ఇస్లాం నిర్మించాలనుకొనే మనిషికి ఒకే సమయంలో రెండు రకాల కార్యాచరణ- ఒకటి అంతర్గతంగా
మరోకటి బాహ్యo గా ఉంటుంది. ఈ జంట కార్యకలాపాల ఫలితంగా మనిషి స్వభావం
ఆధ్యాత్మికo గా అతని మేధో పురోగతికి
సమాంతరంగా అభివృద్ధి చెందుతుంది. రెండు ప్రక్రియలు ఆటంకం లేకుండా జరుగుతాయి. ఒక వైపు మనిషి వ్యక్తిత్వం
లో నైతికత బలపడుతుంది మరియు మరోవైపు అతని
మేధో పరిధులు విస్తృతం అవుతాయి.
అంతర్గత అభివృద్ధి:
ఇస్లామిక్ జీవన విధానం
మనిషిలో అంతర్గత కార్యకలాపాలను ఎలా ఏర్పాటు చేస్తుంది? ఇందులో
ప్రధానాంశం జవాబుదారీతనం అనే భావన. ఇస్లాం మానవున్ని, సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుడు సర్వవ్యాపి మరియు
సర్వజ్ఞుడని గ్రహించేలా చేస్తుంది, తద్వారా మానవుడు తన మాటలకు మరియు
పనులకు-ఉద్దేశాలకు భగవంతునికి జవాబుదారీగా ఉంటాడు, మానవుడు మరణం తరువాత దైవిక
న్యాయస్థానoలో విచారించబడతాడు ఆపై, దాని తీర్పు ప్రకారం, శాశ్వతమైన
నరకానికి లేదా శాశ్వతమైన స్వర్గానికి పంపబడతాడు.
ఒక హదీసు వ్యక్తిని ఇలా
హెచ్చరిస్తుంది: “లెక్కించబడటానికి ముందు మిమ్మల్ని మీరు లెక్కించుకోండి. తూకం
వేయడానికి ముందు మిమ్మల్ని మీరు తూచుకోండి మరియు అంతిమదినo కొరకు మిమ్మల్ని మీరు సిద్ధం చేసుకోండి.”-(అల్-తిర్మిది)
భగవంతుని ఉనికి యొక్క
స్పృహ వ్యక్తి యొక్క మెదడు కణాలను సక్రియం చేస్తుంది. ఇస్లాం, మానవుడిని మొత్తం
విశ్వం యొక్క సృష్టికర్త ముందుకు తీసుకువస్తుంది. సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుడి ఉనికిని
గురించిన ఆలోచన మానవుడి పై ప్రభావం కలిగించును.
తన స్వంత అంతర్గత బలo
ద్వారా, మనిషి, అత్యంత
నైతికత కల దృఢమైన విశ్వాసిగా అవుతాడు. తన
తోటి వ్యక్తుల పట్ల తన ప్రవర్తనలో నైతికంగా లేదా నిజాయితీగా ఉంటాడు.
దేవుని ఉనికి భావన
పూర్తిగా సానుకూల వాస్తవం. ఎందుకంటే దేవుడు కేవలం శక్తికి మూలం కాదు. ఆయన
కరుణామయుడు కూడా. భగవంతుని సన్నిధి, భయం యొక్క అనుభూతిని పోగొట్టి బలమైన ఆశను కూడా
మేల్కొల్పుతుంది. అదేవిధంగా, భగవంతుని ఉనికి యొక్క భావన మానవ వ్యక్తిత్వ సానుకూల
అభివృద్ధికి శాశ్వత ప్రోత్సాహకంగా మారుతుంది. దీనిని ఇస్లామిక్ పరిభాషలో
ఆధ్యాత్మిక విప్లవం అంటారు.
సంక్షిప్తంగా, ఇస్లాం మీద
విశ్వాసం, దేవునికి జవాబుదారీతనం
చేస్తుంది మరియు మానవున్ని
ఆధ్యాత్మిక సూపర్మ్యాన్గా
మారుస్తుంది. సర్వశక్తిమంతుడైన భగవంతుని ఉనికి యొక్క భావన, మనిషిని, దేవుని మనిషి గా
చేస్తుంది.
బాహ్య కార్యకలాపాలు:
ఇస్లామిక్ మనిషి తన
ఆధ్యాత్మిక అభివృద్ధికి అనుగుణంగా, స్థిరమైన మేధో వికాసం అనుభవించే వ్యక్తి. విశ్వాసి కి గల మేధో వికాసం చాలా
విస్తృతమైనది, అతను మస్తిష్కంగా
క్రియాశీలం అవుతాడు. ఇస్లామిక్ మనిషిలో ఈ రకమైన మేధో కార్యకలాపాలను ప్రేరేపించే
బాహ్య అంశం ఏమిటి? అది దావా పని.
దివ్య ఖురాన్ ప్రకారం, ఇస్లాం యొక్క ప్రవక్త
అంతిమ ప్రవక్త ముహమ్మద్ (స)తర్వాత ఏ ప్రవక్త రానప్పటికీ, ప్రవక్త(స) యొక్క మిషన్ కొనసాగాలి. ప్రవక్త (స) యొక్క
ఉమ్మత్ ఈ విధంగా దివ్య ఖురాన్లో ప్రస్తావించబడింది: “మేము మిమ్మల్లి ఒక మద్యస్థ
సముదాయంగా చేసాము- మీరు మానవాళి పై సాక్షులుగా ఉండాలని! ప్రవక్త(స)మీపై సాక్షిగా
ఉండాలని! -(2:143)
దివ్య ఖురాన్ వ్యాఖ్యాత దీనిని
ఈ క్రింది విధంగా వివరించాడు: ముస్లింలు, ప్రవక్త (స)మరియు మానవాళి మధ్య,
మధ్యవర్తులు (అల్-తబారి). దీనికి అనుగుణంగా, ముస్లిం ఉమ్మాకు, దావా పని తప్పనిసరి. ప్రవక్త(స)
యొక్క దైవిక సందేశాన్ని స్వీకరించడం మరియు దానిని మిగిలిన మానవాళికి తెలియజేయడం
వారి ముఖ్యమైన విధి. దివ్య ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది: “దివ్య ఖురాన్ సహాయంతో అవిశ్వాసులను
ఎదిరించు” (25:52).
దివ్య ఖురాన్ ఒక పుస్తకం కాదు అది ఒక ఆయుధం. "దివ్య
ఖురాన్ సహాయం తో పోరాటం " అంటే అది దావా పని. దావా సహాయం తో చేసే సైద్ధాంతిక పోరాటం. ఇది మానవుని యొక్క అత్యున్నత
మేధో ప్రయత్నం.
మేధో అభివృద్ధి:
దావా అనేది ఒక రాజకీయేతర మిషన్. ఇది చాలా కష్టమైన పని. సమాజంలోని అన్ని
వర్గాల నుండి సవాళ్లను ఆహ్వానిస్తుంది. దావా ఇలా చెబుతోంది: " ఈ ప్రపంచంలో
మరియు పరలోక ప్రపంచంలో విజయం సత్యాన్ని
అంగీకరించడంపై ఆధారపడి ఉంటుంది, కాబట్టి మనిషి కి దానిని అంగీకరించడం తప్ప వేరే మార్గం లేదు." సహజం గా దావా సమాజం
లోని అన్ని వర్గాల నుంచి ప్రతిచర్యలను పొందుతుంది.
