ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజంIslamic Fundamentalism:

ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం అనే పదం ఇటీవల తరచూ వినపడుతున్న పదం. కాని 'ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం' అనే పదం ఇస్లామిక్ గ్రంథాల నుండి ఉద్భవించలేదని లేదా 'ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిస్టులు' అనే పేరును ఏ ముస్లింల సమూహం ఆమోదించలేదని మనం మొదట అర్థం చేసుకోవాలి. ఉదాహరణకి అమెరికన్ కానివారు  అమెరికన్లను 'అంకుల్ సామ్'అని  పిలుస్తారు కాని అమెరికన్లు 'అంకుల్ సామ్' అనే పదంతో తమను తాము పిలుచుకోరు.

ముస్లిమేతరులు, ముస్లింలపట్ల  ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం అనే పదాన్ని ఉపయోగించినప్పటికి వాస్తవంగా  నేటి ప్రపంచంలో గణనీయమైన సంఖ్యలో ముస్లింలు ఉన్నారు. దురదృష్టవశాత్తు వారి ఆలోచనలు మరియు చర్యలు ఫండమెంటలిజం అనే పదానికి అర్థంగా మారినాయి.

ప్రపంచవ్యాప్తంగా నేడు ఎదో ఒక పేరుతో అత్యంత చురుకుగా ఉన్న  “ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం” అనే ఆలోచనా విధానాన్ని గురించి ఒక వివరణాత్మక అధ్యయనం చేయాలి.

సాధారణంగా ఫండమెంటలిజం అంటే ఏమిటో మనం ముందుగా తెలుసుకుందాం. నేను వ్యక్తిగతంగా ఈ దృగ్విషయాన్ని 'ఇస్లామిక్ ఛాందసవాదం' అని కాకుండా 'ఇస్లామిక్ తీవ్రవాదం' అని పిలుస్తాను. అయితే ఛాందసవాదుల వలె,  తీవ్రవాద కార్యకలాపాలలో నిమగ్నమై ఉన్నవారు కూడా తమను  తీవ్రవాదులు అని పిలవబడటానికి ఇష్టపడరు.  ఇస్లామిక్ తీవ్రవాద దృగ్విషయాన్ని దివ్య ఖురాన్ యొక్క ఒక ఆయత్ ద్వారా వివరించవచ్చు: "మీ ధర్మం యొక్క హద్దులను అతిక్రమించకండి (4:17).

దివ్య ఖురాన్‌లో నిషిద్ధమైన ఉల్లంఘన యొక్క ఒక ఆధునిక రూపం, ఇప్పుడు “ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం” అని పిలువబడుతుంది.

కొంతమంది ముస్లింలు: “అవును, మేము ఫండమెంటలిస్టులం. ఛాందసవాదులుగా ఉండడంలో తప్పేముంది?” అని  అంటారు.  వారు "ఫండమెంటలిస్ట్" అనే పదానికి ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక బోధనలు అనే సాహిత్యపరమైన అర్థం చెబుతారు. వారి ప్రకారం ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక బోధనలకు ప్రాముఖ్యత ఇవ్వడం అనేది ఇస్లాంలో  సాధారణ విషయం అయినప్పుడు ఈ విషయం పై ఇతరులకు ఎందుకు అభ్యంతరం ఉండాలి?

కానీ ఇక్కడ ఒక అపోహ ఉంది. ఎవరైనా ఫండమెంటలిజాన్ని దాని సాహిత్యపరమైన అర్థంలో తీసుకుంటే, అది ఇస్లామిక్ గ్రంథాలలో వివరించిన ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక బోధనలుగా ఉండాలి. ఏ వ్యక్తి అయినా తన కొన్ని స్వీయ-శైలి బోధనలను ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక బోధనలుగా ప్రకటించవచ్చని దీని అర్థం కాదు, ఆపై ఇస్లామిక్ ఫండమెంటల్స్ అని పిలవబడే వాటిని స్థాపించే లక్ష్యంతో హింసాత్మక ఉద్యమాన్ని ప్రారంభించవచ్చు అని కూడా కాదు. దురదృష్టవశాత్తు ఈ ఛాందసవాదులు చేస్తున్నది ఇదే.

ఇప్పుడు ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక బోధనలు ఏమిటి? ఇస్లాం యొక్క మూల సూత్రం ఏకేశ్వరోపాసన. ఒక ప్రసిద్ద ఓరియంటలిస్ట్ ప్రకారం, “ఇస్లాం యొక్క కేంద్ర దృష్టి అల్లాహ్, మాత్రమే,    అంటే ఒక్క దేవుడిని మాత్రమే నమ్మడం; ప్రేమ మరియు భయం యొక్క అన్ని భావాలను ఒక్క దేవుడితో అనుబంధించడం మరియు ఒక్క దేవుడిని మాత్రమే ఆరాధించడం. ఇతర మానవులతో వ్యవహరించే విషయంలో న్యాయాన్ని ఖచ్చితంగా పాటించడం, చెడుకు మంచిని తిరిగి ఇవ్వడం మొదలైనవి.

ఇస్లాంలో, ఒక హదీసు ప్రకారం, చర్యలు వారి ఉద్దేశాలను బట్టి నిర్ణయించబడతాయి. అందుకే ఇస్లాం, మానవులను మరింత ఎక్కువ స్థాయి శుద్ధికి లోబడి ఉండాలని అంటుంది.

ఒక హదీసు ప్రకారం ప్రవక్త ముహమ్మద్(స)ఇలా అన్నారు: “వినండి, మానవ శరీరంలో మాంసంతో చేసిన భాగం ఉంది. అది శుద్ధి చేయబడి, మంచి క్రమంలో ఉంటే, మొత్తం శరీరం మంచి క్రమంలో ఉంటుంది మరియు ఈ భాగంలో తెగులు ఏర్పడితే, శరీరం మొత్తం అపవిత్రమవుతుంది. వినండి, ఈ మాంసపు ముక్క హృదయం.   (సహీహ్ అల్-బుఖారీ, హదీథ్ నం. 52).

శరీరం యొక్క ఈ భాగం హృదయం ద్వారా, ఇస్లామిక్ సంస్కరణ ఒక ఉదాహరణగా వ్యక్తీకరించబడింది. అంటే హృదయ సంస్కరణ ద్వారా మొత్తం మానవ శరీరం సంస్కరించబడినట్లే. ఒక వ్యక్తి యొక్క ఆలోచన మరియు ఉద్దేశాలు సద్గుణంగా ఉంటే, ఆ వ్యక్తి ఇస్లామిక్ ధర్మం యొక్క  ప్రమాణాలను,లక్షణాలను  అoదుకొంటాడు.

ఫండమెంటలిజం అంటే ఏమిటి?What is Fundamentalism?

ఫండమెంటలిజం అనేది ఏదైనా ఒక  నమ్మకo  యొక్క ప్రాథమిక సూత్రాలకు ఖచ్చితంగా కట్టుబడి ఉండటం అని అర్ధం. ఫండమెంటలిజం అనే పదం పంతొమ్మిదవ శతాబ్దంలో 1909 మరియు 1915 మధ్యకాలంలో యునైటెడ్ స్టేట్స్‌లో ప్రాముఖ్యతను పొందిన కొందరు క్రైస్తవ వేదాంతవేత్తల యొక్క నిర్దిష్ట సమూహానికి వర్తించబడింది. క్రైస్తవ వేదాంతవేత్తలు “ది ఫండమెంటల్స్: టెస్టిమనీ టు ది ట్రూత్” అనే బుక్‌లెట్ల శ్రేణిని ప్రచురించారు. ఈ బుక్‌లెట్లలో వారు క్రైస్తవ మతం యొక్క సంపూర్ణ ప్రాథమిక సిద్ధాంతాలను  నిర్వచించారు. 1920లలో జరిగిన  చర్చలలో ఈ నమ్మకాలను సమర్థించిన వారిని ఫండమెంటలిస్టులు అంటారు.

