ముస్లింలలో కులo

 

గత రెండు దశాబ్దాలుగా, ముస్లింలలో కులంపై చర్చలు నెమ్మదిగా, స్థిరంగా పెరుగుతున్నాయి. అనేక సంఘటనలు దీనికి దోహదపడ్డాయి: ముస్లిం సంస్థలపై మండల్ రాజకీయాల ప్రభావం మరియు మహారాష్ట్ర, బీహార్ మరియు ఉత్తరప్రదేశ్‌ లోని అట్టడుగు కులాల ముస్లిం సమూహాలు, “పస్మండ” (“వదలి వేయబడిన వారు”) బ్యానర్‌తో ఏకం కావడం. ; UPA ప్రభుత్వం ద్వారా సచార్ కమిటీ మరియు రంగనాథ్ మిశ్రా కమిషన్ నివేదికల కమీషన్; మరియు ముస్లింలలో విద్యాపరమైన స్కాలర్‌షిప్ పెరుగుదల మొదలగునవి.

ముస్లింలు కూడా కులం ద్వారా ప్రభావితమయ్యారనే అవగాహన చాలా విస్తృతమైన ప్రభావాలను కలిగి ఉంది: భారతదేశంలోని చాలా మంది ముస్లింలు వెనుకబడిన కులాలకు చెందినవారని పండితులు ఎత్తి చూపారు.

ఇంతియాజ్ అహ్మద్ మరియు ఖలీద్ అన్సారీ ఈ సంఖ్యను 85 శాతంగా పేర్కొన్నారు - ఈ సంఖ్య ఖచ్చితంగా తక్కువ సామాజిక-ఆర్థిక సూచికలతో సహా అనేక "ముస్లిం సమస్యలను" ఎత్తి చూపుతుంది,

అయితే, సరిఅయిన డేటా లేకపోవడం వల్ల ముస్లిం కులం మరియు వారి సామాజిక-ఆర్థిక వెనుకబాటుతనంపై సమగ్ర అధ్యయనాలు దెబ్బతిన్నాయి. దేశవ్యాప్తంగా ఉన్న ముస్లిం కుల సమూహాల నిష్పత్తికి సంబంధించి నమ్మదగిన నూతన  డేటా లేదు.

1871 జనాభా లెక్కల ప్రకారం దాదాపు 19 శాతం ఉన్నత కులాలు మరియు 81 శాతం దిగువ కుల ముస్లింల నిష్పత్తిని సూచిస్తుంది. అయితే, సచార్ కమిటీ నివేదిక NSSO డేటా ఆధారంగా ముస్లిం జనాభాలో 40 శాతం తక్కువ కులాల ముస్లింల సంఖ్యను పేర్కొంది. మండల్ కమీషన్ నివేదిక కూడా 52 శాతం గా మాత్రమే (అది దళిత ముస్లిం జనాభాను లెక్కించనప్పటికీ) పేర్కొంది.

స్వాతంత్ర్యం తర్వాత (షెడ్యూల్డ్ కులాలు మినహా) జనాభా గణనలో కులాల గణన నిలిపివేయడం భారతదేశం అంతటా ఉన్న సంఘాలు మరియు కులాల స్థితిపై అవగాహనను ప్రభావితం చేసింది. కానీ ముస్లింల విషయంలో - కులం ఉనికిని రాజ్యం మరియు ఉన్నత (elite)ముస్లిం ప్రతినిధులు  తిరస్కరించినారు. కుల గణన లేకపోవడం వల్ల ముస్లింలను అర్థం చేసుకోవడానికి- వారి పేదరికం, విద్యాపరమైన వెనుకబాటుతనం మరియు వృత్తిపరమైన అనిశ్చితిని  తెలుసుకోవటం చాలా ముఖ్యమైనది 

ఉదాహరణకు, 1983 నాటి గోపాల్ సింగ్ కమిటీ నివేదిక, ముస్లిములలో పేదరికాన్ని పరిశీలించడానికి నియమించబడింది, "కళలు మరియు చేతివృత్తులలో చాలా ప్రతిభను కలిగి ఉన్న" ముస్లిం కళాకారులు ఇప్పటికీ భూమిలేనివారు, పేదలు మరియు దోపిడీకి గురవుతున్నారనే వాస్తవం పట్ల ఆశ్చర్యాన్ని వ్యక్తం చేసింది.

ఈ సందర్భంలో, ఈ సంవత్సరం ప్రచురించబడిన రెండు అధ్యయనాలు ముస్లింలలో కులాన్ని బాగా అర్థం చేసుకోవడంలో సహాయపడటానికి వెలువరించిన కొన్ని గణాంకాలు  స్వాగతించదగినవి.

మొదటిది, జర్నల్ ఆఫ్ ఇంటర్నేషనల్ డెవలప్‌మెంట్‌లో ఛవీ తివారీ, శ్రీనివాస్ గోలీ, మహ్మద్ జాహిద్ సిద్ధిఖీ మరియు ప్రదీప్ S. సాల్వే ఇటీవల ప్రచురించిన పేపర్‌లో UPలోని 7,000 గృహాలను హిందూ మరియు ముస్లిం కులాలలోని ఉపకులంలో భూమి యాజమాన్యం(ల్యాండ్ హోల్డింగ్), పేదరికం, ఉపాధి, విద్య మరియు ఆరోగ్య సూచికలతో  పోల్చారు.

