చరిత్రలో మరుగుపడిన నాలుగు స్వదేశీ భారతీయ గిరిజన/ ఆదివాసీలు స్వాతంత్ర్య ఉద్యమాలు 4 Indigenous Indian Freedom Movements Current History Books Won’t Tell You Much About

 

 

ఆదివాసీలు అనాదిగా బ్రిటిష్ అధికారులు మరియు భారతీయ భూస్వామ్య ప్రభువులచే దోపిడీకి గురయ్యారు.

భారతీయ ప్రభుత్వ పాఠశాలలకు సూచించిన పాఠ్యపుస్తకాలు లెక్కలేనన్ని గిరిజన మరియు రైతు తిరుగుబాట్లను విస్మరించాయి.

బ్రిటీష్ రాజ్‌కు వ్యతిరేకంగా స్వాతంత్ర్య పోరాటానికి బాటలు వేసిన నాలుగు అట్టడుగు విప్లవాలను మీ దృష్టికి తీసుకు వస్తున్నాను.  

బ్రిటీష్ వలసవాదానికి వ్యతిరేకంగా 200 సంవత్సరాల క్రితం జరిగిన మొదటి స్వాతంత్ర్య యుద్ధంగా జరిగిన పైకా తిరుగుబాటును వివరిస్తాను:

I. పైకా బిద్రోహ Paika Bidroha (1817):

బరునై పర్వత ప్రాంతాలలో ఉన్న ఖుర్దా కోట ఒకప్పుడు మధ్యయుగ హిందూ భోయ్ రాజవంశం యొక్క అజేయమైన కోటగా పరిగణించబడింది.

19వ శతాబ్దం అంతటా సాయుధ ప్రతిఘటనకు ఖుర్దా కోట వేదికగా నిలిచింది, జై రాజగురు 1804లో ఈస్టిండియా కంపెనీకి వ్యతిరేకంగా పైకా తిరుగుబాటు చేసినప్పుడు  మరియు 1817లో బక్సీ జగబంధు ఆధ్వర్యంలో, తిరుబాటు చేసినప్పుడు ఖుర్దా కోట దేశంలో వలసవాదానికి వ్యతిరేకంగా చివరి స్వతంత్ర కోటగా అవతరించింది. శాంతి సమయంలో రైతులుగా మరియు అశాంతి సమయంలో కిరాయి సైనికులుగా ద్వంద్వ జీవితాలను గడుపుతూ, ఖోండ్ విభిన్న యుద్ధ తెగలలో పైకాలు ప్రముఖులు.

1817లో బక్సీ జగబంధు 400 మంది ఖోండ్ గిరిజనులను రెచ్చగొట్టి కంధమాల్ జిల్లాలోని దట్టమైన అరణ్యాలను దాటి ఖుర్దా కోట లోకి ప్రవేశించి, పోలీసు స్టేషన్‌ను మరియు బాణాపూర్‌లోని ప్రభుత్వ. కార్యాలయ భవనాలు తగలబెట్టాడు.

II. చోటా నాగ్‌పూర్ తిరుగుబాటు Chota Nagpur Uprising (1831-33):

ఖుర్దాలో బ్రిటీష్ వారి చేతిలో పైకాలు ఓడిపోయినప్పటికీ, వారిలో చాలా మంది అజ్ఞాతంలోకి గెరిల్లా యుద్ధాన్ని కొనసాగించారు.

ఛోటా నాగ్‌పూర్ పీఠభూమి లోని ఆదివాసీలు,  సానుభూతి లేని బ్రిటిష్ అధికారులు, హిందూ పూజారులు మరియు వడ్డీ వ్యాపారుల పై అసంతృప్తి కలిగి ఉన్నారు. చోటా నాగ్‌పూర్లో   సంస్కృతీకరణ, వైదిక మరియు బ్రిటీష్ చట్టాల సంగమం మరియు వస్తుమార్పిడి వ్యవస్థ స్థానంలో కొత్త నగదు ఆర్థిక వ్యవస్థ అమలు స్థానిక గిరిజన తెగల అసంతృప్తికి కారణం అయ్యింది.  ఉప్పు మరియు ఇతర సహజ వనరులపై ఏకపక్ష పన్నుల కారణంగా, స్థానిక గిరిజన తెగల తిరుగుబాటు దావానలంలా ఒరాన్, ముండాస్ మరియు హో వంటి గిరిజన ప్రాంతాలలో - సింగ్‌భూమ్ నుండి ఉత్తర భారతదేశంలోని ఔద్ రాజ్యం సరిహద్దు వరకు వ్యాపించింది.

III. సంతాల్ హుల్ Santal Hul (1855-56):

జమీందార్ల అణిచివేత కారణంగా 19వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో పశ్చిమ బెంగాల్‌లోని బీర్భూమ్ జిల్లా నుండి జార్ఖండ్‌లోని దుమ్కా సబ్‌డివిజన్ వరకు సంతాల్ రైతులను తరిమికొట్టింది. వలసవచ్చిన సంతాల్ వారు స్థిరపడిన మైదానాలలో ఎటువంటి చట్టపరమైన హక్కులు లేకుండా రోజువారీ కూలీలుగా పని చేయవలసి వచ్చింది. సిద్ధూ మరియు కన్హు ముర్ము ఆధ్వర్యంలో, దాదాపు 60,000 మంది సంతాల్ ఆదివాసీలు 1855లో సమీకరించబడినారు.. బాణాలు మరియు యుద్ధ గొడ్డలి వంటి సాంప్రదాయ ఆయుధాలతో, సంతాల్ ఆదివాసీలు అగ్రవర్ణ హిందూ ధాన్యం వ్యాపారులపై మరియు బ్రిటిష్ దరోగుల (పోలీసు అధికారులు) పై తిరుగుబాటు చేసారు.