"ఫండమెంటలిజం" అనే పదం ఇరవయ్యవ శతాబ్దం చివరి త్రైమాసికంలో ఇస్లామిక్ పునరుజ్జీవనానికి వర్తింపజేయడం ప్రారంభమైంది. ముస్లిముల పరంగా ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం అనే పదాన్ని రెండు రకాల ఉద్యమాలకు వర్తింపజేసారు. ఒకటి ముస్లిం బ్రదర్‌హుడ్ (ఇఖ్వానుల్ ముస్లిమున్)-ఇది రాజకీయ విప్లవాన్ని తీసుకురావడానికి బయలు దేరింది.  మరొకటి పద్నాలుగో శతాబ్దంలో ఇబ్న్ తైమియా నిర్వచించిన ప్రకారం  విశ్వాసం యొక్క సహజమైన మూలాధారాలకు తిరిగి రావాలని సూచించింది. ఈ రెండో లక్ష్యం సలాఫియా మరియు వహాబియా ఉద్యమాల వెనుక చోదక శక్తి అని చెప్పవచ్చు.

ఇప్పుడు ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం యొక్క మొదటి రూపం, ఇబ్న్ తైమ్యా  సూచించిన విధంగా  మతపరమైన విషయాలలో చేర్పులు మరియు ఆవిష్కరణలను (బిదా) అంతం చేయడం మరియు వాటిని ఇస్లామిక్ షరియా యొక్క అసలు రూపమైన సున్నత్‌తో భర్తీ చేయడం.

ఫండమెంటలిజం యొక్క ఇతర రూపం యొక్క లక్ష్యం ఇస్లాంయేతర రాజకీయ వ్యవస్థ ఏర్పాటుకు ముగింపు పలకడం మరియు దాని స్థానంలో ఇస్లామిక్ రాజకీయ వ్యవస్థ ఏర్పాటు.

ఫండమెంటలిజం యొక్క రెండు రూపాలు ఒకదానికొకటి పూర్తిగా భిన్నమైనవి. ఆవిష్కరణకు (బిదా) వ్యతిరేకంగా పోరాటం కేవలం విశ్వాసం మరియు ఆరాధన విషయాలకు మాత్రమే పరిమితమైంది. దీనిలో హింస అవసరంలేదు.  ఇది ముస్లింల అంతర్గత సంస్కరణను లక్ష్యంగా చేసుకుంది అందువల్ల, సంబంధిత కార్యకలాపాలలో, ముస్లిమేతరులతో ఘర్షణకు వచ్చే అవకాశం లేదు.

ఇక రెండో రకం ఫండమెంటలిజం/ఛాందసవాదం విషయానికొస్తే, ఇది మొదటి నుంచీ రాజకీయ పాలకులకు వ్యతిరేకంగా ఘర్షణల సమయం లో  హింసను  ఉపయోగించాలని కోరింది. ఇక్కడే జిహాద్ సూత్రాన్ని వక్రీకరించి రాజకీయ ప్రయోజనాలకు పూనుకున్నారు.

"జిహాద్" అనే పదాన్ని దివ్య ఖురాన్‌లో యుద్ధం చేయడం అనే అర్థంలో ఎక్కడా ఉపయోగించలేదు. దివ్య ఖురాన్ శాంతి మరియు సహనం యొక్క ఆత్మతో నిండి ఉంది. ఇస్లాం సంస్కృతి యుద్ధం కాదు, దయ.

ఇస్లాం మరియు జిహాద్ గురించి On Islam and Jihad:

దివ్య ఖురాన్ ప్రారంభంలో,: "అనంత కరుణామయుడు,అపారకృపాశీలుడు, అయిన అల్లాహ్ పేరుతో” అని ఉంది. దివ్య ఖురాన్ అంతటా, ఈ ఆయత్ కనీసం 114 సార్లు పునరావృతమవుతుంది. దేవుని పేర్లలో ఒకటి కూడా అస్-సలాం (శాంతి). అంతేకాకుండా, “ప్రవక్తా!) మేము నిన్ను లోక వాసుల కోసం కారుణ్యంగా చేసి పంపాము.” అని దివ్య ఖురాన్ పేర్కొంది (21:107).

‘జిహాద్’ అనే పదాన్ని దివ్య ఖురాన్‌లో యుద్ధం అనే అర్థంలో ఎక్కడా ఉపయోగించలేదు. ఇది ‘పోరాటం’ అనే అర్థంలో ఉపయోగించబడింది. కాని నేడు, 'ముస్లిం ముజాహిదీన్' అనే పదం అననుకూల పరిస్థితుల్లో "దేవుడు గొప్పవాడు" మరియు "యుద్ధం గొప్పది"తో సమానం చేయబడినది.

కొనసాగుతున్న సంఘర్షణల వెలుగులో, ఇస్లాం సూత్రాలకు మరియు ముస్లింల ఆచారాలకు మధ్య ఇంత పెద్ద వైరుధ్యం ఎందుకు తలెత్తిందని అనే ప్రశ్న మనం అడగాలి?. చారిత్రక ఆవశ్యకతకు కనీసం ఒక మూల కారణాన్ని గుర్తించవచ్చు.

ప్రాచీన కాలం నుండి, సైనిక కమాండర్లకు చరిత్ర లో గొప్ప గొప్ప స్థానాలు ఇవ్వబడ్డాయి. విశ్వవ్యాప్తంగా  శాంతికాలంలో కూడా  హీరోల  విగ్రహావిష్కరణ చేసి ప్రజలకు ఆదర్శంగా నిలవడం జరుగుతుంది. ఇస్లాం చరిత్ర యొక్క చివరి దశలో యుద్దభూమిలోని వీరులకు గౌరవప్రదమైన మరియు ప్రాముఖ్యత ఇచ్చే  ముస్లిం సమాజంలో నిరంతరాయమైన యుద్ధాలు మరియు ఆక్రమణలు ప్రాముఖ్యతను  పొందినవి.

ఇస్లామిక్ ప్రారంభ చరిత్రలు లాగానే  ఇస్లామిక్ చరిత్ర తదుపరి కాలంలో జరిగిన రచనలు మిలిటరిజం ప్రాముఖ్యతకు  ఉదాహరణగా నిలిచాయి.  ప్రవక్త(స) యొక్క జీవిత చరిత్రలను 'మఘాజీ' అని పిలుస్తారు, అంటే 'ప్రవక్త చేసిన పోరాటాలు', అయితే ప్రవక్త ముహమ్మద్(స) నిజానికి తన మొత్తం జీవితంలో కేవలం మూడు సార్లు మాత్రమే యుద్ధం చేసారు  మరియు ఈ యుద్ధాలలో ప్రవక్త(స)ప్రమేయం ఒకటిన్నర రోజుల కాలం కంటే ఎక్కువ కాదు. ప్రవక్త(స) కేవలం  ఆత్మరక్షణ కోసం, దురాక్రమణదారులచే తనవారు హతమార్చబడినప్పుడు, పోరాడాడు. అక్కడ ప్రవక్త(స) కి వేరే మార్గం లేదు. కానీ చరిత్రకారులు, ప్రవక్త (స) జీవితమంతా ఘర్షణ మరియు యుద్ధంగా మార్చారు.

