భారతదేశంలో ముస్లింలకు షెడ్యూల్డ్ కుల హోదా కోసం అన్వేషణ The quest for scheduled caste status for Muslims in India

 

భారతీయ ముస్లింలు మూడు ప్రధాన కులాలుగా విభజించబడ్డారు. అష్రఫ్‌లు (హిందూ ఉన్నత కులాల నుండి మారిన వారు), అజ్లాఫ్‌లు (హిందూ నిమ్న కులాల నుండి మార్చబడినవారు), మరియు అర్జల్లు ('నీచమైన', లేదా దళితులనుండి ) మారినవారు

సమకాలీన ముస్లింలలో కులతత్వం స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. చాలా మంది తమ సొంత కులం లేదా ఉప-కులంలో వివాహం చేసుకోవడానికి ఇష్టపడతారు. ఈ అభ్యాసం ముస్లిం సమాజాలలో కుల ఆధారిత సోపానక్రమం అనే భావనను బలపరుస్తుంది.

'పస్మండ', అనేది "వెనుకబడిన వారు" అని అర్ధం వచ్చే పర్షియన్ పదం. శూద్ర (వెనుకబడిన) మరియు దళిత కులాలకు చెందిన ముస్లింలను సూచిస్తుంది.

మొత్తం భారతీయ ముస్లింల జనాభా 85% మందితో కూడిన సామాజికంగా, విద్యాపరంగా మరియు ఆర్థికంగా వెనుకబడిన పస్మందాస్ కలిగి ఉంది. భారతదేశంలోని ముస్లిం జనాభాలో, పస్మందాలు అతి తక్కువ రాజకీయ ప్రాతినిధ్యం కలిగిన సమూహం. సచార్ కమిటీ మరియు రంగనాథ్ మిశ్రా కమిటీ నివేదికలు  ఈ విషయాన్నీ ధ్రువ పరిచినవి.

పస్మందా సంఘాలలో కుంజ్రే (రాయీన్), జులాహే (అన్సారీ), ధునియా (మన్సూరి), కసాయి, (ఖురేషి), ఫకీర్ (అల్వీ), హజ్జం (సల్మానీ), మెహతార్ (హలాఖోర్), గ్వాలా (ఘోసి), ధోబి, (హవారీ) , లోహర్-బధై (సైఫీ), మణిహార్ (సిద్ధిఖీ), దర్జి (ఇద్రిసి), వంగుజ్జర్, మొదలైనవి ముఖ్యమైనవి..

రాజ్యాంగం (షెడ్యూల్డ్ కులాలు) ఆర్డర్, 1950

1950 ఆర్డర్, ప్రకారం హిందూ [సిక్కు లేదా బౌద్ధ] మతానికి భిన్నమైన మతాన్ని ప్రకటించే వ్యక్తి షెడ్యూల్డ్ కులం సభ్యుడుగా పరిగణించబడడు. ."

దీని అర్థం హిందువులు, సిక్కులు మరియు బౌద్ధులను మినహాయించి, మరే ఇతర మతాన్ని ఆచరించే ఏ వ్యక్తి కూడా 'షెడ్యూల్డ్ కులం' అని చెప్పుకోలేడు మరియు తత్ఫలితంగా, దాని ప్రయోజనాలు పొందలేదు..

క్రైస్తవులు మరియు షెడ్యూల్డ్ కులాల మూలం గలిగి  మరియు మతం మారిన ముస్లింలు  షెడ్యూల్డ్ కులాల హక్కులను కోల్పోతారు. క్రైస్తవులు మరియు ముస్లింలకు సంబంధించిన నిషేధం రాజ్యాంగ విరుద్ధం మరియు సమానత్వం, వివక్ష మరియు మత స్వేచ్ఛ హక్కులను ఉల్లంఘిస్తుంది.

షెడ్యూల్డ్ కుల హోదా కల్పించేందుకు 'మతాన్ని' ప్రమాణంగా ఉపయోగించరాదని ప్రకటించాలని కోరుతూ పలువురు సుప్రీంకోర్టులో పిటిషన్‌ దాఖలు చేశారు. ఈ అంశం ఇంకా సుప్రీం కోర్టులో పెండింగ్‌లో ఉంది.

దళిత ముస్లింలు, 1936 నుండి 1950 వరకు షెడ్యూల్ కుల హోదాను పొందారు, 1950 లో కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం ఎటువంటి హేతుబద్ధమైన సమర్థన లేకుండా వారి హోదాను ఉపసంహరించినది..

