ప్రాచీన గ్రీకులు మానసిక రుగ్మతలు ఉన్నవారు "తప్పు చేసినందుకు దేవుని చే శిక్షించబడ్డారు మరియు ప్రార్థన ద్వారా మాత్రమే
నయమవుతారు" అని భావించారు. గ్రీక్ వైద్యులు మరియు తత్వవేత్తలు మానసిక రుగ్మతలపై సిద్ధాంతాలను వ్రాసారు. జూడియో-క్రిస్టియన్
సమాజాలలో, మానసిక అనారోగ్యం తరచుగా "దైవిక
శిక్ష" మరియు "దైవిక బహుమతి" గా కనిపిస్తుంది. ప్రాచీన
మెసొపొటేమియా, ప్రాచీన ఈజిప్ట్, పర్షియా, ఇండియా మరియు చైనా వారికి మానసిక
రుగ్మతలు గురించి తెలుసు. ఇస్లాం ఆగమనంతో, సైకాలజీతో సహా అన్ని శాస్త్రీయ రంగాలలో ఒక విప్లవం ఉద్భవించింది, ఇది తరువాత ఇది ఆధునిక పాశ్చాత్య
మనస్తత్వశాస్త్రాన్ని ప్రభావితం చేస్తుంది.
ముస్లిం వైద్యులు మనస్తత్వశాస్త్రం సహా
వైద్యంలోని అన్ని విభాగాలలో కృషి చేసారు. ఇస్లామిక్ మెడిసిన్ యొక్క ప్రారంభ దశలో, మనస్తత్వశాస్త్రం సాధారణ వైద్యంలో
చేర్చబడింది. ఆ తరువాత, ముస్లిం వైద్యులు దీనిని వైద్యంలో
ప్రత్యేక శాఖగా వర్గీకరించారు. వారు దీనిని "'ఇలాద్జ్ అన్-నాఫ్స్“‘ilaadj an-nafs " (ఆత్మ చికిత్స) లేదా "టిబ్ అల్-ఖాల్బ్
tib al-qalb
" (గుండె లేదా మానసిక వైద్యం
) అని పిలుస్తారు
ముస్లిం వైద్యులు ఆందోళన, డిప్రెషన్, మెలాంచోలియా, మూర్ఛ, స్కిజోఫ్రెనియా, మతిస్థిమితం, మతిమరుపు, లైంగిక రుగ్మత, పీడన భ్రమలు మరియు ఇతర మానసిక
వ్యాధులలో అబ్సెసివ్-కంపల్సివ్ డిజార్డర్ (anxiety, depression, melancholia, epilepsy, schizophrenia,
paranoia, forgetfulness, sexual disorder, persecutory delusions and
obsessive-compulsive disorder)
వంటి అనేక మానసిక వ్యాధుల గురించి రాశారు. మనస్తత్వశాస్త్రం యొక్క పదజాలానికి 'సైకోసోమాటిక్ డిజార్డర్' ను జోడించిన మొదటి శాస్త్రవేత్తలు
ముస్లిం శాస్త్రవేత్తలు. మెదడును ప్రభావితం చేసే రసాయన అసమతుల్యత వల్ల మానసిక
అనారోగ్యం సంభవిస్తుందని కూడా వారు విశ్వసించారు.
మధ్యయుగ ఇస్లాంలో, మానసిక అనారోగ్యంతో ఉన్న వ్యక్తిని
"మద్జ్నున్" మూర్ఖుడు madjnun” (foolish) అని పిలుస్తారు. ఇస్లామిక్ వైద్యులు
మానసిక రోగిని వ్యక్తిత్వం లేని వ్యక్తిగా, బహిష్కరించబడిన వ్యక్తి లేదా బలిపశువుగా పరిగణించబడలేదు. ఇస్లామిక్
విశ్వాసం ప్రకారం, ఒక ముస్లిం వారి పట్ల దయగా ఉండాలి మరియు వారితో సరిగా వ్యవహరించాలి.
ప్రారంభ ఇస్లామిక్ కాలంలో అనేక ఆసుపత్రులు స్థాపించబడ్డాయి. మదీనాలోని ప్రవక్త మసీదులో మొదటి ఆసుపత్రి నిర్మాణం జరిగింది. మొదటి నిజమైన ఇస్లామిక్ ఆసుపత్రి 9వ శతాబ్దంలో, బాగ్దాద్లో అబ్బాసిద్ ఖలీఫా హరున్ అర్-రషీద్ పాలన కాలo లో నిర్మించబడింది. ముస్లింలు దీనిని "బిమరిస్తాన్ Bimaristan " అని పిలిచారు, బిమరిస్తాన్ Bimaristan అనగా "జబ్బుపడిన వ్యక్తులను స్వాగతించే మరియు అర్హతగల సిబ్బంది చూసుకునే ఇల్లు"అని పెర్షియన్లో అర్ధo. ఇందులో అంటే మానసిక రుగ్మతలు ఉన్న వ్యక్తులు మినహాయించబడలేదు.