1856. తమ తిరుగుబాటుకు దేవుని ఆమోదముద్రను కలిగి ఉన్నదని సంతల్ ఆదివాసీలు భావించారు, వారు అధికారిక మార్గాల ద్వారా పిటిషన్ వేయడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు బ్రిటిష్ కోర్టులచే వారు తిరస్కరించబడ్డారు. జమీందార్ల ఆస్తులు మరియు పశువులను దోచుకోవడం, ప్రభుత్వ ఖజానాను దోచుకోవడం మరియు రాజమహల్ కొండల (జార్ఖండ్) నుండి బీర్భూమ్ వరకు పెద్ద భూభాగాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్న తరువాత, సంతాల్ 'హల్' చివరకు 1856లో ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీచే అణిచి వేయబడినది. 

IV. తానా భగత్ Tana Bhagat (1914-20):

1914లో బ్రిటన్ మరియు జర్మనీలు మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం ప్రకటించడం చోటా నాగ్‌పూర్ డివిజన్‌లోని ఓరాన్‌లు, ముండాలు మరియు సంతాల్‌ల క్రైస్తవీకరణపై చెరగని ప్రభావాన్ని చూపింది. జార్ఖండ్‌లో నిక్షిప్తమైన బ్రిటిష్ మిషనరీలు మరియు జర్మన్ లూథరన్‌లు ఆదివాసీల కోసం పోరాడడం ప్రారంభించారు.

చింగ్రి (రాంచీ) గ్రామానికి చెందిన జాత్రా భగత్ అనే యువకుడు విగ్రహారాధన, భూతవైద్యం మరియు ఇతర పురాతత్వ ఆచారాలను వదిలివేయడం సర్వోన్నత దేవుడు ధర్మేష్ ద్వారా  ఆశీర్వదించబడతాయని  పేర్కొన్నాడు. భూస్వాముల కోసం పొలాలను దున్నడం మానేసి, తిరిగి పోడు వ్యవసాయ సాగులోకి రావాలనేది జాత్రా భగత్ ప్రవచనంలో భాగం.

గిరిజన ఓరాన్ కమ్యూనిటీ యొక్క తానా శాఖ గాంధేయ స్వదేశీ (స్వయం పాలన) ఉద్యమంతో ముడిపడి ఉన్న సాధికారత మరియు స్వయం నిరంతర జీవన విధానానికి అనుకూలంగా పహాన్ (ఓరాన్ పూజారులు) యొక్క సాంప్రదాయ నాయకత్వాన్ని తిరస్కరించింది. అది గత దశాబ్ద కాలంగా ఊపందుకుంది

భిల్ తిరుగుబాటు ముగింపులో బ్రిటీష్ మరియు భారతీయ దళాలు గోవిందగిరి యొక్క బలమైన కోటపై దాడి చేసినప్పుడు, 17 నవంబర్ 1913న మాన్‌గర్ హత్యాకాండ జరిగింది.రాజస్థాన్‌లోని మాన్‌గర్ హిల్స్‌లోని కొండపై ఇది జరిగింది. చంపబడిన భిల్లుల  సంఖ్యకు సంబంధించి ఖచ్చితమైన గణాంకాలు లేవు, అయితే "అనేక మంది భిల్లులు మరణించారు. 1,500 మంది గిరిజనులు/బిల్  చంపబడ్డారనే అంచనాలు ఉన్నాయి.

1913 నాటి మాన్‌గర్ మారణకాండను ఆదివాసీ జలియన్‌వాలా బాగ్ అని పిలుస్తారు. భిల్లులు, గోండులు, ముండాలు మరియు సంతాల్‌లను బ్రిటిష్ వలసవాదులు ‘విప్లవ జాతులు'గా పరిగణించారు. ఈ జాతులు స్వాతంత్ర్య పోరాటం కోసం  చాలా కాలం పాటు తిరుగుబాట్లకు నాయకత్వం వహించారు.

ఊచకోత బాధితుల గౌరవార్థం మాన్‌గర్ కొండపై ఒక స్మారక చిహ్నం నిర్మించబడింది.[6] నవంబర్ 2022లో, ఇది జాతీయ స్మారక చిహ్నంగా ప్రకటించబడింది. 2017లో, ట్రైబల్ ఫ్రీడమ్ స్ట్రగుల్ మ్యూజియాన్ని కూడా అక్కడ ఉంచడానికి ప్రణాళికలు ప్రారంభించబడ్డాయి. మ్యూజియం 2022లో పూర్తయింది.

నవంబర్ 2022లో, ప్రస్తుత ప్రధానమంత్రి మాన్‌గర్ డ్యామ్‌ను ప్రారంభిస్తూ, 1913లో 1200 మంది భిల్ గిరిజనుల ఊచకోత భారత స్వాతంత్ర్య పోరాట చరిత్ర లో ఆదివాసీల భాగంగా పేర్కొన్నారు. "గిరిజన సమాజం లేని భారతదేశం యొక్క గతం, చరిత్ర, వర్తమానం మరియు భవిష్యత్తు అసంపూర్ణం" అని అన్నారు.