ఇస్లాంలో విమర్శ మరియు భావవ్యక్తీకరణ స్వేచ్ఛ Criticism and Freedom of Expression in Islam

 

ప్రవక్త(స) కాలంలో, అతని సహచరులు కొందరు అవిశ్వాసుల దేవుళ్ళకు వ్యతిరేకంగా అభ్యంతరకరమైన భాషను ఉపయోగించారు. దీనికి ప్రతిగా  అవిశ్వాసులు అల్లాహ్ ను మరియు అతని ప్రవక్త(స)ను దూషించసాగినారు. అప్పుడు అల్లాహ్  విశ్వాసులకు ఒక ముఖ్యమైన సలహా ఇచ్చాడు.

·       “(ముస్లిములారా)వారు అల్లాహ్ ను కాదని వేడుకొనే ఇతరులను దూషించకండి.ఎందుకంటే, వారు షిర్క్ కంటే ఇంకా ముందుకు పోయి అజ్ఞానం చేత అల్లాహ్ ను దూషిస్తారేమో. ఈ విధంగానే మేము ప్రతివర్గం వారికి వారు చేసే పనులు ఆకర్షకరం గా ఉండేలా చేసాము. వారు తరువాత తమ ప్రభువు వైపునకే మరలి రావలసి ఉంది. అప్పుడు ఆయన వారికి తెలుపుతాడు, వారు ఎమేమి చేస్తూ ఉండేవారో.” (6: 108) అల్-అనామ్ Al-Anam (The Cattle):  (పశువులు) సురా

ఈ ఆయత్ లో అల్లాహ్ నిర్దేశించిన సూచనను మనం గమనించ వచ్చు. అల్లాహ్ ను లేదా అతని దూతను తిట్టవద్దని సర్వశక్తిమంతుడైన అల్లాహ్ మక్కావాసులకు లేదా ప్రత్యర్థులను  హెచ్చరించ లేదు. బదులుగా, సర్వశక్తిమంతుడైన అల్లాహ్  ముస్లింలకు ఇతర ప్రజల దేవుళ్ళు మరియు వారి ధర్మం గురించి అవమానకరమైన భాష వాడకుండా ఉండమని సలహా ఇచ్చాడు.

 

మొదట, ధర్మం పేరిట అన్ని రకాల ప్రతికూల కార్యకలాపాలకు దూరంగా ఉండాలి. ఇతరుల ధర్మానికి వ్యతిరేకంగా మాట్లాడటం ద్వారా మన ధర్మాన్ని ఖచ్చితంగా సమర్థించలేము. రెండవది, మనం లోతుగా ఆలోచిస్తే, ఇస్లాంకు వ్యతిరేకంగా మాట్లాడే వారితో పోరాడటానికి లేదా ఘర్షణ పడమని దివ్య ఖురాన్ ముస్లింలను ఆదేశించలేదని కూడా మనకు తెలుసు. కొంతమంది అల్లాహ్ కు వ్యతిరేకంగా  నీచమైన లేదా అసభ్యకరమైన భాషను ఉపయోగిస్తున్నారని దివ్య ఖురాన్ ఇక్కడ అంగీకరిస్తోంది. కానీ ముస్లింలను వారికి ఎదురు తిరగమని లేదా  వారితో గొడవపడాలని ఆదేశించదు.

మనకు, ఈ ఆయత్ ఏo పాఠం నేర్పుతుంది?

·       “నీ ప్రభువు మార్గం వైపునకు అత్యుత్తమ రీతితో వారితో వాదించు” మనకు ఇస్లాం పేరిట ఇటువంటి ప్రవర్తన ఖురాన్లో 16: 125  పేర్కొన్న విధంగా  ఇస్లామిక్ ఆత్మకు వ్యతిరేకంగా ఉంది.

ఈ ఆయత్ ముస్లింలకు వివాదాన్ని ఉత్తమంగా మరియు గౌరవప్రదంగా పరిష్కరించమని సలహా ఇస్తుంది. అంటే, వారు ప్రతికూల మార్గంలో కాకుండా సానుకూలంగా స్పందించాలి. ముస్లింలు ఈ చర్యను అనుసరిస్తే, ప్రతికూలత ప్రయోజనంగా మారిందని వారు కనుగొంటారు.

 

·       మరొక ఆయత్ ఇలా చెబుతుంది: “ప్రవక్తా! మంఛీ,చెడులు ఒకటి కావు, నీవు చెడును శ్రేష్టమైన మంచి ద్వారా తొలగించు. అప్పుడు నీ పట్ల శత్రుభావం కలవాడు నీకు ప్రాణ స్నేహితుడై పోవటాన్ని నీవు గమనిస్తావు ”(41:34).

