఇతివృత్తం అరబిక్ నుండి పర్షియన్, టర్కిష్ మరియు భారతీయ భాషలకు వ్యాపించింది.

అమీర్ ఖుస్రూ రచించిన ప్రేమికులైన మజ్నూన్ మరియు లైలా యొక్క శృంగార కథ. ఈ ప్రతిని 1506లో, బహుశా హెరాత్‌లో, సుల్తాన్ అలీ మష్హది అనే కాలిగ్రాఫర్ రాశారు (బ్రిటిష్ లైబ్రరీ IO ఇస్లామిక్ 383).

లైలా మరియు మజ్నూన్ కథ కొందరు  ఉత్తమ పర్షియన్, మొఘల్ మరియు ఒట్టోమన్ దృశ్య కళాకారులను visual artists ప్రభావితం చేసింది, వారు ఈ రచనల మాన్యుస్క్రిప్ట్‌లకు చిత్రాలు వేశారు.

పర్షియన్ సూక్ష్మ చిత్రాలు ముఖ్యంగా లైలా మరియు మజ్నూన్‌ల చిత్రణకు ప్రసిద్ధి చెందాయి. ఈ చిన్న-పరిమాణ కళాఖండాలు అత్యంత వివరంగా ఉంటాయి మరియు తరచుగా కథలోని సన్నివేశాలను వర్ణిస్తాయి, పాత్రల భావోద్వేగాలను మరియు వారి చుట్టూ ఉన్న ప్రకృతి దృశ్యాన్ని ప్రదర్శిస్తాయి.

లైలా మరియు మజ్నూన్‌ల ప్రేమ కథ ను వర్ణించే మాన్యుస్క్రిప్ట్ చిత్రాలు తరచుగా వారి ప్రేమకథలోని భావోద్వేగ తీవ్రతను సంగ్రహిస్తాయి. ఈ చిత్రాలు వారి భావాల లోతును తెలియజేయడానికి ప్రకాశవంతమైన రంగులు, క్లిష్టమైన వివరాలు మరియు భావవ్యక్తీకరణతో కూడిన ముఖ కవళికలను కలిగి ఉంటాయి.

లైలా మరియు మజ్నూన్ కథ సూఫీ ఆధ్యాత్మిక గ్రంథాలతో సహా ఇతర సాహిత్య రూపాలలో కూడా చిత్రీకరించబడింది. వారి ప్రేమ తరచుగా రూపకాలంకారంగా వ్యాఖ్యానించబడుతుంది, ఇది దైవంతో ఆధ్యాత్మిక ఐక్యత కోసం తపనను సూచిస్తుంది.

లైలా మరియు మజ్నూన్ కథ సాంస్కృతిక సరిహద్దులను దాటింది మరియు పర్షియా (ఇరాన్), అరేబియా మరియు మధ్య మరియు  దక్షిణ ఆసియాతో సహా వివిధ ప్రాంతాలలో ప్రసిద్ది చెందినది. లైలా మరియు మజ్నూన్ ప్రేమ ఇతివృత్తంపై మాన్యుస్క్రిప్ట్ చిత్రాలు మరియు కవిత్వం వివిధ కళా సంప్రదాయాలలో చూడవచ్చు.

లైలా మరియు మజ్నూన్ ప్రేమ కథ ఈనాటికీ ప్రేక్షకులను ఆకట్టుకుంటూనే ఉంది, ప్రేమ యొక్క శాశ్వతమైన శక్తిని, విరహ వేదనను మరియు సమాజం విధించే పరిమితులను హైలైట్ చేస్తుంది. లైలా మరియు మజ్నూన్ ప్రేమ కథకు సంబంధించిన మాన్యుస్క్రిప్ట్ చిత్రాలు మరియు కవిత్వం వారి ప్రేమ యొక్క కాలాతీత స్వభావానికి మరియు దాని కళాత్మక వ్యక్తీకరణకు నిదర్శనంగా నిలుస్తాయి.