అరబ్ సమాజంలో తీవ్రవాద వాతావరణం నెలకొని ఉన్న సమయంలో ప్రవక్త ముహమ్మద్(స) జన్మించారని మనం ఇక్కడ  గుర్తుంచుకోవాలి. కానీ ప్రవక్త(స) ఎల్లప్పుడూ సంఘర్షణకు దూరంగా ఉండటాన్ని ఎంచుకున్నారు. ఉదాహరణకు, అహ్జాబ్ యుద్ధం లో, ప్రవక్త(స) తన సహచరులకు వారికి మరియు శత్రువులకు మధ్య కందకం త్రవ్వమని సలహా ఇచ్చారు, తద్వారా ఘర్షణను నిరోధించారు.

ప్రవక్త (సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం) యుద్ధం ను ఇష్టపడకపోవడానికి మరొక ప్రసిద్ధ ఉదాహరణ హుదైబియా శాంతి ఒప్పందం. హుదైబియా శాంతి ఒప్పందం లో అవిశ్వాసులైన ఖురైషుల అన్ని  షరతులను ఏకపక్షంగా ప్రవక్త(స) అంగీకరించడం జరిగింది. మక్కాను స్వాధీనం చేసుకున్న సందర్భంలో, ప్రవక్త(స)పది వేల మంది ముస్లింలతో నగరంలోకి వేగంగా ప్రవేశించడం ద్వారా యుద్ధాన్ని పూర్తిగా నివారించాడు-ఆ సంఖ్య అతని శత్రువులను లొంగదీసుకునేంత పెద్దది.

ఈ విధంగా, అన్ని సందర్భాలలో, ప్రవక్త తన లక్ష్యాలను యుద్ధం లాంటి మార్గాల ద్వారా కాకుండా శాంతియుతంగా సాధించడానికి ప్రయత్నించారు. అందువల్ల, తరువాతి జీవితచరిత్ర రచనలో, ప్రవక్త(స)జీవితంలోని అన్ని సంఘటనలు 'యుద్ధాలు' (గజావత్) శీర్షిక క్రింద అమర్చబడ్డాయి. ప్రవక్త(స) యుద్ధం యొక్క వినాశలను ఎలా నివారించగలిగాడు అనేది ప్రవక్త(స) జీవితాన్ని వర్ణించే ఏ రచనలోనూ ఉద్దేశపుర్వకంగా ఉదహరింప బడలేదు.

14వ శతాబ్దపు ప్రసిద్ధ చరిత్రకారుడు ఇబ్న్ ఖల్దున్ చరిత్ర మరియు సామాజిక శాస్త్రాన్ని అధ్యయనం చేయడానికి మరియు వ్రాయడానికి ఖచ్చితమైన నియమాలను రూపొందించిన మొదటి వ్యక్తి. ఇబ్న్ ఖల్దున్ అతను చరిత్రను రాజులు, వారి సైన్యాలు మరియు వారు చేసిన యుద్ధాల మీద కాకుండా సామాన్య మానవుడిపై కేంద్రీకృతమై సంఘటనల చరిత్రగా ప్రదర్శించడానికి ప్రయత్నించే విప్లవాత్మక మార్గాన్ని అనుసరించాడు. అయితే యుద్ధ వీరులు అప్పటికే సమాజానికి ఆరాధ్యదైవంగా పాతుకుపోయినందున, రచయితలు మరియు చరిత్రకారులు  ఇబ్న్ ఖల్దూన్‌కు ముందు నడిచిన మార్గాన్ని అనుసరించడం కొనసాగించారు.

యుద్ధ వీరులను మనుషుల్లో గొప్పవారిగా ప్రజలు భావించినప్పుడు, యుద్ధభూమిలోని సంఘటనలను  చరిత్ర రచనలలో గొప్ప ప్రాధాన్యత ఇవ్వబడటం సహజం గా జరుగుతుంది. అన్ని ఇతర ఇతర సంఘటనలు  వెనుకకు పంపబడతాయి లేదా పూర్తిగా విస్మరించబడతాయి.

 

సైద్ధాంతిక ద్వేషంIdeological Hatred:

ద్వేషం అనేది నేరం, సైద్ధాంతిక ద్వేషం ఇంకా అతి పెద్ద నేరం. ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం అని పిలవబడేది, మానవాళి పట్ల  అతిపెద్ద నేరం. దేనినైనా తొలగించవచ్చు, కానీ ద్వేషం ను  తొలగించడం అసాధ్యం.  ద్వేషం హింసను సృష్టిస్తుంది మరియు సైద్ధాంతిక ద్వేషం అపరిమిత హింసను సృష్టిస్తుంది. ఇది పశ్చాత్తాపం లేకుండా మొత్తం మానవాళిని చంపగలదు. దాంతో స్వీయ-శైలి ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం, ఇస్లాo  కాని సిద్ధాంతం అవుతుంది.

ప్రేమపై ఆధారపడిన  ఉద్యమం మానవులను సంస్కరించడమే లక్ష్యంగా ఉంటుంది. అటువంటి ఉద్యమం దాని అనుచరులలో ఇతర మానవుల పట్ల శ్రేయస్సు కోరుకునే భావాలు మేల్కొపుతుంది. ప్రేమపై ఆధారపడిన  ఉద్యమ ప్రతిపాదకులు తమ తోటి మానవుల ప్రయోజనం కోసం తాము కనుగొన్న సత్యాన్ని అందించడానికి శాంతియుతంగా ప్రయత్నిస్తారు. ఇటువంటి ఉద్యమం, సమాజానికి హాని కలిగించకుండా, అన్ని రంగాలలోని ప్రజల నైతిక మరియు సామాజిక అభ్యున్నతికి చోదక శక్తిగా మారుతుంది.

ద్వేషం మీద ఆధారపడిన  ఉద్యమ అనుచరులు తమ భావాలకు అనుగుణంగా లేని వారిని శత్రువులుగా పరిగణిస్తారు. వారిని భూమ్మీద నుండి తుడిచివేయాలనే కోరిక వారిలో ఎక్కువగా ఉంటుంది. తమ భావాలకు అనుగుణంగా లేని వారు (‘‘శత్రువులు’’) తమ విజయానికి అడ్డంకులు అని, అందువల్ల వారిని పూర్తిగా నాశనం చేయాల్సిన అవసరం ఉందని వారు అభిప్రాయపడతారు. అప్పుడే తమకు నచ్చిన వ్యవస్థను ఏర్పాటు చేసుకోవచ్చుఅని తమ్ముతారు.

ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం-అని పిలవబడేది- ఈ రెండవ రకం ఉద్యమం. ఈ ప్రతికూల ఆలోచన ఫలితంగా వారు మానవాళిని రెండు శిబిరాలుగా విభజిస్తారు, ఒకటి వారి శత్రువులు మరియు మరొకటి వారి స్నేహితులు. ఒకసారి ఈ విభజన చేసిన తర్వాత, వారు తమ "శత్రువుల" పట్ల విరక్తిని తీవ్ర ద్వేషంగా మార్చడానికి అనుమతిస్తారు. ప్రేమపై ఆధారపడిన ఉద్యమo  ప్రజల ఆదరాభిమానాలు కల్గిస్తే,  ద్వేషం ఆధారంగా ఏర్పడిన ఉద్యమo  ద్వేషం మరియు శత్రుత్వం కల్గిస్తుంది. ఈ ప్రతికూల వైఖరి కారణంగా, ఇస్లామిక్ ఛాందసవాదం యొక్క అన్ని కార్యకలాపాలు వినాశకరమైన దిశలో ఉన్నాయి.