దావా మిషన్ అనేది ప్రశ్నలు
మరియు సమాధానాలు, చర్చలు మరియు
సంభాషణలతో కూడిన నిరంతర పరస్పర చర్యను ప్రేరేపించే ఒక సవాలు. పరస్పర చర్య సమయంలోనే
మేధో అభివృద్ధి ప్రక్రియ ప్రారంభమవుతుంది. దావా మిషన్ స్వభావరీత్యా దైవికమైనది. దైవిక లక్ష్యం ఉన్న వారు నీతి నియమావళికి కట్టుబడి ఉంటారు. దావా ప్రచారం
చేసేవారు అన్ని ఘర్షణలను నివారిస్తారు. దివ్య ఖురాన్ చెప్పినట్లు: "మీరు గనుక
మమ్మల్లి భాదిస్తే, మేము ఓర్పు వహిస్తాము. నమ్ముకునేవారు సదా దైవాన్నే
నమ్ముకోవాలి. " (14:12)
దావా మిషన్లో పాల్గొనే వ్యక్తుల సానుకూల ప్రవర్తన
వలన ఇతరలకు వారిపై
ద్వేషం మరియు హింస లేకుండా
చేస్తుంది. అది దావాప్రచారం చేసే వారి మేధో ఎదుగుదల మరియు వికాసంకు తోడ్పడుతుంది.
శాంతియుతoగా సాగే దావా ప్రక్రియను ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ ఆపలేము మరియు అందులో
పాల్గొనే వారి అంతర్గత పురోగతి నిరంతరాయంగా కొనసాగుతుంది.
ముహమ్మద్ ప్రవక్త(స)
ఒకసారి ఇలా అన్నారు: "మోమిన్ (విశ్వాసి) యొక్క జ్ఞానం పట్ల జాగ్రత్త వహించండి, ఎందుకంటే మోమిన్ దేవుని
వెలుగుతో చూస్తాడు." మోమిన్ విశ్వాసం అతన్ని పవిత్రంగా మరియు దైవభీతిపరునిగా చేస్తుంది.
మనస్తత్వవేత్తల ప్రకారం మోమిన్, దైవ భక్తి స్థితిలో, మెదడును కదిలించడం అని పిలిచే అంతర్గత
అనుభవాన్ని అనుభవిస్తాడు. ఇది మోమిన్ సామర్థ్యాన్ని సక్రియం చేయడానికి
సహాయపడుతుంది. ఫలితం అద్భుతం: ముందు, మోమిన్ ఒక మనిషి అయితే, మేధోమథనం తర్వాత, మోమిన్ సూపర్ మ్యాన్ అవుతాడు.
దావా అంటే ఇస్లాం పిలుపు లేదా ఇస్లాం కు ఆహ్వానించడం.
దివ్య ఖురాన్ ప్రకారం, దావా గొప్ప జీహాద్. దావా అందరు మానవుల లక్ష్యం. దావా అత్యంత తీవ్రమైన
పని. దావా జీవితాంతం ఒకరి మొత్తం సామర్థ్యాలను నిమగ్నం చేస్తుంది. మేధోపరమైన
సవాళ్లను ఎదుర్కొన్న ప్రతిసారీ, బలమైన ప్రతిస్పందనను ఇవ్వవలసి ఉంటుంది.
దావా వలన వ్యక్తి యొక్క
వ్యక్తిత్వం అభివృద్ధి చెందుతుంది, మేధో మరియు ఆధ్యాత్మిక అభివృద్ధి అత్యున్నత
స్థాయికి చేరుకుంటుంది.
ఇమాన్ (విశ్వాసం) మరియు
దావా ఇస్లాం యొక్క రెండు ప్రాథమిక స్థాయిలు. ఈమాన్ ఒక ఉన్నతమైన భావజాలం అయితే, దావా అనేది ఒక
ఉన్నతమైన చర్య. ఇమాన్ ఒకరి మనస్సు మరియు ఆత్మను శుద్ధి చేస్తుంది. దావా ఒకరి
వ్యక్తిత్వాన్నిపెంచుతుంది. సైద్ధాంతిక మరియు ఆచరణాత్మక కోణంలో ఇస్లాంను
సార్వత్రిక మిషన్గా స్వీకరించిన వ్యక్తి, నైతికంగా సక్రియం చేయబడతాడు మరియు మానవత్వం
యొక్క అత్యున్నత శిఖరానికి చేరుకుంటాడు.
మనిషి మరియు నిజమైన మతం
మధ్య సంబంధాన్ని తెలుపుతూ దివ్య ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది:
కనుక నీవు ఎకాగ్రచిత్తం
తో దైవధర్మం వైపు అభిముఖుడవై ఉండు. దేవుడు మానవులను ఏ స్వభావం తో పుట్టించాడో దాని
పైనే స్థిరంగా ఉండాలి. ఆయన సృష్టిని మార్చకూడదు. ఇదే స్థిరమైన ధర్మం. కాని చాలా
మంది తెలుసుకోరు. (30:30)
దీనర్థం ఏమిటంటే, ప్రతి మానవుడు
సత్య మతాన్ని అంగీకరించే సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉండటానికి దేవుడు సృష్టించాడు.
దేవుని ఐక్యత అనేది ఒక సత్యం అన్న జ్ఞానం ఉన్న ప్రతి మనిషికి స్పష్టంగా ఉంటుంది. ఇస్లాం అనేది ఒక బిడ్డ తనకి తాను అంగీకరించిన సహజ మతం.
ఒక పాశ్చాత్య రచయిత్రి, లేడీ కాబోల్డ్ ప్రకారం : ఇస్లాం అనేది ఒక సహజ మతం.ఇస్లాం
స్వీకరించినప్పుడు, అది కొత్త మనిషి
ఆవిర్భావానికి దారితీస్తుంది.
ఈ క్రింది హదీస్సు ఇస్లాం నిర్మించాలనుకుంటున్న వ్యక్తి యొక్క
పూర్తి చిత్రాన్ని ఇస్తుంది:
ప్రభువు నాకు ఆజ్ఞాపించిన
తొమ్మిది విషయాలు:
వ్యక్తిగతంగా మరియు
బహిరంగంగా దైవభీతి; కోపంలో లేదా
ప్రశాంతతలో అయినా న్యాయం; పేదరికం మరియు
ఐశ్వర్యం రెండింటిలోనూ నియంత్రణ; నా నుండి విడిపోయే వారితో చేతులు కలపడం మరియు నానుంచి దోచుకొనే వారికి ఇవ్వడం మరియు నాపట్ల తప్పు
చేసిన వారిని క్షమించడం మరియు నా మౌనాన్ని, ధ్యానంగా చేయడం మరియు నా పలుకులు దేవుని జ్ఞాపకం చేయడం మరియు నా పరిశీలన
నుండి పాఠం తీసుకోవడం.-(రజిన్)
ఇస్లామిక్ జీవన విధానం:
ఇస్లామీయ జీవన విధానం
ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే భగవంతుని ఆధారిత జీవితం. ఒక ముస్లిం నిరరంతము సర్వశక్తిమంతుడైన
దేవుని గూర్చి ఆలోచిస్తాడు. ఒక ముస్లిం జీవితమంతా అఖిరాహ్, అంటే దేవుని
ఆదర్శ ప్రపంచం. ముస్లిం జీవితంలోని ప్రతి అంశంలో ఎల్లప్పుడూ దైవిక ఆదేశాలను
పాటిస్తాడు.
ఒక ముస్లిం యొక్క జీవితం దివ్య
ఖురాన్ యొక్క ఆచరణాత్మక వ్యక్తీకరణ.
