సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్: ది విజనరీ ఆర్కిటెక్ట్ ఆఫ్ ఇండియన్ ఫుట్‌బాల్ Syed Abdul Rahim: The Visionary Architect of Indian Football

 

 

 

 భారతదేశం 1947లో స్వాతంత్ర్యం పొందిన తర్వాత 1950లు మరియు 1960లలో అంతర్జాతీయ ఫుట్‌బాల్‌లో పవర్ హౌస్‌గా అవతరించింది. ప్రస్తుతం, FIFA యొక్క ర్యాంకింగ్స్‌లో, భారతదేశం 110వ స్థానంలో ఉన్నప్పటికీ, భారతదేశం అంతర్జాతీయ స్థాయి ఆటగాళ్లను తయారు చేసింది. బైచుంగ్ భూటియా, సునీల్ చెత్రి నుండి సందేశ్ జింగాన్ మరియు గురుప్రీత్ సింగ్ సంధు అంతర్జాతీయ ఫుట్‌బాల్‌లో చెరగని ముద్ర వేశారు.

అంతర్జాతీయ ఫుట్‌బాల్‌ లో  భారతదేశం ఎదుగుదల వెనుక శక్తిగా  ఔత్సాహిక ఫుట్‌బాల్ కోచ్ సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ ను  చెప్పవచ్చు. అబ్దుల్ రహీమ్ భారతదేశంలో ఫుట్‌బాల్ ఆడే విధానాన్ని విప్లవాత్మకంగా మార్చాడు. అబ్దుల్ రహీమ్ ఆధునిక భారతీయ ఫుట్‌బాల్ రూపశిల్పిగా పరిగణించబడ్డాడు. సయ్యద్ ఆధ్వర్యంలో భారత ఫుట్‌బాల్ 1950లు మరియు 60వ దశకంలో ర్యాంక్‌ల పరంగా  ఉన్నత శిఖరాలకు చేరుకుంది.

 సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ 1909లో హైదరాబాద్ నగరంలో జన్మించాడు. అబ్దుల్ రహీమ్ తన యవ్వనం లో ఫుట్ బాల్ ఆడటం నేర్చుకున్నాడు మరియు త్వరలోనే నగరంలో ఫుట్‌బాల్ సర్క్యూట్‌లో ప్రముఖ వ్యక్తి అయ్యాడు. అబ్దుల్ రహీమ్ సిటీ కాలేజీ, హైదరాబాద్‌కు ప్రాతినిధ్యం వహించాడు మరియు కళాశాల యొక్క ప్రస్తుత మరియు పూర్వ విద్యార్థులతో రూపొందించబడిన "ఎలెవెన్ హంటర్స్" జట్టు కోసం ఆడాడు. టీచర్‌గా కొన్ని సంవత్సరాల తర్వాత, అతను తన ఆర్ట్స్ డిగ్రీని పూర్తి చేయడానికి కళాశాలకు అబ్దుల్ రహీమ్  తిరిగి వచ్చాడు.

 అబ్దుల్ రహీమ్ కాచిగూడ మిడిల్ స్కూల్, ఉర్దూ షరీఫ్ స్కూల్, దారుల్-ఉల్-ఉలూమ్ హైస్కూల్ మరియు చాదర్‌ఘాట్ హైస్కూల్‌లో ఉపాధ్యాయుడిగా పనిచేశాడు. సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ ఫిజికల్ ఎడ్యుకేషన్‌లో డిప్లొమా పొందాడు మరియు చివరి రెండు పాఠశాలల్లో క్రీడా కార్యకలాపాలకు బాధ్యత వహించాడు. తన హార్డ్ వర్క్ మరియు పదునైన బుద్దితో, అబ్దుల్ రహీమ్ త్వరలోనే నగరంలోని ఫుట్‌బాల్ సర్క్యూట్‌లో ప్రముఖ వ్యక్తి అయ్యాడు.

 సయ్యద్ రహీమ్ ప్రతిభ 1940 లలో అతన్ని హైదరాబాద్ సిటీ పోలీస్ టీమ్‌ కి కోచ్ గా  తీసుకున్నప్పుడు తెరపైకి వచ్చింది. సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ కోచింగ్ ఇచ్చిన జట్టు చాలా కాలం పాటు స్థానిక మరియు జాతీయ టోర్నమెంట్లలో ఆధిపత్యం చెలాయించింది. సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ ప్రతిభ త్వరలో భారత ఫుట్‌బాల్ జట్టు దృష్టిని ఆకర్షించింది మరియు 1950లో సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ భారత జాతీయ ఫుట్‌బాల్ జట్టుకు మేనేజర్‌గా నియమితుడయ్యాడు.

 నోవీ కపాడియా రాసిన పుస్తకం “బేర్‌ఫుట్ టు బూట్స్‌” లో పేర్కొన్నట్లుగా, లాంగ్ అండ్ ఏరియల్ long and aerial బంతులను ఉపయోగించే బ్రిటీష్-శైలి ఫుట్‌బాల్‌  ను రహీమ్ వ్యతిరేకించాడు. వివిధ యూరోపియన్ జట్ల ఫుట్‌బాల్ ఫిలాసఫీలను, ముఖ్యంగా 1950లలో గొప్ప హంగేరియన్ జట్టును అధ్యయనం చేసిన రహీమ్ గ్రౌండ్ పాసింగ్‌  పద్ధతి కావాలి అనేవాడు..