గతంలో బౌద్ధులు మరియు సిక్కుల విషయంలో చేసిన విధంగా కొన్ని ముస్లిం కులాలను షెడ్యూల్ కులంలో చేర్చడానికి రాష్ట్ర మరియు కేంద్రం నుండి ప్రయత్నం ఉండాలి.

ముస్లింలు సామాజికంగా, రాజకీయంగా మరియు ఆర్థికంగా వెనుకబడి ఉన్నారని మండల్ కమిషన్, రంగనాథ్ మిశ్రా కమిషన్ మరియు సచార్ కమిటీ పేర్కొన్నాయి.

పస్మాండ ముస్లింలు రాజకీయంగా వెనుకబడి ఉన్నారని అనేక కమిషన్లు  సిఫార్సు చేసినవి.. ఒక విశ్లేషణ ప్రకారం, మొదటి నుండి పద్నాలుగో లోక్‌సభ వరకు ఎన్నికైన 7,500 మంది ప్రతినిధులు, 400 మంది ముస్లింలు - వీరిలో 340 మంది అష్రఫ్ (ఉన్నత కుల) వర్గానికి చెందిన వారు. పద్నాలుగు లోక్‌సభల్లో పస్మండ నేపథ్యం నుండి 60 మంది ముస్లింలు మాత్రమే ఎన్నికయ్యారు.

 2011 జనాభా లెక్కల ప్రకారం, భారతదేశ జనాభాలో ముస్లింలు దాదాపు 14.2 శాతం ఉన్నారు. అంటే దేశ జనాభాలో అష్రాఫ్‌ల వాటా 2.1 శాతం. కానీ లోక్‌సభలో వారి ప్రాతినిధ్యం దాదాపు 4.5 శాతం. మరోవైపు, జనాభాలో పస్మందాస్ వాటా దాదాపు 11.4 శాతంగా ఉంది మరియు ఇప్పటికీ వారికి పార్లమెంటులో కేవలం 0.8 శాతం ప్రాతినిధ్యం ఉంది.

17వ లోక్‌సభ ప్రకారం 545 మంది సభ్యులలో 27 మంది మాత్రమే ముస్లింలు. భారతదేశంలో ముస్లింల ప్రాతినిధ్యం కేవలం 4.7% కాగా, 2011 జనాభా లెక్కల ప్రకారం జనాభా 14.2%.

గోసంరక్షణ సాకుతో ముస్లింలపై జరిపిన దాడులలో ఎక్కువ నష్ట పోయినది , పస్మాండ ముస్లింలు. అష్రఫ్ ముస్లింల కంటే ఎక్కువగా దుర్బలమైనందున పస్మాండ ముస్లింలే ప్రధాన బాధితులుగా మారారు.

2011 జనాభా లెక్కల ప్రకారం ముస్లింలలో అక్షరాస్యత రేటు 68.54 శాతంగా ఉంది. ఇది  క్రైస్తవులు, జైనులు, సిక్కులు మరియు బౌద్ధులు వంటి ఇతర మైనారిటీ సమూహాల కంటే తక్కువ.

భారతదేశ జనాభాలో 14 శాతం ఉన్నప్పటికీ, ముస్లిం విద్యార్థుల్లో కేవలం 4.6 శాతం మంది మాత్రమే ఉన్నత విద్యా సంస్థల్లో చేరారు.

మండల్ కమీషన్ నివేదిక ప్రకారం, OBCలకు 27% రిజర్వేషన్ల విధానం ప్రారంభించబడింది, అయితే ఇది పస్మాండ ముస్లింల జీవితాల్లో మార్పు తేలేదు.. ప్రస్తుతం, బీహార్, బెంగాల్, జార్ఖండ్ మరియు ఉత్తరప్రదేశ్‌లలో 40కి పైగా పస్మాండ సంఘాలు ఉన్నాయి, తరతరాలుగా వారి పరిస్థితి మెరుగుపడలేదు.

రంగనాథ్ మిశ్రా కమిషన్ (NCRLM) ఈ క్రింది ముఖ్యమైన సిఫార్సులు చేసింది:

1. అన్ని మైనారిటీయేతర విద్యాసంస్థల్లో కనీసం 15 శాతం సీట్లు మైనారిటీలకు, ముస్లింలకు 10 శాతం, మిగిలిన 5 శాతం ఇతర మైనారిటీలకు కేటాయించాలి.