ముస్లింలలో 76 శాతం మంది అట్టడుగు కులాల వారు మరియు మొత్తం ముస్లిం జనాభాలో 24 శాతం దళిత ముస్లింలు ఉన్నారని అధ్యయనం అంచనా వేసింది. సామాజిక వివక్షత కు గురిఅవుతున్న దళిత ముస్లిలు  దళిత క్రైస్తవులతో పాటు షెడ్యూల్డ్ కుల హోదా కింద ఎటువంటి రక్షణను పొందలేదు.

అగ్ర కులాలు మరియు అట్టడుగు కులాల ముస్లింలకు సూచికలలో తేడాను అధ్యయనం పునరుద్ఘాటిస్తుంది. దళిత మరియు OBC ముస్లింలలో గ్రామీణ పేదరికం వరుసగా 53 శాతం మరియు 42 శాతం, అగ్ర కులాల (సాధారణ) ముస్లింలలో 31 శాతం ఉంది.

భూమిలేని కుటుంబాల వాటా దళిత ముస్లింలలో 80 శాతం కాగా అగ్రవర్ణ ముస్లింలలో 44 శాతం. దళిత మరియు OBC ముస్లింలు బ్యాంకుల నుండి రుణాలు వంటి అధికారిక ఆర్థిక సేవల నుండి రెండు రెట్లు ఎక్కువ లేమిని/ మినహాయింపును exclusion ఎదుర్కొంటున్నారు.

ఉన్నత కులాలు మరియు దిగువ కులాల ముస్లింల మధ్య సామాజిక-ఆర్థిక అసమానతలు ఎక్కువగా ఉన్నాయని మరియు అది మునుపటి అధ్యయనాలు అంచనా వేసిన దాని కంటే తక్కువ కులాల ముస్లింలలో అధిక శాతం ఉన్నట్లు అధ్యయనం సూచిస్తుంది.

ఏది ఏమైనప్పటికీ, సామాజిక-ఆర్థిక సూచికల పటంలో హిందూ అగ్రవర్ణాలతో పోలిస్తే అగ్రవర్ణ ముస్లింలు ఇప్పటికీ గణనీయమైన ప్రతికూలత disadvantage లో ఉన్నారని కూడా అధ్యయనం పునరుద్ఘాటించింది. ఉదాహరణకు, అగ్ర కులాల హిందువులకు గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో పేదరికం నిష్పత్తి 14 శాతం కాగా, ముస్లిం అగ్ర కులాల్లో అదే 31 శాతంగా ఉంది. పట్టణ పేదరికం, భూమి మరియు సంపద హోల్డింగ్‌లో కూడా ఇదే విధమైన అసమానత కనిపిస్తుంది. మొత్తంమీద, దేశంలోని ఇతర సమూహాలతో పోలిస్తే అగ్రవర్ణ హిందువులు ఎక్కువ ప్రయోజనం పొందుతున్నారు.

జూలియన్ లెవెస్క్, లారెన్స్ గౌటియర్ మరియు నికోలస్ బెలోర్గే చేసిన మరొక నూతన  అధ్యయనం గమనించదగినది. ముస్లిం నాయకులు ఆక్రమించే "సామాజిక ప్రదేశాలను" మ్యాపింగ్ చేస్తూ, తన 2000 పుస్తకం “మసావత్ కి జంగ్‌”లో, అలీ అన్వర్ బీహార్‌లోని అనేక ముస్లిం సంస్థలలో సయ్యద్‌లు మరియు షేక్‌ల అధిక ప్రాతినిధ్యాన్ని నొక్కిచెప్పారు (ఉదాహరణకు, ఆ సమయంలో, ఆల్ ఇండియా ముస్లిం పర్సనల్ లా బోర్డ్‌ లోని 39 మంది ఎగ్జిక్యూటివ్ సభ్యులలో 36 మంది ఉన్నత కులస్థులు) . భారతదేశం అంతటా 164 మంది ముస్లిం నాయకులతో  ఈ అధ్యయనం  చేయడం జరిగింది. ముస్లిం నేతల్లో 70 శాతం మంది అగ్రవర్ణాలకు చెందిన వారేనని పేర్కొంది. గత 30 ఏళ్లలో ఇది మారలేదు.

ఈ రచనలు స్వాగతించదగినవి మరియు అవసరం. మతాలకు అతీతంగా భారతీయ సమాజంలో కులం ప్రాథమిక యూనిట్‌గా మిగిలిపోయిందని మరియు కుల గణన దేశంలో అధికారం, ప్రాతినిధ్యం మరియు "బుజ్జగింపు" గురించి అనేక ప్రశ్నలకు సమాధానం చెప్పుతుందని  రచయితలు నొక్కి చెప్పారు.

రచన: షిరీన్ ఆజం , శ్రీనివాస్ గోలి |

ఆజం ఆక్స్‌ఫర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో DPhil పరిశోధకుడు మరియు మాజీ అసిస్టెంట్ ఎడిటర్, ఎకనామిక్ & పొలిటికల్ వీక్లీ మరియు గోలీ JNUలో పాపులేషన్ స్టడీస్‌లో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్.

మే 2, 2022 ఇండియన్ ఎక్స్‌ప్రెస్