“(అనండి)దేవుని మేము
అల్లాహ్ రంగును గ్రహించాము.అల్లాహ్ రంగు కన్నా మంచి రంగు ఎవరిదీ కాగలదు? మేము
మాత్రం ఆయన్నే ఆరాధిస్తాము”. (2:138)
‘దేవుని రంగును ధరించడం’ అంటే ఒకరి జీవితంలోని వ్యక్తిగత, సామాజిక మరియు ఆర్థిక వ్యవహారాలన్నింటిలో ‘దైవిక స్వభావం’ కలిగి ఉండడం. ఒక ముస్లిం తన మాటలు మరియు చేతలు, కుటుంబ విషయాలలో లేదా ఒకరి జీవనోపాధికి సంబంధించి మరియు సమాజంలోని ఇతర సభ్యులతో ఎల్లప్పుడూ 'దైవిక వర్ణంలో రంగులద్దాలి’ అనగా దైవికం గా వ్యవరించాలి.
ఇమాన్ (విశ్వాసం)
ఈమాన్ను అంగీకరించడం
ద్వారా ఇస్లాం ధర్మం లోకి ప్రవేశిస్తారు. కానీ ఈమాన్ అంటే కేవలం కలమా పఠనం కాదు. దివ్య
ఖురాన్ ప్రకారం, ఇది మారీఫా (5:83) అంటే
సాక్షాత్కారం. సత్యాన్ని గ్రహించడం ఇస్లాంకు వాకిలి లాంటిది. ఇస్లాం నిజంగా
భగవంతుని ధర్మము అని మరియు అదే సత్యమని తెలుసుకున్నప్పుడు ఒకరు ఇస్లామిక్
పరిభాషలో “మఆరిఫా” అని పిలువబడే ప్రత్యేక అనుభవం పొందుతాడు. ఈ ప్రత్యేక అనుభవం వ్యక్తి
జీవితాన్ని విప్లవాత్మకంగా మారుస్తుంది. ఈ ప్రత్యేక అనుభవం ‘సత్యం’ అయినప్పుడు, ఈ మేధో విప్లవం
వ్యక్తిలో కొత్త జీవితం యొక్క ఆవిర్భావానికి పర్యాయపదంగా మారుతుంది.
ఈ మేధో విప్లవం మనిషిని
సూపర్మ్యాన్గా మారుస్తుంది మరియు అతని జీవితంలో గొప్ప మిషన్ను ఇస్తుంది. మనిషి జీవితాన్ని
ప్రతి భాగాన్ని నియంత్రిస్తుంది. మనిషి మానవాళిని తన కుటుంబంగా మరియు మొత్తం
విశ్వాన్ని తన నివాసంగా చూడటం ప్రారంభిస్తాడు. అటువంటి మనిషి చరిత్ర యొక్క
ఉత్పత్తిగా కాకుండా చరిత్రను సృష్టించేవాడు అవుతాడు. ఇమాన్ ప్రవక్త(స)
మరియు అతని సహచరులను తయారు చేయడానికి వీలు కల్పించింది. ఒక చరిత్రకారుడు వ్యాఖ్యానించినట్లుగా ఇమాన్ "అన్ని అద్భుతాలలో అత్యంత
అద్భుతం."
ఇబాదా (ఆరాధన):
ఇబాదా లేదా ఆరాధన, కేవలం ఆచారాలను గమనించడం కాదు మరింత లోతైన మతపరమైన అనుభవం.
వాస్తవానికి, ఇది ఉన్నత
స్థాయిలో మానవ వ్యక్తిత్వం యొక్క భౌతిక మరియు ఆధ్యాత్మిక వ్యక్తీకరణ.
మనిషిని ఉద్దేశించి దివ్య
ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది, "ఎంతమాత్రం కాదు....నీవు
అతని మాట వినకు. నీ ప్రభువుకు సాష్టాంగ ప్రమాణం చేసి ఆయన సామీప్యం పొందు."-(96:19).
ముహమ్మద్ ప్రవక్త(స)ని
ఒకసారి ‘ఇబాదత్ యొక్క
సారాంశం ఏమిటి?’ అని ఒకరు అడిగారు:
ప్రవక్త(స)ఇలా సమాధానమిచ్చాడు: “మీరు దేవుడిని చూస్తున్నట్లుగా ఆరాధించoడి లేదా మీరు దేవుడిని
చూడకపోతే, దేవుడు మిమ్మల్ని
చూస్తున్నాడు.”
ఇస్లాంలో రెండు రకాల
ఇబాదాలు లేదా ఆరాధనలు ఉన్నాయి, మొదటి రకమైన ఇబాదాలు నిర్దిష్ట సమయాల్లో నిర్దేశించబడ్డాయి.
ఉదాహరణకి సలాత్, సామ్, జకాత్, హజ్, (ప్రార్థన, ఉపవాసం, భిక్ష, తీర్థయాత్ర). ఈ
భక్తి రూపాలను ఇస్లాం స్తంభాలు అంటారు. ఇంకా ఇబాదా యొక్క పేర్కొనబడని రూపాలు కూడా ఉన్నాయి. ఇందులో ధిక్ర్
మరియు ఫికర్ (3:191) ఉన్నాయి అంటే భయం మరియు
ప్రేమ భావాలతో దేవుణ్ణి గుర్తుంచుకోవడం.
ఇబాదా యొక్క రెండవ రూపం
మానవ ఆత్మ యొక్క మానసిక క్రియాశీలతను లక్ష్యంగా చేసుకుంటుంది. తద్వారా అతను తన
రోజువారీ జీవితంలో కనిపించే ప్రతిదానిలో దేవుని సంకేతాలను చూడగలడు. ఈలాంటి ఇబాదా
లేదా ఆరాధన ను ప్రతి ముస్లిం తన జీవితాంతం విధిగా పాటించాలి.ఉంటుంది.
అఖ్లాక్ (నైతికత):
నైతికత అంటే ఏమిటి? ఇస్లాం యొక్క
నైతిక బోధనల ప్రకారం తోటి పురుషుల మధ్య జీవించడం. ఇస్లామిక్ నైతికత యొక్క సారాంశం
ఒక హదీథ్లో ఇవ్వబడింది: “ఇతరులు మీ పట్ల
ఎలా ప్రవర్తించాలని మీరు కోరుకుంటున్నారో వారితో అలా ప్రవర్తించండి” (అల్-బుఖారీ)
ప్రతి ఒక్కరు ఇతరులు
ఆమోదించే ప్రవర్తనను తమ నైతిక ప్రమాణo గా అనుసరించడం తప్పనిసరిగా లో ఇస్లామిక్ నైతికత.
ఇస్లాం సామాజిక మర్యాదలు
మరియు సామాజిక స్వభావాల మధ్య తేడాను చూపుతుంది. సామాజిక మర్యాదలు ‘వారు చేసినట్లే
చేయండి.’ అనే సూత్రంపై
ఆధారపడి ఉంటాయి. కానీ ఇస్లామిక్ నైతికత సానుకూల ప్రవర్తన సూత్రంపై ఆధారపడి
ఉంటుంది. ‘ఇతరులు మీకు మేలు
చేయకపోయినా వారికి మంచి చేయండి.’ (అల్-తబరానీ)
దివ్య ఖురాన్ ముస్లింలను
"వారు సహించిన సహనానికి గాను వారికి రెండింతలు ప్రతిఫలం ఇవ్వబడుతుంది. వారు
చెడును మంచి ద్వారా నిర్మూలిస్తారు” అంటుంది. (28:54)
అదేవిధంగా, ప్రవక్త ముహమ్మద్(స)
ఒక ముస్లింకు "మీకు హాని కలిగించే వారికి మంచి చేయమని" (అల్-తిర్మిర్ధి)
సలహా ఇచ్చారు. ప్రవక్త ముహమ్మద్(స)అత్యుత్తమ నైతిక స్వభావం యొక్క నిజమైన స్వరూపం.