పరిస్థితిని మరింత దిగజార్చడానికి, ముస్లిం ఛాందసవాదులు భావించే ద్వేషం వారి భావజాలం నుండి విడదీయరానిదిగా మారింది. వారు తమ కంటే భిన్నంగా ఆలోచించే ఇతరులను ద్వేషిస్తారు, ఎందుకంటే వారు సైద్ధాంతికంగా తప్పులో ఉన్నారు. అన్ని రకాల ద్వేషాలలో, భావజాలంపై ఆధారపడినది, అత్యంత క్రూరమైనదని అనుభవం చూపిస్తుంది. మరోవైపు, వ్యక్తిగత ద్వేషం తాత్కాలిక కారకాల నుండి పుడుతుంది మరియు అది  విస్తరించడానికి చాలా కాలం పడుతుంది. సైద్ధాంతిక ద్వేషం తగ్గే అవకాశం చాలా తక్కువ. మరియు దాని లక్ష్యం శత్రువుల నిర్మూలన. ఈ ముగింపు సాధించే వరకు అది ఎప్పటికీ చనిపోదు. సైద్ధాంతిక ద్వేషం హింస రూపాన్ని పొందేందుకు సమయం తీసుకోకపోవడానికి ఇదే కారణం. శాంతియుతమైన ఒప్పందాలు ఎటువంటి ఫలితాలను చూపడం లేదని గుర్తించినప్పుడు, శత్రువులందరిని  తమ  మార్గం నుండి తొలగించబడటానికి ఆయుధాలు ఆశ్రయించబడతాయి.

 ఇస్లాం పేరుతో ఉగ్రవాదంTerrorism in the Name of Islam:

ప్రస్తుత కాలంలో, ముస్లిం మత ఛాందసవాదులు ద్వేషం ఫలితంగా మరియు ఇస్లాం పేరుతో జరుగుతున్న హింసాత్మక చర్యలకు బాధ్యత వహిస్తారు. ప్రఖ్యాత కవి ఇక్బాల్ తన కవితలో “అబద్ధపు ప్రతి సిరకు ప్రతి ముస్లిం సర్జికల్ కత్తి లాంటివాడు” అని అన్నాడు.- (శిక్వా జవాబ్-ఎ-షిక్వా).”

దివ్య ఖురాన్‌లో ఇలా అనబడినది.: "'భూమిలో చెడు చేయవద్దు' అని వారికి చెప్పబడినప్పుడు, వారు ఇలా సమాధానమిస్తారు: 'మేము మంచి తప్ప మరేమీ చేయము.' కానీ వారు చెడ్డవారు, వారు దానిని గ్రహించనప్పటికీ" (2:11).

ఆదర్శవంతమైన సమాజాన్ని మరియు ఆదర్శ రాజ్యాన్ని స్థాపించడమే ఇస్లాం లక్ష్యం అని వారు అభిప్రాయపడ్డారు. కానీ, వారి చర్యల ద్వారా, రాజకీయ బలం లేకుండా ఈ పనిని నిర్వహించలేము కాబట్టి, అధికార పీఠాన్ని కైవసం చేసుకున్న వారిపై పోరాడడాన్ని వారు సమర్థించుకుంటారు

ఈ లక్ష్యంతో హింసాత్మక ఉద్యమాలు ఇరవయ్యవ శతాబ్దం రెండవ భాగంలో పెద్ద ఎత్తున ప్రారంభించబడ్డాయి. వారి లక్ష్యాలు ముస్లిమేతర పాలకులు లేదా లౌకిక ముస్లిం పాలకుల తొలగింపు. కానీ ఈ ఉద్యమాలు ఎటువంటి సానుకూల ఫలితాలను ఇవ్వలేకపోయాయి. వారి కార్యకలాపాలను ఇస్లాం ఆమోదించలేదనడానికి వారి కార్యకలాపాలను పట్ల  వ్యతిరేకత నిదర్శనం. ఇది దివ్య ఖురాన్‌లో చాలా స్పష్టంగా చెప్పబడింది: "దేవుడు అతిక్రమించేవారిని ప్రేమించడు" (2:205).

వాస్తవం ఏమిటంటే, ‘ఆదర్శరాజ్యం ’ మరియు ‘ఆదర్శ సమాజం’ అనే పదాలు అద్భుతమైన ప్రతిధ్వనిని కలిగి ఉన్నాయి, అయితే ఇస్లాం పేరుతో వాటిని ఉపయోగించడం ఇస్లాంను పూర్తిగా దోపిడీ చేయడం.

దివ్య ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది: “దేవుడు న్యాయం, దయ మరియు దాతృత్వాన్ని ఆదేశిస్తాడు… మరియు అసభ్యతను, దుర్మార్గాన్ని మరియు అణచివేతను నిషేధిస్తాడు.”-16:99

దివ్య ఖురాన్ రకారం “దేవుడు దానధర్మాలను ప్రేమిస్తాడు (2:195).

నిజానికి ఆదర్శవాదం మరియు పరిపూర్ణత ఇస్లాంలో అత్యంత కావాల్సిన ధర్మాలు, అయితే ఇస్లామిక్ ఆదర్శవాదం యొక్క ప్రత్యక్ష లక్ష్యం సమాజం కాదు, రాజ్యం కాదు, వ్యక్తి.

ఇస్లామిక్ ఉద్యమం యొక్క శాశ్వత లక్ష్యం ప్రతి ఒక్క వ్యక్తిని ఆదర్శ మానవుడిగా మార్చడానికి కృషి చేయడం. ప్రవక్త ముహమ్మద్(స) మరియు దివ్య ఖురాన్ (68:4)లో వివరించిన 'ఉత్కృష్టమైన పాత్ర'కి ఉదాహరణగా మారాలని ప్రతి వ్యక్తిని ప్రోత్సహించాలి. ఆదర్శ సమాజం లేదా ఆదర్శ రాజ్యాo ఇస్లాం యొక్క ప్రత్యక్ష లక్ష్యం కాదు, వ్యక్తి మాత్రమే.

సమాజం మరియు రాజ్యం  స్వతంత్ర సంస్థలు కావు, అవి ఏర్పాటైన వ్యక్తుల సామర్థ్యంపై ఆధారపడి ఉంటాయి. ఒక హదీసు ప్రకారం ప్రవక్త(స) ఇలా అన్నారు.: "మీరు ఎలా ఉంటారో, అలాగే మీ పాలకులు కూడా ఉంటారు" (మిష్కత్ అల్-మసాబిహ్, 11/1097).