వైద్యులు మరియు నర్సులు రోగులందరినీ వారి మతం, జాతి, పౌరసత్వం లేదా లింగంతో సంబంధం లేకుండా చూసుకోవాల్సిన బాధ్యత కలిగి
ఉన్నారు. రోగులందరూ పూర్తిగా కోలుకునే వరకు వారికి మద్దతు ఇవ్వడానికి బీమారిస్తాన్
అవసరం. ప్రతి బీమారిస్తాన్లో ముస్లింలు మరియు ముస్లిమేతరులకు ఒక తోట, ఫౌంటెన్, లెక్చర్ హాల్,
లైబ్రరీ, వంటగది, ఫార్మసీ మరియు ప్రార్థన గదులు ఉన్నాయి.
ఆనందాన్ని సృష్టించడానికి వినోద సామగ్రి మరియు సంగీతకారులు ఎంపిక చేయబడ్డారు.
పురుషులు మరియు మహిళలకు వేర్వేరు, వార్డులు కలవు మరియు స్త్రీ-పురుష వైద్యులు, నర్సులు, ఇతర వైద్య సిబ్బంది ఉన్నారు.
ప్రత్యేక వార్డులను అంటు వ్యాధి, అంటువ్యాధి కాని వ్యాధి (contagious disease, non-contagious
disease), కంటి వ్యాధి, జనరల్ మెడిసిన్, శస్త్రచికిత్స మరియు మానసిక వ్యాధి (ఇనుప కడ్డీలతో వేరుచేయబడింది) గా
విభజించారు. బీమారిస్తాన్ మెడికల్ విద్యను అభ్యసించడానికి మరియు శిక్షణ ఇవ్వడానికి
మెడికల్ స్కూల్గా కూడా పనిచేసింది. చరిత్రలో మొట్టమొదటిసారిగా లైసెన్సింగ్ పరీక్షలు ఉండి మరియు అర్హత
కలిగిన వైద్యులు మాత్రమే మెడిసిన్
ప్రాక్టిస్ చేయడానికి అనుమతించబడ్డారు.
శారీరక చికిత్సలకే కాదు, మానసిక చికిత్సలకు కూడా వేరు వేరు
వైద్యులు ఉండేవారు.
డమాస్కస్లోని బిమారిస్తాన్
మధ్యయుగ ఇస్లాంలో సైకాలజీ కొంతకాలం తర్వాత, మెడిసిన్ యొక్క ప్రత్యేక శాఖగా మారింది. మొదటి మానసిక
ఆసుపత్రులు బాగ్దాద్, అలెప్పో, కార్డోబా, ఫెస్, కైరోవాన్, కైరో మరియు ఇస్తాంబుల్లో
స్థాపించబడ్డాయి. 12వ శతాబ్దంలో ముస్లిం ప్రపంచాన్ని
సందర్శించిన పాశ్చాత్య ప్రయాణికులు ముస్లిం మనస్తత్వవేత్తలు ఉపయోగించిన చికిత్సా
పద్ధతులు, విశ్రాంతి వాతావరణం మరియు ఈ చికిత్సా
కేంద్రాలలో ముస్లింలు తమ రోగులకు ఎలా చికిత్స చేశారో వివరించారు. చికిత్స
ప్రక్రియను పూర్తి చేయడానికి అవసరమైన చికిత్సా పద్ధతులు మరియు అదనపు సౌకర్యాలను
అందించడానికి అవసరమైన అన్ని సదుపాయాలను ఈ కేంద్రాలు కలిగి ఉన్నాయి.
ముస్లిం వైద్యులు సైకోథెరపీ, మసాజ్లు, మొక్కల నుండి తయారు చేసిన మందులు, బుద్ధి, జ్ఞాన-ప్రవర్తనా చికిత్స (mindfulness, cognitive-behavioural therapy), ఖురాన్ థెరపీ, మ్యూజిక్ థెరపీ, కవిత్వం, వృత్తి చికిత్స (occupational therapy), స్నాన చికిత్స, అరోమాథెరపీ, డ్యాన్స్, థియేటర్, కథకులు (storytellers) వంటి వివిధ చికిత్సలను ఉపయోగించారు. వీటితో పాటు విభిన్న క్రీడలు ఆడటం మరియు ఆహారం పట్ల శ్రద్ధ వహించడం చేసేవారు.
ప్రతి రోగికి 2 సహాయకులు ఉండేవారు. ఉదాహరణకు
నిద్రలేమితో బాధపడుతున్న రోగులను ప్రత్యేక
గదులలో ఉంచేవారు మరియు ప్రొఫెషనల్
స్టోరీటెల్లర్లు వారు నిశ్శబ్దంగా నిద్రపోవడానికి సహాయపడేవారు.
సెల్జుక్స్ మరియు
తరువాత ఒట్టోమన్ల పాలనలో, మసీదుల చుట్టూ అనేక
"వైద్యం చేసే సంఘాలు (healing societie " నిర్మించబడ్డాయి. వారు దీనిని
"తకాయ (Takaya) " అని పిలిచారు. ఇది శతాబ్దాలుగా
కొనసాగింది మరియు అమెరికా లో కొత్తగా స్థాపించబడిన మానసిక ఆరోగ్య
కేంద్రాలతో సమానంగా ఉంటుంది.
.
.
.
No comments:
Post a Comment