చదరంగం మరియు ముస్లిం వారసత్వం Chess & Muslim Heritage

 

ముస్లిం చరిత్రలో చదరంగం ఒక ముఖ్యమైన భాగం. చదరంగం ఆట 6వ శతాబ్దం ADలో ఉత్తర భారతదేశంలో ఉద్భవించి పర్షియాకు వ్యాపించింది. అరబ్బులు పర్షియాను జయించినప్పుడు, చదరంగం ముస్లిం ప్రపంచం లో వ్యాపించినది.

చదరంగం యొక్క భారతీయ రూపాన్ని చతురంగ అని పిలుస్తారు, దీనిని 6వ శతాబ్దం ADలో అభివృద్ధి చేశారు, అంటే "4 సభ్యులు", ఇది భారత సైన్యంలోని 4 సైనిక విభాగాల నుండి వచ్చింది: పదాతిదళం, అశ్వికదళం, ఏనుగులు మరియు రథం.

ఇస్లామిక్ పర్షియా నుంచి చదరంగం ఆట పశ్చిమ దిశగా వ్యాపించింది మరియు అరేబియా జనాభాలో ఎక్కువ భాగం చదరంగం ఆడటం ప్రారంభించారు,

ముస్లిములు  చెస్‌ను తాము జయించిన ప్రతిచోటా తమతో తీసుకెళ్లారు అరబ్ ప్రపంచం లో  ఖలీఫాలు చదరంగంను ప్రాచుర్యం చేసారు. ఖలీఫా హరున్ అల్-రషీద్ చదరంగంను తప్పనిసరి ఆస్థాన/కోర్టు కార్యకలాపంగా మార్చాడు. ఖలీఫా హరున్ అల్-రషీద్ అసాధారణ నైపుణ్యం (ఉదాహరణకు కళ్ళకు గంతలు కట్టుకుని చెస్ ఆడే సామర్థ్యం) కలిగిన చెస్ ఆటగాళ్లను ఆదరించాడు.

హరున్ అల్-రషీద్ చెస్  ఆటగాళ్లను వారి ఆర్థిక స్థితి బాగా ఉన్నప్పటికీ, వారికి సంపదను అందించేవాడు. ఈ ఎత్తుగడ "క్వీనింగ్" అనే చదరంగ ఎత్తుగడగా అనువదించబడింది: ఉదాహరణ కు ఒక బంటును విజియర్ సలాదిన్ అల్-అయోబి మరియు ఖలీఫ్ హరున్ అల్-రషీద్ స్థాయికి పదోన్నతి కల్పించడం

చార్లెమాగ్నే చెస్ సెట్ ప్రపంచంలోనే అత్యంత ప్రసిద్ధ చదరంగ సెట్ కావచ్చు. ఖలీఫా  హరున్ అల్-రషీద్ బహుమతిగా రాజు చార్లెమాగ్నేకు అద్భుతమైన చదరంగ ఆటగాళ్ల సెట్‌ను బహుకరించారని చరిత్ర చెబుతుంది.

హరున్ వారసుడు అతని కుమారుడు అల్-అమీన్ (813లో మరణించాడు) ఒక అద్భుతమైన చదరంగ కథను కలిగి ఉన్నాడు: అల్-అమీన్ సవతి సోదరుడు అల్-మమున్‌కు విధేయులైన దళాలు బాగ్దాద్‌ను ముట్టడించిన కీలక సమయంలో, బాగ్దాద్ స్వాధీనం త్వరలో జరుగుతుందని చెస్ ఆడుతున్నప్పుడు అల్-అమీన్ కి సందేశం వచ్చింది.

12వ శతాబ్దంలో సంకలనం చేయబడిన “బుక్ ఆఫ్ చెస్: ఎక్స్‌ట్రాక్ట్స్ ఫ్రమ్ ది వర్క్స్ ఆఫ్ అల్-అడ్లి, అస్-సులి & అదర్స్‌ Book of Chess: Extracts From the Works of al-Adli, as-Suli & Others లోని రెండు  మాన్యుస్క్రిప్ట్‌లలో 10వ శతాబ్దంలో  ఇద్దరు అత్యంత ప్రసిద్ధ అబ్బాసిడ్ చదరంగం మాస్టర్లు, అల్-లజ్లాజ్ మరియు అల్-సులి కలరు అని ప్రస్తావించబడినది.