ఒక ఆదర్శ రాజ్య స్థాపన ఇస్లాం యొక్క వాస్తవ లక్ష్యం అయితే, ఖురాన్ మరియు హదీసులలో అందుకు సంభందించిన స్పష్టమైన ఆదేశాలు ఉండాలి. ఉదాహరణకు, దివ్య ఖురాన్‌లో అలాంటి ఆదేశం లేదు మరియు హదీసు లో కూడా లేదు. ఇది ఈ ముగింపుకు దారి తీస్తుంది. ఈ భావనను సమర్థించేవారు ప్రతిపాదించిన సూచనలు అనుమితి inferential గా ఉంటాయి, అయితే ఇస్లామిక్ న్యాయశాస్త్రం ప్రకారం, ఏదైనా ప్రాథమిక ఇస్లామిక్ ఉత్తర్వు విషయంలో, అనుమితి వాదన ఏ విధంగానూ చెల్లదు.

దీనికి సంబంధించి మరో ముఖ్యమైన అంశం కూడా ఉంది. ఇస్లాం యొక్క లక్ష్యం ఒక ఆదర్శ రాజ్య స్థాపన అని  సమర్థించే వారు ఒకటి గుర్తు ఉంచుకోవాలి.  ఇస్లాం యొక్క ప్రారంభ కాలం లో  ఆదర్శ రాజ్య స్థాపన సాధించబడలేదు. ఇస్లాం యొక్క మొదటి దశను ఆదర్శ సమాజంగా లేదా ఆదర్శ రాజ్యంగా చూపే వారు భ్రష్టత్వాని fallacy కి బలైపోయారు. వారు ఆదర్శ వ్యక్తుల ఉదాహరణను ప్రదర్శిస్తారు, వారిని ఆదర్శ సమాజం లేదా ఆదర్శ రాజ్యం తో సమం చేస్తారు. వాస్తవం ఏమిటంటే, రెండూ ఒకదానికొకటి పూర్తిగా భిన్నంగా ఉంటాయి.

ఇస్లామిక్ చరిత్రలోని ప్రతి కాలంలో, మనకు పెద్ద సంఖ్యలో ఆదర్శ వ్యక్తులు కనిపిస్తారనేది నిజం. కానీ ఆదర్శ రాజ్యం, ఇస్లాం యొక్క లక్ష్యం కాదు మరియు అలాంటి ఆదర్శ రాజ్యం ఎప్పుడూ ఉనికిలో లేదు. ఉదాహరణకు, ఒక రాజ్యం ను ఏర్పాటు చేయడంలో మొదటి మరియు ప్రధాన విషయం ఏమిటంటే రాజ్య అధినేత నియామకం. కానీ అటువంటి నియామకానికి నిర్ణీత ప్రక్రియ లేదు. ప్రవక్త(స) తర్వాత సరైన మార్గనిర్దేశం చేసిన నలుగురు ఖలీఫాలు వచ్చారు, కానీ వారిలో ప్రతి ఒక్కరు వేర్వేరు ప్రక్రియ ద్వారా ఎంపిక చేయబడ్డారు. వారి నియామకానికి సాధారణ పద్ధతి అంటూ సూచించబడిన పద్ధతి ఏదీ ఉనికిలో లేదు. అంతమాత్రాన ఇస్లాంలో లేదా ఇస్లామిక్ సూత్రాలలో ఏదో లోపం ఉందని దీని అర్థం కాదు. నిజమేమిటంటే, ఈ అంశం ఇస్లాం దైవిక మతమని రుజువు చేస్తుంది మరియు మానవ ఆవిష్కరణ కాదు.

ఇస్లాం, భగవంతుడు సృష్టించిన మతం, ఇది పూర్తిగా ప్రకృతికి అనుగుణంగా ఉంటుంది. (30:30)

దివ్య ఖురాన్, దేవుని గ్రంధం అని చెప్పడానికి ఒక రుజువు ఏమిటంటే, దివ్య ఖురాన్ బోధనలలో స్వల్పంగా కూడా విభేదం/వైరుద్యం/అస్థిరత లేదు-(4:82) ఇస్లామిక్ మిషన్ యొక్క లక్ష్యం ఆదర్శవంతమైన వ్యక్తుల నిర్మాణం మరియు ఆదర్శవంతమైన రాజ్యం కాదు.

నిజానికి, మానవుడు ఈ లోకంలో సృష్టించబడినది పరీక్షకు గురికావడం కోసమే. దివ్య ఖురాన్ ప్రకారం, ప్రస్తుత ప్రపంచం ఒక పరీక్షా స్థలం మరియు అఖీరాహ్ (పరలోకం) బహుమతి స్థలం.

ముందస్తు అవసరంగా, మనిషికి పూర్తి చర్య స్వేచ్ఛ ఇవ్వబడింది (33:72). అంటే దేవునికి లొంగిపోవడానికి లేదా అతిక్రమించే వ్యక్తిగా మారడానికి మానవుడు పూర్తిగా స్వేచ్ఛతో ఉన్నాడు. (18:29)

భగవంతుని సృష్టి ప్రణాళిక ప్రకారం, స్వేచ్ఛ అనేది ప్రతి మనిషి యొక్క జన్మహక్కు, మరియు మానవుడు స్వేచ్ఛ ను దుర్వినియోగం చేసినప్పటికీ,  స్వేచ్ఛ మానవుడు నుంచి తీసివేయబడదు. ఈ స్వేచ్ఛా సంకల్పాన్ని రద్దు చేయడం దేవుని సృష్టి ప్రణాళికలో భాగం కాదు మరియు ఆదర్శవంతమైన సమాజం లేదా ఆదర్శ రాజ్య స్థాపనలో ఎప్పుడూ పునరావృతమయ్యే అవరోధం ఈ స్వేచ్ఛ అని అంగీకరించాలి.

కొంతమంది వ్యక్తులు తమ స్వేచ్ఛను దుర్వినియోగం చేయడం ద్వారా మొత్తం సమాజాన్ని కలవరపెట్టవచ్చు. అందుకే ఇస్లాం నిర్దేశించిన లక్ష్యం ఖచ్చితంగా ప్రకృతికి అనుగుణంగా, అంటే వ్యక్తి యొక్క సంస్కరణ. దీనికి విరుద్ధంగా, ముస్లింలకు ఆదర్శవంతమైన సమాజాన్ని లేదా ఆదర్శ రాజ్యాన్ని స్థాపించే లక్ష్యం ఇవ్వబడి ఉంటే, అది చాలా అసహజమైనది మరియు అసాధ్యం. అందువల్ల ఇస్లాం ముస్లింలకు ఆచరణీయమైన లక్ష్యాన్ని ఇచ్చింది కాబట్టి ముస్లిముల లక్ష్యం ప్రకృతితో సంఘర్షణ కాదు.

ముస్లిం మత ఛాందసవాద సమూహాల కార్యకలాపాలను సూచించే హింస, పూర్తిగా వ్యక్తి యొక్క సంస్కరణను లక్ష్యంగా చేసుకుంటే, వారి లక్ష్య సాధన కోసం హింసను ఆశ్రయించాల్సిన అవసరం లేదు. వ్యక్తిని సంస్కరించే పని మొదటి నుండి చివరి వరకు, శాంతియుతమైన ఒప్పించే వాతావరణంలో కొనసాగించవచ్చు. అయితే రాజ్య వ్యవస్థను మార్చే పోరాటం విధ్వంసకర చర్యగా ఉండటం వల్ల తప్పనిసరిగా యుద్ధం మరియు హింసకు దారి తీస్తుంది.