ప్రవక్త(స)ను ఉద్దేశించి దివ్య ఖురాన్ ఇలా
ప్రకటిస్తుంది: "నిశ్చయంగా నీవు ఒక గుణగుణాల దృష్ట్యా అత్యున్నత స్థానం లో
ఉన్నావు.
నైతిక స్వభావానికి
ఇస్లాంలో చాలా గొప్ప ప్రాముఖ్యత ఇవ్వబడింది, ఇది అన్ని ఇతర ఇస్లామిక్ ధర్మాలను
నిర్ధారించడానికి ఒక ప్రమాణంగా ఏర్పాటు చేయబడింది. ఇతర మానవులకు సంబంధించి ఒకరు
మంచిగా ఉంటే, అది దేవునికి
సంబంధించి కూడా మంచిదని రుజువుగా ఉపయోగపడుతుంది.
ముహమ్మద్ ప్రవక్త(స) ఇలా చెప్పారు: "మనిషి పట్ల కృతజ్ఞత లేనివాడు దేవునితో కూడా కృతజ్ఞతతో ఉండలేడు." (అల్-బైహకీ)
సామాజిక సంబంధాలు:
ఎ. వ్యక్తిగత బాధ్యత:
సమాజాన్ని అస్థిరత నుండి
కాపాడటానికి మరియు శాశ్వతంగా సంస్కరించబడిన స్థితిలో ఉంచడానికి, ఇస్లాం ఒక ప్రాథమిక
ఆజ్ఞను ఇచ్చింది, ఇది దివ్య ఖురాన్లో
చాలా చోట్ల ప్రస్తావించబడింది. "(విశ్వాసులు) మంచిని చెయ్యమని ఆదేశించేవారు
చెడుల నుండి నిరోదించేవారై ఉంటారు." -(9:112). హదీసులలో కూడా ఈ విషయం పదే పదే చెప్పబడింది: "ఒక విశ్వాసి
మంచి యొక్క ద్వారం తెరవాలి మరియు చెడు యొక్క తలుపును మూసివేయాలి." -(ముస్నద్
అహ్మద్)
ఈ ఆజ్ఞను కొంతమంది రాజకీయ
స్వభావంగా తప్పుగా చిత్రీకరించారు. కానీ ఇది పూర్తిగా రాజకీయ రహితం. సమాజంలోని
ప్రతి సభ్యునికి సమాజం పట్ల తన బాధ్యత గురించి బలమైన భావన ఉండాలని మాత్రమే ఇది
సూచిస్తుంది. చెడు లేదా అన్యాయం జరిగినా ఎవరూ ఉదాసీనంగా ఉండకూడదు. ఇతరుల బాధలను తన
హృదయంలో అనుభవించాలి. అణగారిన వర్గాల హక్కులకు మద్దతుగా ఎదగాలి. ఎవరైనా ఇతరుల
అపవాదు మరియు అపవాదులో నిమగ్నమై ఉన్నారని చూసినప్పుడు, అతను అలా
చేయకుండా ఆపడానికి ప్రయత్నించాలి. అతను అధర్మాన్ని ఇతర వ్యక్తులకు తెలియజేయాలి, తద్వారా అపరాధి
అటువంటి చెడు చర్యలకు పాల్పడకుండా ప్రజల ఒత్తిడి తేవాలి.
సమాజంలోని ప్రతి సభ్యుడు
ధర్మాన్ని కాపాడుకోవడం ఒక ముఖ్యమైన కర్తవ్యంగా భావించాలి. సమాజంలో మంచితనం
వర్ధిల్లేలా చూడడం, చెడులు
నిర్మూలించబడడం ప్రతి వ్యక్తి యొక్క విధి. ఏదైనా చెడు జరగకముందే దాన్నిఅడ్డుకోవాలి.ఈ
పనిని అత్యంత సౌమ్యతతో మరియు శ్రేయస్సుతో నిర్వహించాలి.అందుకే ఈ సామాజిక బాధ్యత
ఇస్లాంలోని ఆరాధనా చర్యలతో ముడిపడి ఉంది. ఉదాహరణకు, ప్రార్థనకు సంబంధించి, దివ్య ఖురాన్ ఇలా
చెబుతోంది: "నిశ్చయంగా, నమాజ్ నీతి బాహ్యత నుండి, చెడు పనుల నుండి ఆపుతుంది." (29:45)
బి. కుటుంబ జీవితం:
ఇస్లామిక్ దృక్కోణంలో
పరిశుభ్రమైన సమాజం, వివేకవంతమైన
కుటుంబం యొక్క పొడిగింపు మాత్రమే. మానవ సమాజం కూడా చరిత్రలో క్రమంగా విస్తరించిన
ఒకే కుటుంబం తప్ప మరొకటి కాదు. అందుకే సామాజిక స్థిరత్వాన్ని కాపాడుకోవడంలో కుటుంబ
జీవితం క్రమశిక్షణతో మరియు చక్కగా నిర్వహించబడడం యొక్క ప్రాముఖ్యతను ఇస్లాం
గొప్పగా నొక్కి చెప్పింది.
ఒక మగ మరియు ఆడ ఒకే
పైకప్పు క్రింద కలిసి జీవించాలని సమాజంలో సభ్యులుగా నిర్ణయించుకున్నప్పుడు ఒక
కుటుంబం ప్రారంభమవుతుంది. ఇస్లాం పురుషులు మరియు స్త్రీల మధ్య చట్టబద్ధమైన వివాహ
ఒప్పందం ను అనుమతిస్తుంది. వివాహం ప్రాథమికంగా జీవితకాలపు హక్కులు మరియు విధుల
భాగస్వామ్యానికి హామీగా ఉద్దేశించబడింది. స్త్రీ-పురుషుల మధ్య వివాహానికి ముందు
లేదా వివాహేతర సంబంధాలకు ఇస్లాంలో స్థలం లేదు. లౌకిక సమాజాలలో ప్రబలంగా ఉన్న
దృగ్విషయాలు- అసంపూర్ణ గృహాలు(broken Homes), చట్టవిరుద్ధమైన
పిల్లలు, నిర్లక్ష్యం
చేయబడిన లేదా విడిచిపెట్టబడిన తల్లిదండ్రులు మొదలైనవి ఇస్లామిక్ సమాజంలో కనిపించవు.
వివాహ వ్యవస్థ ద్వారా ఇస్లాం అరాచకం, అస్థిరత, అసభ్యత, హింస మరియు
నేరాలు లేని సమాజాన్ని నిర్మించడం లక్ష్యంగా పెట్టుకుంది, ముఖ్యంగా
యువకులకు సంబంధించి. వివాహం, దివ్య ఖురాన్ మరియు సున్నత్ ప్రకారం నిర్వహించబడినప్పుడు, 'ఇల్లు' రూపంలో ఒక
వ్యవస్థీకృత యూనిట్ను అందిస్తుంది. పిల్లలు, ఆరోగ్యకరమైన వాతావరణం మరియు ప్రేమగల
మరియు శ్రద్ధగల తల్లిదండ్రుల పర్యవేక్షణలో శారీరకంగా, నైతికంగా మరియు
మానసికంగా పెంచబడతారు మరియు పోషించబడతారు. గృహంలో నైతిక శిక్షణ పొందిన పిల్లలకు
లోతైన బాధ్యత, మానవ విలువల పట్ల
గౌరవం ఏర్పడి చిత్తశుద్ధి వంటి లక్షణాలతో సమాజంలోకి ప్రవేశించడంలో సహాయపడుతుంది. ఈ
రోజుల్లో ఆధునిక సమాజాలు అనుభవిస్తున్న గందరగోళం మరియు విధ్వంసక అస్థిరతల నుండి
అటువంటి గృహాలు లేదా శిక్షణా విభాగాలతో కూడిన సమాజం మెరుగు.