బాగ్దాద్ కోర్టులో, చదరంగం నిశ్శబ్ద వ్యవహారం కాదు. ఆటగాళ్ళు ఒకరితో ఒకరు మరియు ప్రేక్షకులతో చమత్కారమైన పరిహాసాన్ని ఆడేవారు.. "చదరంగం ఆటగాళ్ళు ఆశ్చర్యపరిచేలా వివిధ రకాల ఆహ్లాదకరమైన మరియు హాస్యాలను ఉపయోగిస్తారు" అని 14వ శతాబ్దపు అరబ్ చరిత్రకారుడు అల్-మసూది రాశారు

ఇప్పుడు పోర్చుగల్ మరియు స్పెయిన్ దేశాలుగా పిలువబడే ఐబీరియన్ ద్వీపకల్పాన్ని అరబ్బులు జయించిన తర్వాత, చదరంగం ఆటను యూరప్‌లోని ఐబీరియన్ ద్వీపకల్ప ప్రాంతంలోకి ప్రవేశపెట్టారు. కార్డోబా కాలిఫేట్ సంస్కృతి, విద్య మరియు శాస్త్రాలను ప్రోత్సహించింది - ఇందులో చెస్ కూడా ఉంది

చారిత్రాత్మకంగా చదరంగం ఆడటం సంస్కృతులను మరియు ప్రజలను అనుసంధానించింది, ఎందుకంటే ఇది మేధోపరమైన సవాళ్లు మరియు తార్కిక నైపుణ్యాలపై ఆధారపడి ఉంటుంది.

13వ శతాబ్దంలో స్పెయిన్‌లో చదరంగం మధ్యప్రాచ్యం & ఉత్తర ఆఫ్రికాలో ఆడే ఆట నుండి పరివర్తన చెందింది. చదరంగం ఆట ప్రయాణికులకు అవసరమైన కాలక్షేపంగా మారింది, ఇది యూరప్ అంతటా మరింత వ్యాప్తి చెందడానికి సహాయపడింది. పశ్చిమ ఐరోపాలో చదరంగం ఆట యొక్క మొదటి కథనం 1010 A.D. నాటిది..

10వ & 11వ శతాబ్దాలలో, మధ్యప్రాచ్యం నుండి రష్యా మరియు  స్కాండినేవియాకు చెస్ వ్యాపించింది. కొంతకాలం తర్వాత, చెస్ ఇటలీలోకి ప్రవేశించింది.

చైనా & మధ్యధరా మధ్య పాత వాణిజ్య మార్గం అయిన సిల్క్ రూట్‌లోని మధ్య ఆసియాలోని చారిత్రాత్మకంగా ముఖ్యమైన నగరం సమర్కండ్ (ఉజ్బెకిస్తాన్) సమీపంలోని కనుగొనబడిన పురాతన చెస్ సెట్ సుమారు 700 సంవత్సరాల  నాటిది.

చదరంగంలోని రాజు పావు king chess piece కు ఉపయోగించే పర్షియన్ పదం 'షా', వివిధ భాషలలో చదరంగం ఆట పేరుగా వ్యాపించింది: ఇటాలియన్‌లో స్కాచి, డచ్‌లో షాక్‌స్పీల్, జర్మన్‌లో షాక్‌స్పీల్, సెర్బియన్‌లో షాక్, ఐస్‌లాండిక్‌లో స్కాక్టాఫ్ల్ మరియు ఫ్రెంచ్‌లో ఎచెస్, దీని నుండే ఆంగ్లంలో చెస్ అనే పదం వచ్చింది.

ప్రాంతాలను బట్టి పావుల pieces ఆకారాలు మారాయి. ఉదాహరణకు, మధ్య ఆసియాలో ఏనుగు స్థానంలో కొన్నిసార్లు ఒంటె ఉండేది. టిబెటన్లలో, రాజు స్థానంలో సింహం మరియు వజీర్ స్థానంలో పులి ఉండేవి. మొఘల్ చదరంగపు సెట్‌లో, పావులు జంతువులపై ఉన్న భారతీయ సైనికుల రూపంలో ఉంటాయి

సెంటెరెక్ (Sänṭäräž ሰንጠረዥ) అనేది ఇథియోపియా మరియు ఎరిట్రియాలో ఆడే ఒక ప్రాంతీయ చదరంగపు రకం. సాంప్రదాయకంగా, బోర్డు చదరపు గడులతో ఉండదు, కానీ చతురస్రాలుగా గుర్తించబడి ఉంటుంది.