2. గ్రామీణ ఉపాధి కల్పన కార్యక్రమం, ప్రధానమంత్రి రోజ్‌గార్ యోజన, గ్రామీణ రోజ్‌గార్ యోజన మొదలైన అన్ని ప్రభుత్వ పథకాలలో ముస్లింలకు 10 శాతం వాటాతో 15 శాతం వాటా మైనారిటీలకు కేటాయించబడుతుంది.

3. కేంద్ర మరియు రాష్ట్ర ప్రభుత్వాల పరిధిలోని అన్ని కేడర్లు మరియు గ్రేడ్‌లలోని 15 శాతం పోస్టులను మైనారిటీలకు కేటాయించాలి, ముస్లింలకు 10 శాతం విడదీయాలి.

ఒక సవరణ ద్వారా రంగనాథ్ మిశ్రా కమిషన్‌కు షెడ్యూల్డ్ కులాల స్టేటస్/స్థితికి సంబంధించి అదనపు రిఫరెన్స్‌ని అప్పగించారు మరియు కమిషన్ ఈ క్రింది సిఫార్సును చేసింది: “రాజ్యాంగం (షెడ్యూల్డ్ కులాలు) ఆర్డర్ 1950లోని పారా 3ని మేము సిఫార్సు చేస్తున్నాము – ఇది వాస్తవానికి పరిమితం చేయబడింది షెడ్యూల్డ్ కులాల హిందువులకు మరియు తరువాత సిక్కులు మరియు బౌద్ధులకు తెరిచారు, ముస్లింలు, క్రైస్తవులు మరియు పార్సీలు మొదలైనవారిని దాని పరిధి నుండి మినహాయించినారు. మతం మరియు షెడ్యూల్డ్ తెగల మాదిరిగానే షెడ్యూల్డ్ కులాలను పూర్తిగా మత-తటస్థంగా మార్చండి.

భారతీయ ముస్లింలు సామాజికంగా, ఆర్థికంగా, రాజకీయంగా వెనుకబడి ఉన్నారని సచార్ కమిటీ తన నివేదికలో పేర్కొంది.

ముస్లింల ఉనికి IASలో 3%, IFSలో 1.8% మరియు IPSలో 4% మాత్రమే ఉన్నట్లు గుర్తించారు. శాసన, కార్యనిర్వాహక రంగం మాత్రమే కాకుండా న్యాయవ్యవస్థ లో కూడా ముస్లింలకు తగు ప్రాతినిద్యం లేదు.

 ముస్లింలలో డ్రాపౌట్ రేట్లు భారతదేశంలో అత్యధికంగా 23.1 శాతం ఉండగా జాతీయ సగటు 18.96 శాతం.

ఒక విద్యార్థి ప్రాథమిక విద్యకు సగటున 2600 ఖర్చు చేయవలసి ఉండగా, ముస్లింలు 500 రూపాయల కంటే తక్కువ ఖర్చు చేస్తారని అధ్యయనం కనుగొంది.

ప్రభుత్వ కార్యాలయాల్లో ముస్లింల పరిస్థితి ఎస్సీ/ఎస్టీల కంటే దయనీయంగా ఉంది. చాలా మంది ముస్లింలు ఎలాంటి ఆసరా లేకుండా చిరు వ్యాపారాన్ని నడిపిస్తున్నారు.

రంగనాథ్ మిశ్రా నివేదిక ప్రకారం 12% ముస్లింలు మాత్రమే షెడ్యూల్డ్ కమర్షియల్ బ్యాంకులలో (SCBs) ఖాతాదారులుగా ఉండగా, అక్కడ జనాభా 14.2%. ఇతర కమ్యూనిటీలతో పోలిస్తే వారు తమ జనాభా కంటే 8% ముందున్నారు.

రాజ్యాంగం (షెడ్యూల్డ్ కులాలు) ఆర్డర్, 1950 వివక్షాపూరితమైనది మరియు ఆర్టికల్ 14 (చట్టం ముందు సమానత్వం) మరియు ఆర్టికల్ 15 (మతం, జాతి, కులం మొదలైన వాటి ఆధారంగా వివక్షను నిషేధించడం) ఆర్టికల్ 16 (ఉద్యోగంలో వివక్ష), ఆర్టికల్ 25 ( హిందూ మతం, సిక్కు మతం మరియు బౌద్ధమతం కాకుండా ఇతర మతాలలోకి మారిన షెడ్యూల్డ్ కులాల పట్ల వివక్ష చూపుతున్నందున భారత రాజ్యాంగం యొక్క మతస్వేచ్ఛ ఉల్లంఘన).