శాంతియుత ఒప్పందానికి ప్రసిద్ధ ఉదాహరణలు సూఫీలు ప్రారంభించిన ఉద్యమాలు, వారి  లక్ష్యం రాజ్యం కాదు, వ్యక్తి.,  ప్రజల హృదయాలు మరియు మనస్సుల యొక్క ఆధ్యాత్మిక సంస్కరణ సూఫీల పని.  సూఫీలు హింసను ఆశ్రయించలేదు. మరొక ఉదాహరణను తబ్లిఘి జమాత్-ఇది వ్యక్తిగత సంస్కరణల రంగంలో పెద్ద ఎత్తున శాంతియుతంగా పని చేస్తోంది.

ఇస్లామిక్ ఛాందసవాదులు వ్యక్తుల సంస్కరణ కంటే రాజ్యం యొక్క ఇస్లామీకరణను లక్ష్యంగా చేసుకొన్నారు  కాబట్టి, వారి ఏకైక కార్యాచరణ ప్రణాళిక రాజ్యo పై ఆధిపత్యం వహించే పాలకులతో ఢీకొనడం. వారి ఉద్యమం మొదటి రోజు నుండి హింసా మార్గంలో పడుతుంది. అప్పుడు హింస యొక్క ప్రత్యక్ష లేదా పరోక్ష ఫలితం వలన అన్ని ఇతర చెడులు కలిగాయి. ఉదాహరణకు, పరస్పర ద్వేషం మరియు శాంతికి విఘాతం, విలువైన వనరులను వృధా చేయడం మొదలైనవి.

ఇస్లాం అనేది శాంతియుత పోరాటానికి పేరు అని చెప్పడం సరైనది అయితే ఇస్లామిక్ ఛాందసవాదం అని పిలవబడేది దీనికి చాలా వ్యతిరేకమైనది.  హింస, ఇస్లాం బోధనల నుండి ఉద్భవించేది కాకుండా, ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం యొక్క ప్రత్యక్ష ఉత్పత్తి అని స్పష్టంగా తెలుస్తుంది.

 ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక సూత్రాలుFundamental Principles of Islam:

మనం 'ఫండమెంటలిజం'ని సరైన దృక్కోణంలో ఉంచాలంటే, ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక సూత్రాలు ఏమిటో మనం స్పష్టంగా తెలుసుకోవాలి. ఒక హదీసు ఈ విషయం లో మనకు  స్పష్టమైన మార్గదర్శకత్వం ఇస్తుంది.

ఇస్లాం ఐదు మూలస్తంభాలపై స్థాపించబడిందని ప్రవక్త(స)అన్నారు: ఒకే దేవుడు తప్ప మరే దేవుడు లేడని మరియు ముహమ్మద్ ప్రవక్త(స)దేవుని దూత అని సాక్ష్యమివ్వడం(కలమా); ప్రార్థనలు  (సలాత్); భిక్ష (జకాత్); మక్కా లోని దేవుని గృహమైన కాబాకు తీర్థయాత్ర చేయడం(హజ్); మరియు రంజాన్ నెల ఉపవాసం (సామ్).ఇవి ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక సూత్రాలు లేదా మూలస్తంభాలు.

మిగిలిన బోధనలు ఐదు ప్రాథమిక సూత్రాలపై వివరణాత్మక వివరణలు మరియు విశదీకరణల వర్గంలోకి వస్తాయి. ఇస్లాం యొక్క ప్రాథమిక సిద్ధాంతాలలో ఇవి కాకుండా మరే ఇతర నియమాలను పాటించడం తప్పుదారి మరియు ఆమోదయోగ్యం కాదు.

ఇస్లాం యొక్క ఐదు ప్రాథమిక బోధనలు ఒక ఆత్మ మరియు ఒక రూపాన్ని కలిగి ఉన్నాయి. ఇస్లాం యొక్క నిజమైన సారాంశం దాని బాహ్య రూపాల్లో కాకుండా దాని అంతర్గత ఆత్మలో ఉంది. ఒక హదీసు ప్రకారం మన చర్యలను, వాటి ఉద్దేశాలను బట్టి మాత్రమే అంచనా వేయాలి. (సహీహ్ అల్-బుఖారీ, హదీసు సంఖ్య. 1

పైన పేర్కొన్న సూత్రాలలో మొదటిదాన్ని తీసుకుందాం, ఇది విశ్వాసం (కలిమా). ఒకరి విశ్వాసాన్ని వ్యక్తపరిచే కొన్ని పదాల ఉచ్చారణ (మౌఖిక వ్యక్తీకరణ) సరిపోదు అదే సమయంలో, సంబంధిత వ్యక్తి పలికే పదాలు  వాస్తవ స్ఫూర్తితో నింపబడి ఉండటం చాలా అవసరం.

దివ్య ఖురాన్‌లో మనం కనుగొన్నట్లుగా: "ఎడారిలోని అరబ్బులు ఇలా ప్రకటించారు: 'మేము నమ్ముతున్నాము,' 'మీరు నమ్మ లేదు ' అని చెప్పకoడి: 'మేము ఇస్లాంను ప్రకటిస్తున్నాము profess ' అని చెప్పండి, ఎందుకంటే విశ్వాసం మీ హృదయాల్లోకి ఇంకా ప్రవేశించలేదు. (49:4).

ఇది దేవునికి, నిజమైన విశ్వాసం (ఇమాన్) గుండె యొక్క లోతైన అంతరాలలోకి చేరుతుందని చూపిస్తుంది; ఇది వ్యక్తికి భగవంతుని సాక్షాత్కారం కలిగించే విధంగా మానవ చైతన్యాన్ని మేల్కొల్పుతుంది. అంటే ఇక్కడ రూపం యొక్క భావన సాపేక్షమైనది, అయితే ఆత్మ యొక్క భావన నిజంగా ముఖ్యమైనది.

ప్రార్థన (సలాత్) విషయంలో కూడా, ప్రార్థనకు స్థిరమైన రూపం ఉందని మరియు నిర్ణీత సమయాల్లో పాటించాలని మనకు తెలుసు. దివ్య ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది: “విశ్వాసులు తమ ప్రార్థనలలో వినయపూర్వకంగా ఉంటారు” (23:3). అందువల్ల, ప్రార్థన సరైన ఆత్మతో నింపబడి ఉండటం చాలా అవసరం.

ఇస్లాం ధర్మం యొక్క మూడవ స్తంభం, దానధర్మం (జకాత్), అంటే, ఒకరి సంపాదన నుండి ఎక్కువ అవసరం ఉన్న ఇతరులకు నిర్ణీత మొత్తాన్ని చెల్లించడం, దివ్య ఖురాన్ ప్రకారం, జకాత్ యొక్క అంతర్గత ఆత్మ,  దేవుని పట్ల భయం. దివ్య ఖురాన్ విశ్వాసులను "భయంతో నిండిన హృదయాలతో దానధర్మాలు చేసేవారు..." అని వర్ణిస్తుంది. (23:60)

ఇస్లాం యొక్క నాల్గవ స్తంభమైన మక్కా తీర్థయాత్ర(హజ్). హజ్ ఆచారాల ప్రకారం నిర్దిష్ట మార్గాల్లో నిర్వహించబడుతుంది. అయితే మక్కాలో ఉండటం అనేది ఆచారాల భౌతిక సాఫల్యం మాత్రమేనని  విశ్వాసులు అన్ని సమయాల్లో తెలుసుకుంటారు. ప్రతి చర్యతో పాటుగా ఉండే సంయమన ప్రవర్తన(సంయమనo  మరియు క్రమశిక్షణతో కూడిన ప్రవర్తన) యాత్రికుల యొక్క గంభీరమైన ఉద్దేశాలను వెల్లడిస్తుంది. అప్పుడు మరియు మిగిలిన సంవత్సరమంతా యాత్రికులు నీతివంతమైన జీవితాన్ని గడపాలి.