ఆరోగ్యకరమైన, సంతోషకరమైన మరియు
అర్ధవంతమైన వైవాహిక జీవితానికి మార్గదర్శకాలు, తల్లిదండ్రులు మరియు ఇతర కుటుంబ సభ్యుల హక్కులు
మరియు విధులతో పాటు, దివ్య ఖురాన్ మరియు హదీసులలో
కొన్ని సూచనలు ఇవ్వబడ్డాయి:
1.“పురుషులు స్త్రీలను వారితో వివాహం చేసుకోవాలనే
చిత్తశుద్ధితో సంప్రదించాలి, వ్యభిచారం చేయకూడదు.” (4:24)
2. “అతనికి తప్ప మరెవరికీ సేవ చేయవద్దని మరియు మీ
తల్లిదండ్రులకు మంచితనం చూపమని మీ ప్రభువు మిమ్మల్ని ఆజ్ఞాపించాడు. వారికి
అసహనానికి సంబంధించిన సంకేతాలను చూపించకండి మరియు వారిని మందలించకండి, వారితో ఉదారంగా
మాట్లాడండి. వారితో మృదువుగా మరియు కనికరంతో వ్యవహరించండి మరియు ఇలా చెప్పండి: “ ప్రభూ! వీరిరువురూ
నన్ను పసితనం లో ప్రేమతో సాకినట్లుగానే వీరిపై దయజూపు '' (17:23-24)
3. "మంచి నైతిక విద్య కంటే మెరుగైన బహుమతిని ఏ
తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లలకు ఇవ్వలేదు." (అల్-అదాబ్ అల్-ముఫ్రాద్)
4. "తొమ్మిది పనులు చేయమని నా ప్రభువు నన్ను
ఆదేశించాడు," అని ప్రవక్త(స)
ఒకసారి చెప్పారు మరియు వాటిలో ఒకటి, "బంధుత్వ సంబంధాలను తెంచుకున్న బంధువులతో కూడా
మంచి సంబంధాలను కొనసాగించడం" అని నొక్కి చెప్పారు. (అల్-హకీమ్).
సి.చట్టబద్ధమైన జీవనోపాధి:
చాలా సాంఘిక దురాచారాలకు సమాజంలోని కొంతమంది సభ్యులకు తగినంత జీవనోపాధి
లేకపోవటం లేదా ఇతరులకు అధిక సంపద కలిగి ఉండటం కారణమని చెప్పవచ్చు. ఇస్లాం మతం ఒక
వ్యక్తి తన జీవనోపాధిని సాధ్యమైన అన్ని చట్టబద్ధమైన మార్గాల ద్వారా సంపాదించాలని
చెబుతుంది. దివ్య ఖురాన్ మరియు హదీసుల ప్రకారం, మానవ సమాజంలోని అన్ని నేరాలకు మూలాలు, దురాశ, నిస్సహాయత, సంపద కొoదరి చేతుల్లో
కేంద్రీకరించడం అని చెప్పవచ్చు. అందుకే, తృప్తి, నిరాడంబరత, సరళత, పరోపకారం, దాతృత్వానికి ఖర్చు చేయడం మరియు ఇతరులతో ఒకరి
ఆనందాన్ని పంచుకోవడం వంటి సద్గుణాలు ఇస్లాంలో చాలా ఎక్కువగా సిఫార్సు చేయబడ్డాయి.దుబారా, స్వార్థం, గుత్తాధిపత్య
పద్ధతులు, దోపిడీ, వడ్డీ మరియు
అన్ని రకాల అన్యాయమైన డబ్బు సంపాదన వంటి దుర్గుణాలు తీవ్రంగా ఖండించబడ్డాయి మరియు
నిషేధించబడ్డాయి.
ఇస్లామిక్ జీవన
విధానానికి అనుగుణంగా జీవనోపాధిని పొందే మార్గాలు:
(ఎ) హద్దు మీరటాన్నినివారించడం:
సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుడు దివ్య ఖురాన్లో ఇలా ప్రకటించాడు: "మీ జీవనోపాధి
కోసం మేము ఇచ్చిన మంచి వస్తువులను తినండి మరియు వాటి విషయంలో హద్దు అతిక్రమించకండి."-(20:81)
(బి) స్వయం-విశ్వాసం: వేరొకరిపై ఆధారపడకుండా, ఒకరి స్వంత
ప్రయత్నాల ద్వారా రోజువారీ ఆహరంను సంపాదించడానికి ఒకరు ప్రయత్నించాలి. ముహమ్మద్
ప్రవక్త(స) పదే పదే చెప్పినట్లు నివేదించబడింది: "ఒక వ్యక్తి తన స్వంత
చేతులతో సంపాదించినదే అత్యుత్తమ ఆహారం." (అబూ దావూద్)
(సి) నిరాడంబరత మరియు దానధర్మాలకు పాల్పడటం : ఒక
వ్యక్తి తన స్వంత అవసరాలను తీర్చుకోనే దానికంటే ఎక్కువ సంపాదించే అదృష్టాన్ని
కలిగి ఉన్నప్పుడు, ఆ వ్యక్తి తన
సంపాదనలో సమాజంలోని తక్కువ అదృష్టవంతులు
లేదా నిరాశ్రయులైన సభ్యులకు కూడా ఒక సహాయ హస్తాన్ని అందించాలి. లేకపోతే, అతని సంపద
ఆశీర్వాదం కాకుండా అతనికే శాపంగా మారుతుంది.
ప్రవక్త ముహమ్మద్ (స) తన
సాధారణ ప్రార్థనలలో ఇలా చెప్పేవారు: “ఓ అల్లాహ్, తన సంపదను దానధర్మాలలో ఖర్చు చేసేవారికి మంచి
పరిహారం ఇవ్వండి మరియు సంపదను దాచి పెట్టేవారికి వినాశనం కలిగించండి.”-(నసాయి)
(d)సంతృప్తి: అంతర్గత శాంతి మరియు నిజమైన
ఆనందాన్ని పొందడానికి, ముస్లిం స్వతంత్రంగా
మరియు చట్టబద్ధంగా సంపాదించగలిగిన దానితో సంతృప్తి చెందాలి. ప్రవక్త ముహమ్మద్(స)
ఇలా చెప్పారు: "నిజానికి, అతను ఇస్లాంను అంగీకరించిన శాశ్వత విజయం మరియు శ్రేయస్సును
పొందాడు మరియు దేవుడు అతనికి ఏది ఇచ్చినా దాని పట్ల సంతృప్తితో అతని హృదయాన్ని
నింపాడు." అతను ఇంకా ఇలా అన్నాడు: “అంతరాయం కలిగించే అధికం కంటే కొంచెం
సరిపోతుంది.” (అల్-బైహకీ)
(ఇ) సరళత: చివరిది, సరళత. ప్రవక్త(స)
యొక్క స్వంత జీవన విధానం సరళతకు ఒక
ప్రత్యేక ఉదాహరణ.