రాజకీయాలలో పస్మండ ముస్లింలపై చర్చ ఇప్పుడు ప్రధాన కేంద్రంగా మారింది, ప్రధానమంత్రి ముస్లింల విద్య మరియు వెనుకబాటుతనాన్ని ప్రస్తావించారు కానీ వారి హక్కులను కల్పించడానికి ఎటువంటి చర్య తీసుకోలేదు. స్వాతంత్ర్యం వచ్చినప్పటి నుండి దిగువ కులాల ముస్లింల పరిస్థితి క్షీణించింది, దీని ఫలితంగా వారు తమ  ప్రాథమిక హక్కులను కోల్పోతారు.

రాజ్యాంగంలోని (షెడ్యూల్డ్ కులం) 1950 ఉత్తర్వును ప్రభుత్వం సవరించాలి మరియు 1950 వరకు ఉన్న వారి ప్రాథమిక హక్కులను పునరుద్ధరించాలి.

హిందువులు (బౌద్ధులు మరియు సిక్కులతో సహా) కాకుండా ఏదైనా కొత్త కులాన్ని ఎస్సీలో చేర్చవచ్చా అనే దానిపై పునఃపరిశీలన కోసం ప్రభుత్వం జస్టిస్ బాలకృష్ణ కమిటీని నియమించింది. భారతదేశంలో నేడు అత్యంత అణగారిన తరగతులు ఉన్నందున, ఏ కమ్యూనిటీనైనా ఎస్సీ హోదాలో చేర్చాలని కమిటీ సిఫార్సు చేస్తే అందులో మొదటిది ముస్లిం.

భారతదేశంలో 3,000 సంవత్సరాలకు పైగా కులం ఆచరణలో ఉంది మరియు ఈ అసహ్యకరమైన వాస్తవం నుండి ఏ జాతి సమాజానికి విముక్తి లేదు.

ముగింపు

ముస్లింలు మరియు ఇతర అణగారిన వర్గాలకు ఎస్సీ హోదాను పొడిగించడానికి అనుకూలంగా వాదనలు ఉన్నాయి. భారతదేశంలోని చాలా మంది ముస్లింల సామాజిక-ఆర్థిక పరిస్థితులను పరిగణనలోకి తీసుకుంటే, ముఖ్యంగా కొన్ని ప్రాంతాలలో. ముస్లింలు ఇతర సమాజాల మాదిరిగానే సామాజిక మరియు ఆర్థిక ప్రతికూలతలను ఎదుర్కోవచ్చు మరియు వారికి నిశ్చయాత్మక చర్యలను అందించడం ఈ అసమానతలను పరిష్కరించడంలో సహాయపడుతుంది.

ముస్లింలు సామాజికంగా, విద్యాపరంగా, రాజకీయంగా వెనుకబడి ఉన్నారని రంగనాథ మిశ్రా కమిటీ, సచార్ కమిటీలు తమ నివేదికలో పేర్కొన్నాయి. స్వాతంత్ర్యం వచ్చినప్పటి నుండి వారి హక్కుల దోపిడీ మరియు తిరస్కరణ ప్రారంభమైంది, అది నేటికీ ఉంది.

భారత రాజ్యాంగంలోని ఆర్డర్ 1950 రాజ్యాంగ విరుద్ధం మరియు ముస్లింలు, క్రైస్తవులు, పార్సీలు మొదలైన వారిని షెడ్యూల్డ్ కులంలో చేర్చినందున దానిని తప్పనిసరిగా సవరించాలి.

భారత రాజ్యాంగం అన్ని మతాలకు సమానత్వాన్ని సమర్థిస్తున్నప్పటికీ, ఈ సూత్రం యొక్క అన్వయం సంక్లిష్టంగా ఉంటుంది. పస్మండ ముస్లింల వంటి కొన్ని అట్టడుగు వర్గాలు, రక్షణ ప్రయోజనాలను పొందడంలో వారికి ఆటంకం కలిగించే చారిత్రక మరియు సామాజిక ప్రతికూలతలను ఎదుర్కొంటున్నాయి. ముస్లిం సమాజంలోని కుల ఆధారిత వివక్ష వారి దుర్బలత్వాన్ని మరింత పెంచుతుంది. మత లేదా కుల గుర్తింపుతో సంబంధం లేకుండా రాజ్యాంగపరమైన రక్షణలు అందరికీ విస్తరింపజేయడం అత్యవసరం.

కుల వ్యవస్థను మొత్తం భారతీయ సమాజం యొక్క సాధారణ సామాజిక లక్షణంగా గుర్తించబడాలి.

 

మూలం: ముస్లింమిర్రర్.29-02-2024