చదరంగం మొఘల్ భారతదేశంలో ప్రాచుర్యం పొందింది, ఇది మొఘల్ చక్రవర్తులకు ఇష్టమైన ఆట. "ఫ్రాంక్ లెస్లీస్ పాపులర్ మంత్లీ" (1883) పత్రికలోని "లివింగ్ చెస్" అనే ఒక వ్యాసం, మొఘల్ చక్రవర్తి అక్బర్ (1542-1605) ఫతేపూర్ సిక్రీలోని పచీసీ ప్రాంగణం యొక్క నేలపై సజీవ చదరంగం ఆడాడని పేర్కొంది.

 

 

చైనాలో ఇస్లాం యొక్క 'ముఖ్యమైన వారసత్వం'-ముస్లిం కుంగ్ ఫూ Muslim Kung Fu is an ‘important legacy’ of Islam in China

 

 

పాశ్చాత్య మీడియా ఎల్లప్పుడూ బ్రూస్ లీ, జాకీ చాన్ మరియు జెట్ లి చిత్రాలతో నిండి ఉంది, కానీ మనం విననిది ఇస్లాం మరియు యుద్ధ కళల మధ్య ఉన్న సంబంధం.

చైనీస్ సంస్కృతి  నిపుణుల  అభిప్రాయం ప్రకారం ‘ముస్లిం కుంగ్ ఫూ’ అనేది చైనాలో ఇస్లాం యొక్క ముఖ్యమైన వారసత్వం. ‘ముస్లిం కుంగ్ ఫూ’ ను ‘ముస్లిం మాస్టర్స్’ అభివృద్ధి చేశారు, ముస్లిం మాస్టర్స్ నిరంతరం మరియు కష్టపడి శిక్షణ పొందారు, భౌతిక మరియు ఆధ్యాత్మిక పరిపూర్ణత వైపు మరియు చైనిస్ ముస్లిం సమాజాలకు మరియు చైనాకు జీవితాంతం ప్రేరణను అందించారు. ఇస్లాంతో చైనీస్ సంస్కృతి యొక్క ప్రత్యేకతను పొందుపరిచారు.

అరబ్ ముస్లింలు మరియు చైనీయుల మధ్య ప్రారంభ వాణిజ్యం దూర ప్రాచ్యంలో ఇస్లాం వ్యాప్తిలో మరియు ముస్లిం-చైనీస్ గుర్తింపును స్థిరపరచడంలో కీలక పాత్ర పోషించింది. 12వ శతాబ్దం నాటి నుంచి , సైనిక నాయకత్వ స్థానాల్లో ప్రారంభ చైనీస్ ముస్లింలు పోషించిన పాత్రలు, ప్రత్యేకమైన సంబంధo ‘ముస్లిం కుంగ్ ఫూ’ కి నాంది పలికాయి.

చైనాలో హుయ్ ప్రజలు దేశంలో అతిపెద్ద ముస్లిం మైనారిటీగా ఉన్నారని  నమోదు చేయబడింది. ప్రవక్త ముహమ్మద్ సల్లల్లాహు అలైహి వ సల్లం మరణించిన దాదాపు 19 సంవత్సరాల నుండి చైనా మరియు అరేబియా మధ్య సంబంధం ఉంది.

ఈ ప్రాంతంలో ఇస్లాం వ్యాప్తికి మొదటి ప్రయత్నాలను ప్రారంభించినది మూడవ ఖలీఫా (ఖలీఫా) ఉస్మాన్ (RA), తరువాతి వాణిజ్య, వర్తక సమూహాలు కూడా ఇస్లాం వ్యాప్తికి దోహదపడ్డాయి.

