గురుదేవ్ రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్‌ మరియు ఇరాన్ Gurudev Rabindranath Rabindernath Tagore and Iran

 

భారతదేశపు మొట్టమొదటి నోబెల్ గ్రహీత రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్, రచయిత, తత్వవేత్త, సంగీతకారుడు మరియు చిత్రకారుడు. రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ రచనలు భారతదేశంపైనే కాకుండా ప్రపంచంపై కూడా గొప్ప ప్రభావాన్ని చూపాయి.

ఇరాన్‌కు  భారతదేశంతో సాంస్కృతిక సంబంధాలు 2,500 సంవత్సరాలకు పైగా ఉన్నాయి. రెండు దేశాలు పురాతనమైన చారిత్రక మరియు నాగరిక సంబంధాలను కలిగి ఉన్నాయి. 8వ శతాబ్దపు పర్షియాలో పీడన నుండి పారిపోయి భారతదేశాన్ని తమ శాశ్వత నివాసంగా మార్చుకున్న భారతదేశంలోని పార్సీలు అని పిలువబడే జొరాస్ట్రియన్లు రెండు దేశాల మధ్య పురాతన సంబంధాలకు సజీవ రుజువు.

ఇటీవల కోల్‌కతాలోని ఇరాన్ సొసైటీలో ఠాగూర్ మరియు ఇరాన్‌లపై ఒక సెమినార్ జరిగింది, దీనికి ఇరాన్ ప్రభుత్వ ప్రతినిధులు కూడా హాజరయ్యారు. సెమినార్ లో  రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ 1932 మరియు 1934లో షిరాజ్ మరియు ఇరాన్‌లోని ఇతర నగరాలకు చేసిన సందర్శనల గురించి వివరించబడినది.  బెంగాల్-ఇరాన్ సాహిత్య బంధాన్ని బలోపేతం చేయడంలో గురుదేవ్ పాత్రను గుర్తు చేసుకున్నారు. గురుదేవ్ రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ రచనలు పర్షియన్ భాషలోకి అనువదించబడ్డాయి. ఠాగూర్ రచనలకు అంకితమైన జర్నల్ ఇరాన్ లో కలదు.

గురుదేవ్ రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్‌కు ఇరాన్‌తో సన్నిహిత సంబంధాలు ఉన్నాయి. ఇరానియన్లు ఠాగూర్‌ను చదవడం, అర్థం చేసుకోవడం మరియు ప్రశంసించడమే కాకుండా నోబెల్ గ్రహీతను ఇరాన్‌కు ఆహ్వానించారు. గురుదేవ్ ను దేశానికి ఆహ్వానించి రెడ్ కార్పెట్ వేసి స్వాగతం పలికారు.ఠాగూర్ ఇరాన్ పర్యటనలో ప్రముఖ కవులు సాదీ మరియు హఫీజ్ షిరాజీ సమాధులను సందర్శించాడు మరియు అక్కడ తన పుట్టినరోజును జరుపుకున్నాడు.

ఇరానియన్ సాహిత్యవేత్తలకు  ఫ్రెంచ్, జర్మన్ మరియు ఇంగ్లీష్ వంటి భాషలలో అనువదించబడిన ఠాగూర్ రచనల గురించి తెలుసు. 1913 లో నోబెల్ బహుమతి పొందిన   ఠాగూర్‌ తూర్పు నుండి దానిని అందుకున్న మొదటి వ్యక్తులలో ఒకడు. త్వరలోనే ఠాగూర్‌ ఇరానియన్ ఉన్నతవర్గం లో  ఆదరణ  పొందాడు.

1918 మరియు 1920 మధ్యకాలంలో కల్నల్ ముహమ్మద్ తకీ ఖాన్ పిసియన్ అనే  గొప్ప ఇరానియన్ సంస్కర్త మరియు అధికారి, టాగోర్ కవిత్వాన్ని పర్షియన్‌లోకి అనువదించారు. 1931లో ఇరాన్ వార్తాపత్రికలు టాగోర్‌పై కథనాలను ప్రచురించడం ప్రారంభించాయి. గురుదేవ్ రచనలు ఇరాన్ ప్రజలలో  టాగోర్‌ పట్ల ప్రజాదరణను పెంచినవి..

1925లో రెజా షా పహ్లవి ఇరాన్ లో అధికారం లోకి వచ్చాడు మరియు భారతదేశం తో సహా  ఇతర దేశాలతో ఇరాన్ సంబంధాలను పునరుద్ధరించడానికి పనిచేశాడు. ఇరాన్ చక్రవర్తి రెజా షా పహ్లావి ఆహ్వాన౦ పై రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్‌ ఏప్రిల్ 11, 1932న, కోడలు ప్రతిమా దేవి మరియు సాహిత్య కార్యదర్శి అమియా చక్రవర్తితో కలిసి ఇరాన్‌ పర్యటించారు. .

ఠాగూర్ తన పుట్టినరోజును (మే 6) ఇరానియన్లతో జరుపుకున్నారు. ఇరానియన్లు రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్‌ కవిత్వాన్ని మెచ్చుకున్నారు; ఇరాన్ ప్రభుత్వం ఠాగూర్‌కి మెడల్ మరియు గౌరవ పుస్తకాన్ని బహుమతిగా ఇచ్చింది. ప్రముఖ పర్షియన్ కవి షేక్ సాదీ మందిరంలో ఠాగూర్‌కు రిసెప్షన్ ఏర్పాటు చేశారు. స్పందన చాలా ఎక్కువగా ఉంది, వేదిక వద్ద పెద్ద సంఖ్యలో ప్రజలు గుమిగూడడంతో జనాలను నియంత్రించడానికి ప్రభుత్వం సైన్యాన్ని మోహరించవలసి వచ్చింది.