ప్రవక్త (స) “సరళతను నిజమైన
విశ్వాసం యొక్క చిహ్నాలలో ఒకటి” గా కూడా పరిగణించారు-(ఇబ్న్ మాజా).
మరొక హదీసులో ప్రవక్త (స) తన సహచరులను
హెచ్చరించాడు: “విలాసవంతమైన
జీవితానికి దూరంగా ఉండండి. దేవుని సేవకులు విలాసాలలో మునిగిపోరు.” (ముస్నద్ అహ్మద్)
ఇస్లాం:
ఇస్లాం అనే అరబిక్ పదం
యొక్క అర్థం శాంతి మతం. దివ్య ఖురాన్ తన మార్గాన్ని 'శాంతి మార్గాలు' అని పిలుస్తుంది
(5:16). ఇది సయోధ్యను
ఉత్తమ విధానం మరియు శాంతికి భంగం కలిగించిన దేవుడు అసహ్యించుకుంటాడని పేర్కొంది (2:205).
ఇస్లాం యొక్క మూల పదం 'సిల్మ్', అంటే శాంతి.
కాబట్టి ఇస్లాం ఆత్మ, శాంతి యొక్క ఆత్మ. దివ్య ఖురాన్ యొక్క మొదటి వాక్యం శాంతిని
చాటుతుంది.
అనంత కరుణామయుడు అపార
కృపాశాలి అయిన అల్లాహ్ పేరుతో ప్రారంభిస్తున్నాను.
ఈ ఆయత్ దివ్య ఖురాన్లో
కనీసం 114 సార్లు
పునరావృతమవుతుంది. ఇది దయ మరియు కరుణ వంటి విలువలకు ఇస్లాం ఇస్తున్న గొప్ప
ప్రాముఖ్యతను చూపుతుంది. దివ్య ఖురాన్ ప్రకారం దేవుని పేర్లలో ఒకటి అస్-సలాం, అంటే శాంతి.
అంతేకాకుండా ప్రవక్త ముహమ్మద్(స) మానవాళికి దయగా ప్రపంచానికి పంపబడ్డారని దివ్య ఖురాన్
పేర్కొంది. (21:107)
దివ్య ఖురాన్ మరియు
హదీసులలోని యొక్క చాల భాగాలు ప్రత్యక్షంగా లేదా పరోక్షంగా
శాంతి మరియు దయపై ఆధారపడి ఉన్నాయి. దివ్య ఖురాన్ ప్రకారం ఆదర్శ సమాజం దార్
అస్-సలాం, అంటే శాంతి ఇల్లు
(10:25).
దివ్య ఖురాన్ విశ్వాన్ని, సామరస్యం మరియు శాంతితో కూడిన నమూనాగా చూపుతుంది-(36:40).
దేవుడు స్వర్గాన్ని మరియు
భూమిని సృష్టించినప్పుడు,
అతను ప్రతి భాగం
దాని పనితీరును ఇతర భాగాలతో ఘర్షణ పడకుండా శాంతియుతంగా నిర్వహించాలని ఆదేశించాడు. దివ్య
ఖురాన్ మనకు చెబుతుంది "సూర్యుడు చంద్రుడిని అధిగమించడానికి అనుమతించబడడు, లేదా రాత్రి
పగటిని అధిగమించదు. ప్రతిది దాని స్వంత
కక్ష్యలో నడుస్తుంది. (36:40)
బిలియన్ల సంవత్సరాలుగా, మొత్తం విశ్వం అంతా
అల్లాహ్ యొక్క దివ్య ప్రణాళికకు అనుగుణంగా తన పనితీరును పూర్తి చేస్తోంది.
ఇస్లాం శాంతికి ఎంత గొప్ప
ప్రాముఖ్యత ఇస్తుందో చూపించడానికి ఇవి కొన్ని సూచనలు మాత్రమే. వాస్తవానికి, ఇస్లాం చేసే
కార్యక్రమాలు-ఆధ్యాత్మిక పురోగతి, మేధో వికాసం, లక్షణ నిర్మాణం, సామాజిక సంస్కరణ, విద్యా కార్యకలాపాలు మరియు అన్నింటికంటే దావా.ఇవన్ని
శాంతి మరియు సామరస్య వాతావరణంలో మాత్రమే సాధించబడతాయి.
ఇస్లాం ప్రకారం, శాంతి అంటే కేవలం
యుద్ధం లేకపోవడం కాదు. ఏ పరిస్థితిలోనైనా శాంతి అన్ని రకాల అవకాశాలకు తలుపులు
తెరుస్తుంది. శాంతియుత పరిస్థితిలో మాత్రమే ప్రణాళికాబద్ధమైన కార్యకలాపాలు
సాధ్యమవుతాయి. ఈ కారణంగానే దివ్య ఖురాన్ ‘సయోధ్య ఉత్తమం’ అని చెబుతోంది (4:128). అదేవిధంగా ప్రవక్త ముహమ్మద్(స) గమనించారు: “దేవుడు, హింసకు
ఇవ్వనిదానిని సౌమ్యతకు ఇస్తాడు. (సునన్ అబూ దావూద్ 4/255)
కొంతమంది న్యాయాన్ని
శాంతితో కలుపుతారు, కానీ ఇస్లాం
శాంతి కోసం శాంతిని విశ్వసిస్తుంది. ఇస్లాం ప్రకారం, న్యాయం అనేది శాంతి యొక్క ప్రత్యక్ష ఫలితం
కాదు. శాంతి అనేది మనం న్యాయం కోసం పని చేసే మార్గాన్ని మాత్రమే అందిస్తుంది.
ప్రవక్త (స) ఎప్పుడూ న్యాయాన్ని శాంతితో జతగట్టలేదని నిరూపించే అనేక ఉదాహరణలు
ప్రవక్త(స) జీవితంలో ఉన్నాయి.
ప్రవక్త(స)ఎల్లప్పుడూ
న్యాయం కోసం పని చేయడానికి శాంతియుత పరిస్థితులను ఒక అవకాశంగా తీసుకున్నాడు.ఇందుకు
స్పష్టమైన ఉదాహరణ ప్రవక్త(స) మరియు అతని
ప్రత్యర్థుల మధ్య జరిగిన హుదైబియా ఒప్పందం. హుదైబియా శాంతి ఒప్పందంలోని షరతులు
న్యాయానికి వ్యతిరేకంగా ఉన్నాయి. కానీ ప్రవక్త(స) ఈ ఒప్పందాన్ని అంగీకరించారు. అది న్యాయం కోసం
పని చేయడానికి మార్గం సుగమం చేస్తుంది.
శాంతి యొక్క ప్రాముఖ్యత
కారణంగా, ఇస్లాంలో ఎటువంటి
దూకుడు యుద్ధం అనుమతించబడదని దివ్య ఖురాన్ స్పష్టంగా ప్రకటించింది. ముస్లింలు తమను
తాము శాంతియుతపరిస్థితులలో మాత్రమే రక్షణాత్మకంగా
నిమగ్నం చేసుకోగలరు, ప్రమాదకర
యుద్ధంలో కాదు. దైవ మార్గం లో మీతో పోరాడే వారితో మీరు పోరాడండి. కాని
మీతిమీరకoడి. మితిమీరే వారిని దేవుడు ఇష్టపడడు-(2:190).