అరేబియా మరియు చైనిస్ ప్రజల కలయిక తో  ఆవిర్భవించిన హుయ్ ముస్లిములు చైనీస్ సంస్కృతిని  ఇస్లామిక్ సంప్రదాయంతో మిళితం చేసినారు.  రెజ్లింగ్, విలువిద్య మరియు కత్తిసాము వంటి కార్యకలాపాల ద్వారా ప్రవక్త ముహమ్మద్(స) ఫిట్‌నెస్‌ను ప్రోత్సహించడం నుండి ప్రేరణ పొందారు.

యుద్ధ కళలు సుదీర్ఘ సముద్రయాన వాణిజ్య మిషన్ల కోసం రక్షణ యొక్క ఆచరణాత్మక అంశాలతో కలిసిపోవడమే కాకుండా, చాలా మంది చైనిస్ ముస్లిం మాస్టర్ల ఆధ్యాత్మిక సాధనంగా కూడా ఉంది. స్వీయ నియంత్రణ మరియు సంయమనం యొక్క అవసరం యుద్ధ కళలు మరియు సాంప్రదాయ ఇస్లామిక్ బోధనలలో ప్రతిబింబిస్తుంది.

యుద్ధ కళల అబ్యాసం  హుయ్ ముస్లింలచే చైనా యొక్క వాయువ్య ప్రాంతాలలో కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి. యుద్ధ కళల అభ్యాసం ఇప్పటికీ దేశంలోని వివిధ మసాజిద్ (మసీదులు)లలో జరుగుతుంది, యుద్ధ కళలు  ఇస్లామిక్ శాస్త్రాలు ఒకే సమయంలో బోధించబడుతున్నాయి.

మసీదులలో లేదా నియమించబడిన ప్రాంతాలలో ప్రార్థనల తర్వాత (ఫజ్ర్/మగ్రిబ్) ప్రతిరోజూ సాధన చేస్తారు మరియు క్రమశిక్షణను పెంపొందిస్తారు.

భౌతిక రంగంలో కూడా యుద్ధ కళల మాస్టర్లు ఇస్లామిక్ స్వీయ నియంత్రణ భావనను ఉపయోగించారు. అభ్యాసకులు శిక్షణ యొక్క ఆధ్యాత్మిక మరియు శారీరక అంశాలపై ప్రాధాన్యత ఇవ్వడంతో. ప్రశాంతంగా మరియు సమీకృత నిర్ణయం తీసుకోవడం ముస్లింలు సమర్థించే సంప్రదాయం, దీనిని ప్రవక్త సంప్రదాయంలో చూడవచ్చు "బలవంతుడు తన బలంతో ప్రజలను అధిగమించేవాడు కాదు, బలవంతుడు కోపంలో ఉన్నప్పుడు తనను తాను నియంత్రించుకునేవాడు."

ముస్లిం మాస్టర్స్ “కుంగ్ ఫూ” యొక్క అంతర్గత మరియు బాహ్య రూపాన్ని సమన్వయం చేయడంలో విజయం సాధించారు, ముస్లిం మాస్టర్స్ తమ అసలు విశ్వాసానికి దగ్గరగా ఉండి, తమ మతం ఆధారంగా ప్రభావవంతమైన స్వదేశీ యుద్ధ కళలను ఉత్పత్తి చేయడంలో "ఇజ్తిహాద్"(శ్రద్ధ)  (ప్రయత్నం)ను ప్రయోగించారు.

ముస్లిం యుద్ధ కళల మాస్టర్లు భౌతిక రంగంలో కూడా ఇస్లామిక్ స్వీయ నియంత్రణ భావనను ఉపయోగించారు. యుద్ధ కళల అభ్యాసకులు శిక్షణ యొక్క ఆధ్యాత్మిక మరియు శారీరక అంశాలపై ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం జరిగింది.. మార్షల్ ఆర్ట్స్ శిక్షణ స్వీయ-క్రమశిక్షణ, నిగ్రహం మరియు అంతర్గత శాంతిని సాధించడం, మతపరమైన బోధనలను పూర్తి చేయడం వంటి ఇస్లామిక్ భావనలను ప్రతిబింబిస్తుంది