 

మీ ధర్మానికి కి వ్యతిరేకంగా ఎవరైనా మాట్లాడితే, దానిని శత్రుత్వ వ్యక్తీకరణగా తీసుకోకండి; దీనిని అపార్థం లేదా అభిప్రాయ భేదంగా తీసుకోండి. ఆ అపార్థాన్ని తొలగించడానికి ప్రయత్నించండి, మరియు సంబంధిత వ్యక్తి తన అభిప్రాయాన్ని సంస్కరించుకుంటాడు. మీరు అసహ్యంగా భావించే దానితో వ్యవహరించే ఉత్తమ మరియు గౌరవనీయమైన మార్గం ఇది.

 

భావ ప్రకటనా స్వేచ్ఛ ఉన్నప్పుడు మాత్రమే ఈ రకమైన సంస్కృతిని కొనసాగించవచ్చు. భావ ప్రకటనా స్వేచ్ఛ చెడు కాదు; ఇది మానవ అభివృద్ధికి గొప్ప మంచి. అన్ని శాస్త్రీయ పరిణామాలు ఈ అసమ్మతి సంస్కృతి ద్వారా జరుగుతాయి.

 

దివ్య ఖురాన్ ప్రకారం, ఈ విషయంలో అల్లాహ్ ఒక ఉదాహరణను చూపించాడు. ఆదామును  సృష్టించిన సమయంలో దేవదూతలు తమ అసమ్మతిని వ్యక్తం చేయడానికి ఆయన అనుమతించారు.

·       ”నేను భువిలో ఒక ఖలీఫా ని చేయబోతున్నాన్నాని” నీ ప్రభువు దైవదూతలతో అన్నప్పుడు, దైవ దూతలు “ఏమిటి, భూలోకం లో కల్లోల్లాన్ని సృష్టించి, రక్తపాతానికి ఓడికట్టే వానిని వసిoపజేస్తావా(ప్రభూ)? మేమేలాగూ నిన్ను స్తుతిస్తూ, నీ పవిత్రతను కొనియాడుతూ ఉన్నాము కదా! అన్నారు దానికి ఆయన, “నిశ్చయంగా మీకు తెలియనివెన్నో  నాకు తెలుసు అన్నాడు”.(2:30).

 

ఇస్లాం హేతుబద్ధమైన చర్చను నమ్ముతుంది, ఎందుకంటే ఇది విషయాల స్పష్టతకు దారితీస్తుంది. భావ ప్రకటనా స్వేచ్ఛ ఇరువర్గాలకు మంచిది. భావ ప్రకటనా స్వేచ్ఛను రద్దు చేయడం మేధో వికాసాన్ని రద్దు చేయడానికి సమానం. ఇది స్తబ్దతకు మాత్రమే దారితీస్తుంది. భావ ప్రకటనా స్వేచ్ఛను ప్రోత్సహించడం జ్ఞానోదయం యొక్క ప్రోత్సాహానికి దారి తీస్తుంది.

 

ఇస్లాం ధర్మం శాంతియుత సంభాషణ ప్రక్రియపై ఆధారపడి ఉంటుంది. సమస్యలకు ఇది ప్రామాణిక ఇస్లామిక్ ప్రతిస్పందన. ముస్లింలు ప్రజలతో స్నేహపూర్వకంగా మరియు అంగీకరించే రీతిలో చర్చలో పాల్గొనాలి. వారి మనస్సులను పరిష్కరించడానికి ప్రయత్నించాలి. దివ్య ఖురాన్ ఒప్పించే పుస్తకం మరియు దివ్య ఖురాన్ లోని వాస్తవికతలను అర్థం చేసుకోవడానికి తన హేతువుని  వర్తింపజేయమని పాఠకుడిని పదేపదే ప్రోత్సహిస్తుంది. ముస్లింలు విమర్శలను తార్కికం ద్వారా ఎదుర్కోవాలి తప్ప రెచ్చగొట్టడం ద్వారా మరియు ఘర్షణ ద్వారా కాదు.

 

ఇస్లాం, హేతుబద్ధమైన ధర్మం. అన్ని ఇస్లామిక్ బోధనలు హేతువు మరియు వాదనపై ఆధారపడి ఉంటాయి.

·       దివ్య ఖురాన్ (6: 149) ఇలా చెబుతుంది:”మీ ఈ వాదనకు బిన్నoగా సత్యానికి చేరే వాదన అల్లాహ్ వద్ద ఉంది. అల్లాహ్ కనుక సంకల్పించి ఉన్నట్లేయితే నిస్సందేహంగా మీ అందరికి అయన మార్గం చూపి ఉండేవాడు”.   

ఇస్లాం ఎలాంటి శారీరక శిక్షపై కాకుండా హేతుబద్ధమైన వాదనపై ఆధారపడుతుంది.