ఇస్లాం యొక్క ఐదవ స్తంభం, రంజాన్ మాసం మొత్తం ఉపవాసం (స్వాం) కేవలం సూర్యోదయం నుండి సూర్యాస్తమయం వరకు ప్రతి రోజు ఆహారం మరియు పానీయాలకు దూరంగా ఉండటం కాదు, స్వీయ-తిరస్కరణ బోధించే దేవుని పట్ల భక్తి మరియు కృతజ్ఞతతో ఉండటం. (2:183). ఉపవాసం యొక్క సారాంశం భక్తి భావనని కలిగిoచడమే. హదీసుల మాటలలో, ఆత్మ లేని ఉపవాసం ఆకలి మరియు దాహం యొక్క అనుభవం మాత్రమే. మతపరమైన అర్థంలో ఆత్మ లేని ఉపవాసం నిజమైన ఉపవాసం కాదు (మిష్కత్ అల్-మసాబిహ్).

ఇవి ఇస్లాం యొక్క ఐదు మూలాధారాలు అని ప్రవక్త(స) స్వయంగా,  స్పష్టంగా చెప్పారు. ఈ ఐదు మూలస్తంభాలన్నింటినీ పాటించడంలో కోరదగినది అంతర్గత ఆత్మ మరియు బాహ్య రూపం కాదు. ఇప్పుడు కొందరు వ్యక్తులు ఇస్లాం యొక్క ఈ ఐదు ప్రాథమిక మూల సూత్రాలను పునరుజ్జీవింపజేయడానికి చేసే వారి ప్రయత్నాలు పూర్తిగా శాంతియుతమైనవిగా ఉండాలి.  ఏ దశలోనూ వారు హింసకు, దౌర్జన్యానికి దిగే స్థాయికి చేరుకోరాదు. ఈ సూత్రాలను పాటించడం వల్ల ఉత్పన్నమయ్యే అంతర్గత ఆత్మ కేవలం సలహా మరియు మంచి హేతుబద్ధమైన వాదన ద్వారా మాత్రమే ప్రేరేపించబడుతుంది. ఈ లక్ష్యాన్ని సాధించడానికి శాంతియుత ప్రయత్నం తప్ప మరో ఆచరణీయ మార్గం లేదు.

ఇస్లాం మరియు రాజకీయాలుIslam and Politics:

రాజకీయాలకు సంబంధించి ఇస్లాంను అంచనా వేసేటప్పుడు, ఒక కీలకమైన అంశాన్ని పరిగణనలోకి తీసుకోవాలి, అది రాజకీయాలు కేవలం బంధువు మాత్రమే మరియు ఇస్లాం యొక్క నిజమైన భాగం కాదు. నిజమైన మరియు సాపేక్ష లక్షణానికి మధ్య ఉన్న వ్యత్యాసం ఏమిటంటే, అవసరమైనది అన్ని పరిస్థితులలో మరియు అన్ని సమయాల్లో సంబంధితంగా ఉంటుంది, అయితే బంధువు నిర్దిష్ట పరిస్థితులకు సంబంధించి మాత్రమే అవసరం. అటువంటి పరిస్థితులు లేని చోట, సాపేక్ష లక్షణాలు వాటి ఔచిత్యాన్ని,  వాంఛనీయతను కోల్పోతాయి. నిజమైన మరియు బంధువు మధ్య ఉన్న ఈ వ్యత్యాసం హజ్ యాత్రను నిర్వహించడానికి దివ్య ఖురాన్ ఆదేశాల ద్వారా వివరించబడింది: "హజ్ యాత్ర చేయడం అనేది ప్రయాణం చేయగల ప్రతి ఒక్కరికీ దేవుని విధి" (3:97).హజ్ చేయాలనే ఆజ్ఞలోని పదాలు విశ్వాసులందరికీ తప్పనిసరి కాదని చూపిస్తుంది. సాధనాలు, వనరులు ఉన్నవారు మరియు తగినంత ఆరోగ్యం ఉన్నవారు హజ్ చేయడం తప్పనిసరి. స్తోమత లేని వారికి మినహాయింపు ఇవ్వడమే కాకుండా, అలా చేయడంలో విఫలమైనందుకు లెక్కలు కూడా తీసుకోరని ఈ ఆదేశ అర్థం.

ఇక రాజకీయం అంటే, ముస్లింల సమూహం శాంతియుత పద్ధతుల ద్వారా మరియు ఎటువంటి హింస లేకుండా ఇస్లాం యొక్క రాజకీయ వ్యవస్థను స్థాపించే స్థితిలో ఉంటే, షరియా ప్రకారం  వారు ఖచ్చితంగా ఆ పని చేయవలసి ఉంటుంది. కానీ అలాంటి పరిస్థితిలో లేని వారికి  ఇస్లామిక్ రాజకీయ వ్యవస్థను స్థాపించడం వారి కర్తవ్యం కాదు లేదా వారు రాజకీయ కార్యక్రమాలను ప్రారంభించాల్సిన అవసరం లేదు.

అందుకే దివ్య ఖురాన్ ప్రభుత్వం మరియు రాజకీయాల గురించి స్పష్టమైన ప్రకటనలు చేస్తుంది, అవి ఇస్లాం యొక్క నిజమైన భాగాలు కాదని రుజువు చేస్తుంది.ఉదాహరణకు, విశ్వాసులను ఉద్దేశించి దివ్య ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది: మీలో విశ్వసించి, మంచి పనులు చేసేవారికి అల్లాహ్ చేసిన వాగ్దానమేమిటంటే అయన వారిని, వారికి పూర్వం గతించిన ప్రజలను చేసిన విధంగా, భూమి పై ఖలీఫాలు (ప్రతినిధులు)గా చేస్తాడు. అల్లాహ్ వారికై అంగీకరించిన వారి ధర్మాన్ని వారికొరకు పటిష్టమైన పునాదులపై స్థాపిస్తాడు.వారి యొక్క (ప్రస్తుత) భయస్థితిని శాంతి భద్రతలతో కూడిన స్థితిగా మారుస్తాడు. కనుక వారు నాకు దాస్యం చేయాలి. ఎవరినీ నాకు భాగస్వాములుగా చేయకూడదు.  దీని తరువాత ఎవరైనా అవిశ్వానికి పాల్పడితే, అటువంటి వారే హద్దులు మీరిన వారు. (24:55)

దీన్ని బట్టి రాజకీయ అధికారం అనేది భగవంతుడిచ్చిన వరం అని మరియు మానవ ప్రయత్నాల ద్వారా సాధించాల్సిన లక్ష్యానికి దూరంగా ఉందని స్పష్టంగా తెలుస్తుంది. అంటే రాజకీయ ప్రస్థానం సాధించే లక్ష్యంతో ఉద్యమాలు చేయడం ఇస్లామీయ పద్ధతి కాదు. దీనికి విరుద్ధంగా, ఇస్లామిక్ పోరాటం యొక్క లక్ష్యం ప్రజలలో ఇస్లామిక్ స్వభావం మరియు ఇస్లాం యొక్క నిజమైన స్ఫూర్తిని పెంపొందించడం. ఆపై, ఏదైనా సమాజంలో, పెద్ద సంఖ్యలో ప్రజలు ఈ నిజమైన ఆత్మతో నింపబడితే, దేవుడు తన జ్ఞానంతో వారిని రాజకీయ అధికారం ఇవ్వడానికి తగిన సమయం రావచ్చు.