దేశీయ ముస్లిం యుద్ధ కళలు తరచుగా విలక్షణమైన ఇస్లామిక్ (అరబిక్) పేర్లతో పిలవబడినాయి.సిలాట్ మరియు వుషు Silat and Wushu వంటి వివిధ కళారూపాలు గత కొన్ని వందల సంవత్సరాలగా  ముస్లింలచే పరిపూర్ణం చేయబడ్డాయి, జాక్వాన్ మరియు పిగుక్వాన్ వంటి అనేక ఒరిజినల్ యుద్ధ కళలు కూడా ముస్లింలచే సృష్టించబడ్డాయి లేదా స్వీకరించబడ్డాయి. చక్వాన్ (చా స్టైల్ బాక్సింగ్), తంతుయ్ (స్ప్రింగ్ లెగ్) మరియు టాంగ్పింగ్‌గాంగ్ (వాటర్ బాటిల్ స్టైల్) వంటి ప్రత్యేక రూపాలను అభివృద్ధి చేశారు. టాంగ్పింగ్ (వజు  కోసం నీటి కెటిల్) వంటి వస్తువులు స్వచ్ఛత గుర్తింపుకు చిహ్నాలుగా మారాయి.

 ముస్లింలను రక్షించడానికి కొంతమంది ఆర్మీ అధికారులచే  సృష్టించబడిన ఒరిజినల్ యుద్ద కళల సాధనాలు, ముస్లిం సమాజాలలో తరతరాలుగా రహస్యంగా అందించబడుతున్నాయి.

యుద్ధ కళలు మరియు ఇస్లాం చరిత్రలో, పరిగణించవలసిన పేర్లు చాలా ఉన్నాయి. ముఖ్యంగా వాంగ్ జి పింగ్ (1881 – 1973) & చాంగ్ తుంగ్ షెంగ్ (1908 – 1986) వంటి మాస్టర్స్. జనరల్ చా షాన్ మీర్ (జామిర్)

ముస్లిం  మాస్టర్స్ క్రమశిక్షణతో  శిక్షణ పొందారు, అదే సమయంలో తమ విశ్వాసాన్ని నిలుపుకున్నారు మరియు అల్లాహ్ & ఇస్లాంకు దగ్గరగా రావడానికి యుద్దకళలను ఒక మార్గంగా ఉపయోగించారు.

మాస్టర్ వాంగ్ జి-పింగ్ (1881–1973) చైనీస్ మార్షల్ ఆర్ట్స్ మరియు సాంప్రదాయ వైద్యంలో చైనీస్ ముస్లిం ప్రాక్టీషనర్. మాస్టర్ వాంగ్ జి-పింగ్ 1928లో మార్షల్ ఆర్ట్స్ ఇన్స్టిట్యూట్ యొక్క షావోలిన్ కుంగ్ ఫూ విభాగానికి నాయకుడిగా పనిచేశారు మరియు చైనీస్ వుషు అసోసియేషన్ వైస్ చైర్మన్ కూడా

వుషు మాస్టర్‌గా కూడా గుర్తింపు పొందిన మాస్టర్ వాంగ్ జి పింగ్ ఇస్లాంకు సంబంధించి పండితుడు. మాస్టర్ వాంగ్ జి-పింగ్ ఖురాన్ పఠిస్తూ బరువైన రాళ్లను ఎత్తేవారని ప్రసిద్ధి చెందారు.

చైనాలోని ముస్లింల చరిత్రతో సంబంధం ఉన్న ప్రసిద్ద క్విన్‌జౌ మసీదు తలుపులను బలవంతం గా తీసుకుపోవడానికి ప్రయత్నించిన జర్మన్ దళాల పట్ల మాస్టర్ వాంగ్ జి పింగ్ వ్యతిరేకత గురించి ఒక ప్రసిద్ధ కథ కలదు. మాస్టర్ వాంగ్ వారిని తలుపులు తీసుకెళ్లనివ్వలేదు మరియు జర్మన్ సైనికులను వెయిట్ లిఫ్టింగ్ పోటీకి సవాలు చేసి గెలిచాడు!