ఇస్లాం ప్రకారం, శాంతి అనేది
నియమం మరియు యుద్ధం మాత్రమే మినహాయింపు. ఫలితం సందేహాస్పదంగా ఉంటే, ముస్లింలు
రక్షణాత్మక పరిస్థితిలో యుద్ధానికి దూరంగా ఉండాలి. ముస్లింలు యుద్ధంలోకి
దూసుకుపోవడానికి, ఒకటి రెండు దురాక్రమణ చర్యలు సరిపోవు. ముస్లింలు మొత్తం
పరిస్థితిని అంచనా వేయాలి మరియు యుద్ధం సానుకూల ఫలితాన్ని సాధించడానికి ఖచ్చితంగా
లేనప్పుడు తప్పించుకునే విధానాన్ని అవలంబించాలి.
ఇస్లాం యొక్క ప్రారంభ
కాలంలో ఈ రకమైన విధానానికి అనేక ఉదాహరణలు
ఉన్నాయి. ఇస్లామిక్ చరిత్రలో, కందకం యొక్క యుద్ధం అటువంటి ఉదాహరణ. ఈ సంఘటనలో మక్కా నుండి
మదీనా వరకు 300 మైళ్ల దూరం
ప్రయాణించి ముస్లింలపై దాడి చేయడానికి మాత్రమే వ్యతిరేకుల వైపు స్పష్టమైన దూకుడు
ఉంది. కానీ ప్రవక్త(స) సాయుధ ఘర్షణను నివారించడానికి ఒక కందకాన్ని తవ్వారు మరియు
తద్వారా రక్షణాత్మక యుద్ధంలో పాల్గొనకుండా తప్పించుకున్నారు
ఇస్లాం యొక్క ప్రధాన
బోధనలలో జిహాద్ ఒకటి అన్నది నిజం. కానీ జిహాద్ యుద్ధానికి పర్యాయపదం కాదు.
ఇస్లాంలో మరొక పదాన్ని యుద్ధం మరియు పోరాటానికి ఉపయోగిస్తారు. ఈ పదం ‘కితాల్.’ దివ్య ఖురాన్ యుద్ధం
లేదా పోరాటాన్ని సూచించినప్పుడు, అది జిహాద్ అనే పదాన్ని కాకుండా కితాల్ అనే పదాన్ని
ఉపయోగిస్తుంది.
జిహాద్ అంటే శ్రమించడం
లేదా పోరాడడం అని అర్థం. కాబట్టి జిహాద్ అంటే వాస్తవానికి ముఖ్యంగా దావా పని కోసం శాంతియుత
పోరాటం. దివ్య ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది: దివ్య ఖురాన్ సహాయంతో నీవు వారిని శాయశక్తులా
ఎదిరించు. (25:52)
“జిహాద్ చేయండి" అంటే దివ్య ఖురాన్ యొక్క
సైద్ధాంతిక శక్తి సహాయం తో గొప్ప పోరాటం చేయటం. నిజానికి జిహాద్ అనేది శాంతియుత
కార్యాచరణకు మరో పేరు మాత్రమే. మరియు ఇస్లాం తన అన్ని లక్ష్యాలను సాధించాలనుకునే
ఏకైక ఆయుధం శాంతియుత క్రియాశీలత.
ప్రవక్త ముహమ్మద్ (స)
యొక్క మిషన్ గురించి దివ్య ఖురాన్ ఇలా
చెబుతోంది: (ప్రవక్తా!) మేము నిన్ను లోకవాసుల కోసం కారుణ్యంగా చేసి పంపాము.-(21:107)
దివ్య ఖురాన్ మరియు
హదీసులలో, ఇస్లాం శాంతి, ప్రేమ మరియు మానవ
సౌభ్రాతృత్వానికి సంబంధించిన మతం అని నిరూపించడానికి అనేక సూచనలు ఉన్నాయి. ఏది
ఏమైనప్పటికీ, తరువాతి కాలంలో
ఇస్లాం యొక్క రూపు బాగా మారిపోయిందనేది కూడా వాస్తవం.
ఇప్పుడు ఇస్లాం శాంతి
మతంగా కాకుండా హింస మతంగా పరిగణించబడుతుంది. ఇస్లాం యొక్క రూపంలో ఈ పరివర్తన కేవలం
మీడియా ద్వారా సృష్టించబడలేదు. ఇస్లాం యొక్క అసలైన రూపును కొనసాగించడంలో విఫలమైన ముస్లింలపై
దీని బాధ్యత ఉంది..
వాస్తవానికి, ఆదం నుండి ఈసా వరకు ఉన్న ప్రవక్తలందరి లక్ష్యం ఒక్కటే- ప్రపంచంలో
ఏకేశ్వరోపాసన సిద్ధాంతాన్ని స్థాపించడం. మనిషి ఒక్క దేవుడిని మాత్రమే ఆరాధించాలి. పురాతన
కాలంలో పెద్ద సంఖ్యలో ప్రవక్తలు వచ్చారు, కానీ ఏకేశ్వరోపాసన సందేశం ప్రారంభ దశలోనే ఉంది. చివరి ప్రవక్త
అయిన ఈసా కాలం వరకు ఈ స్థితి కొనసాగింది.
పురాతన కాలంలో, రాచరిక వ్యవస్థ
ప్రపంచమంతటా పాతుకుపోయింది. రాజులు, తమ రాజకీయ ప్రయోజనాలను కాపాడుకోవడానికి, మతపరమైన హింసను
అనుసరించారు. రాజ్య మతానికి వ్యతిరేకమైన అన్ని మత ఉద్యమాలను పాలకులు అణిచివేశారు. మతాన్ని
రాజ్యానికి విధేయతగా నిర్ధారించారు. ఒక వ్యక్తి రాజ్య అదికార మతం కాకుండా ఇతర
మతానికి కట్టుబడి ఉంటే, అతను
తిరుగుబాటుదారుడిగా పరిగణించబడతాడు.
అందుకే ప్రాచీన కాలంలో
ప్రవచనాత్మక కదలికలు దావా దశ కంటే ముందుకు సాగలేదు. ఏకేశ్వరోపాసనపై ఆధారపడిన
ఉద్యమం ప్రారంభం కాగానే దానిని మూలాలనుంచి
బయటకు లాగడానికి బలవంతపు రాజకీయ వ్యవస్థ సక్రియం అవుతుంది. పురాతన కాలంలో ప్రవక్తల
(ముహమ్మద్ ప్రవక్తతో పాటు) ఎటువంటి చారిత్రక రికార్డు లేకపోవడానికి కారణం ఈ
బలవంతపు రాజకీయ వ్యవస్థల యొక్క తీవ్రమైన వ్యతిరేకత.
పురాతన కాలంలో ఏకేశ్వరోపాసన
బోధకులు ఎదుర్కొన్న వేధింపులలో చివరివాడు ప్రవక్త
ఈసా. అప్పుడు దేవుడు ఈ బలవంతపు రాజకీయ వ్యవస్థను రద్దు చేయాలని నిర్ణయించాడు, అది మతపరమైన హింస
యుగాన్ని శాశ్వతంగా ముగించడానికి మరియు మతపరమైన స్వేచ్ఛ యొక్క యుగానికి దారితీసింది.
ఈ దైవిక ప్రణాళిక ప్రవక్త
ముహమ్మద్(స) మరియు అతని సహచరుల ద్వారా పూర్తి చేయబడింది. ఇది ఖురాన్లో ఇవ్వబడిన
ఆజ్ఞ: పీడన (ఫిత్నా)సమసిపోనంతవరకూ, ధర్మం పూర్తిగా దైవానిదే కానంతవరకూ వారితో
పోరాడండి (8:39).