ఠాగూర్‌ షిరాజ్‌లోని సూఫీ కవి హఫీజ్ సమాధిని సందర్శించి సమాధి దగ్గర కూర్చుని హఫీజ్ కవిత్వాన్ని చదివారు. సుల్తాన్ ఘియాసుద్దీన్ ఆజం షా ఆహ్వానం మేరకు 14వ శతాబ్దంలో హఫీజ్ బెంగాల్‌ను సందర్శించాడు. ఠాగూర్ ఇరాన్ పర్యటన అతని ఆత్మపై శాశ్వతమైన ముద్ర వేసింది మరియు ఠాగూర్ జ్ఞాపకాలలో స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది.

1934లో, గురుదేవ్ మరోసారి ఇరాన్‌కు వెళ్లారు మరియు పర్షియన్ కవి ఫిరదౌసి సహస్రాబ్ది వేడుకల్లో పాల్గొన్నాడు. శాంతినికేతన్ యూనివర్శిటీలో పర్షియన్ సాహిత్యాన్ని బోధించడానికి ఒక ప్రొఫెసర్‌ని నియమించాలని ఠాగూర్ ఇరాన్ చక్రవర్తిని అభ్యర్థించారు. ఈ అభ్యర్థనను ఇరాన్ చక్రవర్తి మరియు విద్యా మంత్రిత్వ శాఖ సంతోషంగా ఆమోదించింది.

ఇబ్రహీం పౌర్దౌద్ అనే ఇరానియన్ పండితుడిని భారతదేశానికి పంపారు మరియు ఇబ్రహీం పౌర్దౌద్ శాంతినికేతన్‌లో ప్రాచీన ఇరానియన్ సాహిత్యాన్ని బోధించాడు. ఇబ్రహీం పౌర్దౌద్ స్థానిక ఉపాధ్యాయుడు జియావుద్దీన్ సహాయంతో బెంగాలీ నుండి టాగోర్ యొక్క అనేక కవితలను పర్షియన్ భాషలోకి అనువదించాడు మరియు 1935లో కలకత్తాలో వీటిని ఒక సంకలనంగా ప్రచురించాడు. పూర్దౌద్ గౌరవార్థం నౌరూజ్‌ను జరుపుకోవడానికి ఠాగూర్ శాంతినికేతన్‌లో ఒక గొప్ప కార్యక్రమాన్ని ఏర్పాటు చేశాడు. ఈ సందర్భంగా ఠాగూర్,  ఇబ్రహీం పౌర్దౌద్ కు చేతితో రాసిన లేఖను ఇచ్చారు, అందులో ఇరాన్ సంస్కృతి, నాగరికత, ప్రజలు మరియు వారి ఆతిథ్యాన్ని ప్రశంసించారు. రెండు దేశాలు, రెండు నాగరికతల మధ్య ఉన్న ఆధ్యాత్మిక సంబంధాలను ప్రస్తావించారు.

గురుదేవ్ రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్‌ మరణించిన 20 సంవత్సరాల తర్వాత భారతదేశం గురుదేవ్ శతాబ్ది ఉత్సవం జనవరి 1, 1960న బొంబాయిలో జరిగింది. దీనిని ప్రధానమంత్రి జవహర్‌లాల్ నెహ్రూ ప్రారంభించారు మరియు తరువాత నవంబర్ 1961లో ఢిల్లీలో జరుపుకున్నారు.

గురుదేవ్ శతాబ్ది ఉత్సవం లో భాగంగా టెహ్రాన్‌లోని ఒక ఉన్నత పాఠశాల మరియు రహదారికి 'ఠాగూర్' పేరు పెట్టాలనే ప్రతిపాదనలకు ఇరాన్ ప్రభుత్వం అంగీకరించింది. 1962 శీతాకాలంలో 'బహ్జతాబాద్' అని పిలువబడే నగరం యొక్క మధ్య భాగంలో ఉన్న 'షిరాజ్ వీధి'కి 'ఠాగూర్' పేరు మార్చబడింది. ఆల్బర్స్ హై స్కూల్‌లోని జోర్డాన్ హాల్‌లో ఠాగూర్ చిత్రపటాన్ని వేలాడదీయడం. 'ఠాగూర్'జీవితం గురించిన టాబ్లెట్‌ ప్రదర్సించబడినది. జనవరి 1962లో 'షెరిన్ హై స్కూల్' పేరు అధికారికంగా 'ఠాగూర్ హై స్కూల్'గా మార్చబడింది.

ఇరాన్ అనేక మార్పులు మరియు తిరుగుబాట్లను ఎదుర్కొంది, కానీ భారతదేశం మరియు ఇరాన్ రెండూ తమ సంబంధాలలో సమతుల్యతను కొనసాగించాయి. లోక్‌సభ మాజీ స్పీకర్ మీరా కుమార్ 2011లో ఇరాన్‌ను సందర్శించారు. మీరా కుమార్ రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ కవిత “పరోషే జన్ముదీన్” (అంటే పర్షియాలో పుట్టినరోజు) యొక్క పర్షియన్ వెర్షన్‌ను ఆవిష్కరించింది,.