ప్రపంచం లోని అనేక దేశాలు  తమ గేమ్‌ప్లేలో 2-3-2-3 లేదా 3-3-4 ఫార్మేషన్‌ను ఎక్కువగా ఉపయోగించినప్పుడు, 1958 ప్రపంచ కప్‌లో బ్రెజిల్‌కు ఆదరణ లభించడానికి కొన్ని సంవత్సరాల ముందు, రహీమ్ 4-2-4 ఫార్మేషన్‌ను భారత ఫుట్‌బాల్‌కు పరిచయం చేశాడు.  

1951 నుండి 1962 వరకు సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ నిర్వహణలో, భారత ఫుట్‌బాల్ కొత్త శిఖరాలకు చేరుకుంది. భారత జట్టు 1951 ఆసియా క్రీడల్లో విజయంతో 1950లను ప్రారంభించింది. మరుసటి సంవత్సరం, శ్రీలంకలో జరిగిన కొలంబో క్వాడ్రాంగులర్ Quadrangular Cup కప్‌ను గెలుచుకోవడం ద్వారా జట్టు తమ ఫామ్‌ను కొనసాగించింది. జట్టు ఇక్కడితో ఆగలేదు మరియు 1953, 1954 మరియు 1955లో వరుసగా బర్మా, కలకత్తా మరియు ఢాకాలో జరిగిన చతుర్భుజ కప్ Quadrangular Cup యొక్క మరో మూడు ఎడిషన్‌లను కూడా గెలుచుకుంది. 1954లో మనీలాలో జరిగిన ఆసియా క్రీడల్లో భారత ఫుట్‌బాల్ జట్టు 8వ స్థానంలో నిలిచింది.

 1956 మెల్‌బోర్న్ ఒలింపిక్స్ క్వాటర్ ఫైనల్‌లో ఆస్ట్రేలియాను ఓడించిన తర్వాత, భారత జట్టు సెమీ-ఫైనల్‌కు చేరుకుంది. భారత్ నాలుగో స్థానంలో నిలిచి ఉండటం రెండోసారి. మెల్‌బోర్న్ ఒలింపిక్స్‌లో సెమీ-ఫైనల్‌కు చేరుకోవడం ద్వారా, ఒలింపిక్ సెమీ-ఫైనల్‌కు చేరుకున్న తొలి ఆసియా జట్టుగా భారత్ నిలిచింది.

 మెల్‌బోర్న్‌ ఒలింపిక్స్‌లో నాలుగో స్థానంలో నిలిచినా భారత ఫుట్‌బాల్‌ మరియు సయ్యద్‌ అబ్దుల్‌ రహీమ్‌ల వారసత్వం మసకబారలేదు. 1958లో జపాన్‌లోని టోక్యోలో జరిగిన ఆసియా క్రీడల్లో భారత్ పాల్గొని నాలుగో స్థానంలో నిలిచింది, ఆపై మలేషియాలో జరిగిన మెర్డెకా కప్ 1959లో రెండో స్థానంలో నిలిచింది. 1962లో ఇండోనేషియాలోని జకార్తాలో జరిగిన ఆసియా క్రీడల్లో, భారత ఫుట్‌బాల్ జట్టు ఫైనల్లో దక్షిణ కొరియాను 2-1తో ఓడించి బంగారు పతకాన్ని గెలుచుకుంది.

 సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ క్యాన్సర్‌తో 1963లో మరణించినాడు.  అతని మరణం తర్వాత భారత ఫుట్‌బాల్ ఘోర పతనాన్ని చూసింది. ప్రస్తుతం ఆసియా ఫుట్‌బాల్ లో కొరియన్లు మరియు జపనీయులు అగ్రస్థానం లో ఉన్నారు. సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ ఫుట్‌బాల్‌లో వారి ఎదుగుదల ను ముందే ఊహించాడు.

 అబ్దుల్ రహీమ్ మరణించిన తర్వాత, భారత ప్రధాన కోచ్ ఉద్యోగం 40 సార్లు చేతులు మారింది. 19 మంది భారతీయులు మాత్రమే జాతీయ జట్టుకు కోచ్‌గా ఉన్నారు.మిగతా వాళ్ళు విదేశీయులు భారత కోచ్‌గా పీకే బెనర్జీ, సయ్యద్ నయీముద్దీన్, సుఖ్వీందర్ సింగ్ తలా మూడు స్పెల్‌లు పని  చేశారు.

 ఒకప్పుడు భారతదేశంలో ఫుట్‌బాల్‌ను అత్యంత ఘనంగా పరిగణించే వారు. భారత ఫుట్‌బాల్ ఆటగాళ్ళు ఒకప్పుడు  "బ్రెజిలియన్స్ ఆఫ్ ఆసియా" అని పిలువబడేవారు. కానీ అనేక సమస్యల కారణంగా భారతదేశంలో ఫుట్‌బాల్‌కు ఆదరణ తగ్గింది. జట్టుకు టెక్నికల్ డైరెక్టర్ లేకపోవడంతో పాటు అనేక ఇతర సమస్యలు భారత ఫుట్‌బాల్ ఎదుర్కొంటున్నది.. ఫుట్‌బాల్‌లో భారతదేశాన్ని స్లీపింగ్ జెయింట్‌గా పరిగణిస్తారు.

 సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ అనేక అంతర్జాతీయ టోర్నమెంట్‌లను గెలవడానికి తన జట్టును తీర్చిదిద్దినందున భారత ఫుట్‌బాల్‌కు ఆర్కిటెక్ట్‌గా ఉద్భవించాడు. దూరదృష్టి గల కోచ్ మరియు మాస్టర్ వ్యూహకర్త, సయ్యద్ అబ్దుల్ రహీమ్ యొక్క మేధావితనం కాలం పరీక్షగా నిలిచిందని చెప్పడం చాలా సరైంది.