ప్రవక్త ముహమ్మద్(స)లక్ష
మంది వ్యక్తులతో కూడిన శక్తివంతమైన బృందం రూపంలో ప్రత్యేక దైవిక సహాయాన్ని
పొందారు. ఈ బృందంతో సన్నద్ధమై ప్రవక్త (స) బలవంతపు మతపరమైన పీడన వ్యవస్థను అంతం
చేయడానికి యుద్ధం చేశారు మరియు అరేబియాలో విజయం సాధించారు. తర్వాత అతి తక్కువ
కాలంలోనే, సస్సానిడ్ మరియు
బైజాంటైన్ సామ్రాజ్యాలచే స్థాపించబడిన బలవంతపు వ్యవస్థను రద్దు చేయడానికి పోరాడారు.
ప్రపంచంలోని ప్రధాన భాగంలో బలవంతపు వ్యవస్థ శాశ్వతంగా రద్దు చేయబడింది. ప్రవక్త
ముహమ్మద్(స) మరియు అతని సహచరులు చేసినది యుద్ధం
కాదు, అది ఒక దైవిక
ఆపరేషన్. అది ఉన్నత స్థాయి నైతిక స్వభావం కలిగిన వ్యక్తులచే
నిర్వహించబడింది.
మతపరమైన హింస యుగానికి
ముగింపు పలకడం మరియు మత స్వేచ్ఛ యుగానికి నాంది పలకడం దైవిక ఆపరేషన్ లక్ష్యం. మతపరమైన
హింస కు ముగింపు ఇస్లాం యొక్క ప్రారంభ కాలంలో, పవిత్రమైన ఖలీఫాల యుగంలో పూర్తిగా
సాధించబడింది. ఆ తర్వాత ఖడ్గాన్ని కవచంలో ఉంచుకుని దావా పనిలో నిమగ్నమయ్యే సమయం
వచ్చింది, అంటే ఇస్లాం
యొక్క నిజమైన మరియు శాశ్వత లక్ష్యం అయిన దేవునికి పిలుపు. దివ్య ఖురాన్ యొక్క
స్పష్టమైన ఆదేశం ప్రకారం,
దేవునికి పిలుపు
ఇస్లాం యొక్క నిజమైన మరియు శాశ్వతమైన లక్ష్యం. యుద్ధం తాత్కాలికమైనది
మరియు అసాధారణమైన సందర్భాలలో మాత్రమే అనుమతించబడుతుంది.
ఇక్కడ ప్రవక్త(స) యొక్క
గొప్ప సహచరుడిని సూచించడం సముచితం. పవిత్రమైన కాలిఫేట్ కాలం తరువాత, ముస్లింల సమూహం
మరోసారి యుద్ధంలో నిమగ్నమై ఉంది. ఆ సమయంలో మక్కా మరియు మదీనాలలో కొంతమంది సీనియర్
సహచరులు ఉన్నారు. కానీ వారు ఈ యుద్ధాల్లో పాల్గొనలేదు.వారిలో ఒక ప్రముఖ పేరు
అబ్దుల్లా ఇబ్న్ ఉమర్ ఇబ్న్ ఖత్తాబ్. అబ్దుల్లా ఇబ్న్ ఉమర్ అతను ఈ యుద్ధాలను
ఆమోదించలేదు, అందుకే అబ్దుల్లా
ఇబ్న్ ఉమర్ ఇబ్న్ ఖత్తాబ్ వాటికి దూరంగా ఉన్నాడు.
యుద్ధాల్లో పాల్గొన్న
వారిలో కొందరు వచ్చి అబ్దుల్లా ఇబ్న్ ఉమర్ ను ఫిత్నా (హింస)కి వ్యతిరేకంగా పోరాడాలని దివ్య ఖురాన్లో
దేవుడు ఆదేశించినందున ఆ యుద్ధాల్లో ఎందుకు పాల్గొనలేదని అడిగారు. ఫిట్నాకు
వ్యతిరేకంగా పోరాడాలని దివ్య ఖురాన్ ఆదేశంను అబ్దుల్లా ఇబ్న్ ఉమర్ ఫిత్నాగా భావించలేదు. అబ్దుల్లా
ఇబ్న్ ఉమర్ ప్రకారం మతపరమైన హింసకు సమానమైన ఫిత్నా ఇప్పటికే ముగిసింది.
ఫిత్నా తొలగిపోయిన తర్వాత, శాంతియుతమైన
ఇస్లామిక్ దావహ్ (సహీ బుఖారీ) కోసం కొత్త అడ్డంకులను సృష్టించడం, మరోసారి కొత్త ఫిత్నాను సృష్టించడం వంటిది.
దానికంటే కంటే శాంతియుత దావా పనిలో
నిమగ్నమవ్వాలి.- కితాబ్
అట్-తఫ్సీర్- అల్-బఖరా మరియు
అల్-అన్ఫాల్ ).
ఉమర్ ఇబ్న్ అబ్దుల్లా
చాలా సముచితమైన సమయంలో చాలా సందర్భోచితమైన విషయాన్ని చెప్పారు, అయితే ఈ
దృక్కోణాన్ని ఇతరులు అంగీకరించలేదు. తరువాత ఇస్లామిక్ శాస్త్రాలు అభివృద్ధి
చెందినప్పుడు, అబ్దుల్లా ఇబ్న్
ఉమర్ చెప్పిన ఈ ముఖ్యమైన అంశాన్ని హైలైట్ చేయడం సాధ్యం కాలేదు. ఫలితంగా చరిత్ర
యుద్ధాలు మరియు విజయాల మార్గాన్ని తీసుకుంది. కాని చరిత్ర దశ ఇస్లాం యొక్క
నిజమైన బోధనల పరంగా దావా మరియు ఇస్లాం ప్రచార కార్యక్రమం గా ఉండాలిసింది.
ఇస్లాం మరియు హింస పరస్పర
విరుద్ధమని చెప్పడంలో అతిశయోక్తి లేదు. ఇస్లామిక్ హింస అనే భావన చాలా స్పష్టంగా
నిరాధారమైనది మరియు ప్రాథమికంగా తిరస్కరించబడినది. వర్తమాన ప్రపంచంలో హింస కు ఇస్లాం
చాలా వ్యతిరేకమయినది అనుట వాస్తవం. ఇస్లాం ఒక శాశ్వతమైన మతం. అది హింస ను ఒక సూత్రo గా అంగీకరించలేదు. ఇస్లాం మతంతో హింసను జతపరచడం ఇస్లామిక్ మతం
యొక్క శాశ్వతత్వంపై సందేహాలను కలిగిస్తుంది.
కాబట్టి, ప్రవక్త ముహమ్మద్(స)
తన రోజువారీ ప్రార్థనలో తన ప్రభువును ఈ విధంగా ఎంతో శ్రద్ధగా ప్రార్థించడంలో
ఆశ్చర్యం లేదు: “ఓ దేవా, నీవే శాంతికి
అసలైన మూలం; నీ నుండి సర్వ శాంతి వస్తుంది మరియు నీకు శాంతి అంతా తిరిగి చేరుతుంది.
కాబట్టి, ఓ దేవా, మమ్మల్ని శాంతితో
జీవించేలా చేయండి
మరియు మనమందరం శాంతి
గృహం స్వర్గంలోకి ప్రవేశిద్దాం. సకల ఘనత కలిగిన మా ప్రభువా, నీకు ఆశీర్వాదం!”
మూలం:మౌలానా మౌలానా
వాహిద్దీద్దీన్ ఖాన్
తెలుగు సేత:
ముహమ్మద్ అజ్గర్ అలీ.
No comments:
Post a Comment