యుద్ద కళల ఇతర వివిధ ఇతర విభాగాలలో కూడా ప్రావీణ్యం ఉన్న వాంగ్ జి పింగ్ ముస్లిం మరియు ముస్లింయేతర ప్రజలకు ఒక ప్రేరణగా నిలిచాడు. వాంగ్ జి పింగ్ కు యుద్ధ కళలలో గల ప్రావీణ్యం ఆయనను  వివిధ విదేశీ ప్రత్యర్థులపై విజయం సాధించడానికి వీలు కల్పించింది, ఇది ఇతర చైనీస్ విద్యార్థలు  యుద్ద కళలు నేర్చుకోవడానికి మరియు చైనీస్ ప్రజలలో ఇస్లాంను వ్యాప్తి చేయడానికి దారితీసింది.

చాంగ్ తుంగ్-షెంగ్ (1908-1986) మరొక హుయ్ మార్షల్ ఆర్టిస్ట్. చాంగ్ తుంగ్-షెంగ్ అత్యంత ప్రసిద్ధ చైనీస్ రెజ్లింగ్ (దీనిని షుయ్ జియావో అని కూడా పిలుస్తారు) ప్రాక్టీషనర్లు మరియు  ఉపాధ్యాయులలో ఒకడు. చాంగ్ ప్రాక్టీస్ చేసే ముస్లిం. తన ప్రత్యర్థులను చుట్టుముట్టి ఉచ్చులో పడవేసే సామర్థ్యం కారణంగా చాంగ్ తుంగ్-షెంగ్ కు "ఫ్లయింగ్ సీతాకోకచిలుక" అనే మారుపేరు ఇవ్వబడింది.

గ్రాండ్‌మాస్టర్ చాంగ్ గురువు ప్రసిద్ధ చాంగ్ ఫాంగ్-యెన్, అతను “పావో-టింగ్ షుయ్-చియావో” అనే  యుద్ద  కళ యొక్క 3 ప్రధాన శాఖలలో అత్యంత వేగవంతమైన & శక్తివంతమైన నిపుణుడు. తన అత్యంత ప్రసిద్ధ మ్యాచ్‌లలో ఒకదానిలో, చాంగ్ మంగోలియన్ రెజ్లింగ్ ఛాంపియన్ హుక్లీని సవాలు చేశాడు, మంగోలియన్ రెజ్లింగ్ ఛాంపియన్ హుక్లీ 7 అడుగుల పొడవు మరియు 400 పౌండ్ల బరువు కలిగి ఉన్నాడు. పరిమాణంలో తేడా ఉన్నప్పటికీ, చాంగ్ పదే పదే హుక్లీని పడగొట్టాడు.

మరొక హుయ్ మార్షల్ ఆర్టిస్ట్ అంజిద్ అలీ వింగ్ చున్ బోధకుడు మరియు ప్రాక్టిస్  ముస్లిం కూడా. ఇస్లామిక్ మరియు మార్షల్ ఆర్ట్ బోధనల మధ్య సారూప్యతలపై అంజిద్ అలీ ఆసక్తికరమైన అంతర్దృష్టిని అందిస్తాడు

వాస్తవానికి, యుద్ధ కళలు మరియు  ఇస్లామిక్ సంప్రదాయం ఒక ప్రత్యేకమైన చరిత్రను పంచుకుంటాయి, రెండు రెండు ఒక గొప్ప లక్ష్యాన్ని సాధించడానికి మార్గాలు కలిగి ఉంటాయి, ఒకదానికొకటి ప్రతిబింబాలుగా పనిచేస్తూ, చైనాలో ఇస్లాం చరిత్ర ప్రపంచంలోని తూర్పు మూలలకు మతం విస్తరించడానికి దారితీసింది. యుద్ధ కళల యొక్క ఆచరణాత్మక స్వభావం ఈ సంప్రదాయాన్ని రక్షించడంలో సహాయపడింది, తద్వారా చైనీస్ సంస్కృతి యొక్క ప్రత్యేకతను, ఇస్లాం మతం యొక్క సంపూర్ణతను నిలుపుకుంది.