అదేవిధంగా, విశ్వాసుల ప్రయోజనం కోసం ఖురాన్ ఇలా చెబుతోంది: “అల్లాహ్ మహాశక్తిమంతుడు, మహాబలవంతుడు. మేమే గనుక వారికి భూమిపై అధికారాన్ని ప్రసాదిస్తే, వారు నమాజును స్థాపిస్తారు.జకాత్ ఇస్తారు, మంచి చేయమని ఆజ్ఞాపిస్తారు, చెడు నుండి నిరోదిస్తారు. సకల వ్యవహారాల అంతిమ నిర్ణయం అల్లాహ్ చేతులలో ఉంది. ” (22:41).

రాజకీయ అధికారం యొక్క విషయం పూర్తిగా దేవుని చేతుల్లో ఉందని దేవుడు ప్రవక్తకి ఇచ్చిన ఆజ్ఞ నుండి మనం నేర్చుకుంటాము: “ఓ అల్లాహ్! విశ్వసామ్రాజ్యాధీపత్యనికి ప్రభూ! నీవు కోరినవారికి ప్రభుత్వాదికారాన్ని ప్రసాదిస్తావు. నీవు కోరిన వారినుండి దాన్ని లాక్కోoటావు.నీవు  కోరిన వారికీ గౌరవాన్ని ప్రసాదిస్తావు” (3:26)

అందుకే విశ్వాసులు తమ ప్రయత్నాలను నిర్దేశించే లక్ష్యం రాజకీయ అధికారం కాదు. విశ్వాసుల యొక్క ప్రధానమైన కర్తవ్యం ఏమిటంటే, వారందరు  వ్యక్తులుగా మరియుఎటువంటి  మినహాయింపు లేకుండా, వారి వ్యక్తిగత బాధ్యతలను గరిష్టంగా నెరవేర్చడం. ఆ తర్వాత, పరిస్థితులు అనుకూలించి, భగవంతుని దయతో వారు రాజకీయ అధికారాన్ని పొందినట్లయితే, నైతిక పాలన యొక్క బాధ్యత వారిపై పడుతుంది.

ఇస్లామిక్ రాజ్య స్థాపన అనేది వ్యక్తుల బాధ్యత కాదని, వారికి చెందిన సమాజం బాధ్యత అని అంగీకరించాలి. ఇస్లాంలో ఒక వ్యక్తికి అతని  వ్యక్తిగత స్వభావం యొక్క మేర కొన్ని ఆదేశాలు ఉన్నాయి, ఉదా: ఉపవాసం వంటివి. వాటి సాధన వ్యక్తి యొక్క సంకల్పంపై మాత్రమే ఆధారపడి ఉంటుంది. కానీ ఇస్లాం ప్రాతిపదికన రాజకీయ వ్యవస్థ స్థాపన అనేది మొత్తం సమాజం యొక్క సంకల్పంపై ఆధారపడి ఉంటుంది. ఇస్లామిక్ ప్రభుత్వాన్ని ఆమోదించడానికి మరియు స్థాపించడానికి సామూహిక సంకల్పం కలిగిన ముస్లిం సమాజం ఉంటే మాత్రమే ఇస్లాం ఆధారంగా అన్ని సామాజిక నిబంధనలతో కూడిన రాజకీయ వ్యవస్థను స్థాపించవచ్చు.

ఛాలెంజ్ ఆఫ్ ఫండమెంటలిజంThe Challenge of Fundamentalism:

ప్రస్తుతo మీడియాలో ఎక్కువగా హైలైట్ చేయబడుతున్న  వార్తలు ముస్లిం ఛాందసవాదానికి సంబంధించినవి. ముస్లిం ఛాందసవాదానికి చోదక శక్తి అయిన మతోన్మాదం కంటే విధ్వంసకరం అయినది  మరొకటి లేదు. ఇస్లాం పేరుతో ప్రారంభించబడిన ఇస్లామిక్ ఛాందసవాదం,  శాంతి మరియు దయ యొక్క మతంగా ఇస్లాం కు ఉన్న ఇమేజ్ ను దెబ్బతీసింది. ముస్లిం మత ఛాందసవాదo  నేడు ఇస్లాం యొక్క ప్రతిష్టను దెబ్బతీసింది.

ఆధునిక పాశ్చాత్య నాగరికత ఆవిర్భవించిన సమయంలో, ముస్లింలు ప్రపంచంలోని ఎక్కువ భాగాన్ని రాజకీయంగా ఆధిపత్యం వహించారు. పశ్చిమ సరిహద్దులో ఉన్న ఒట్టోమన్ సామ్రాజ్యం మరియు తూర్పు సరిహద్దులో ఉన్న మొఘల్ సామ్రాజ్యం ముస్లిం సమాజానికి కీర్తి చిహ్నాలుగా మారాయి. ఈ ముస్లిం సామ్రాజ్యాలు పాశ్చాత్య సామ్రాజ్యాలతో ప్రత్యక్ష ఘర్షణకు దిగాయి మరియు దీర్ఘకాలంలో ముస్లిం సామ్రాజ్యాలు ఓడిపోయాయి. దీంతో 1000 సంవత్సరాల ముస్లిముల రాజకీయ ఆధిపత్యం ముగిసింది. ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉన్న ముస్లింలు తమ ముస్లిం  సామ్రాజ్యాల విచ్ఛిన్నంతో, పాశ్చాత్య నాగరికతను సమర్థించేవారు అణచివేతదారులని, ముస్లింలు అణచివేతకు గురి అయ్యారని భావించసాగారు.

వాస్తవానికి, ముస్లిం సామ్రాజ్యాల అంతర్గత క్షీణత వాటిని బలహీన పరిచి వాటంతట అవే కుప్పకూలడం కు దారి తీసింది.  పాశ్చాత్య నాగరికత యొక్క సైనిక శక్తి,  ముస్లిం సామ్రాజ్యాల పతనానికి అనుకొని సంఘటనల కలయిక మాత్రమే.

ఏది ఏమైనప్పటికీ, మొత్తం ముస్లిం ప్రపంచం,  పాశ్చాత్య దేశాల పట్ల విముఖంగా మారింది. మునుపటి కాలంలో, ఈ విముఖత బ్రిటిష్ మరియు ఫ్రెంచ్ వారి పట్ల,  ఆపై అమెరికా పట్ల పెరిగింది. వాస్తవానికి, రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం ముగిసినప్పటి నుండి పశ్చిమ దేశాలకు నాయకత్వం వహిస్తున్నది అమెరికన్లు మాత్రమే.

వేగంగా హింసాత్మకంగా మారిన ఇస్లామిక్ ఫండమెంటలిజం యొక్క ప్రస్తుత తీవ్రవాద కోణం యొక్క మూలాన్ని గుర్తించి, విశ్లేషించాలి. ముస్లిం సామ్రాజ్యాలను కోల్పోయినప్పటి నుండి ముస్లింలలో పెరుగుతున్న పరాజయ మనస్తత్వం,  హింసాత్మక రూపంలో రావడానికి ప్రధాన కారణం అయినది. ఓడిపోయిన వ్యక్తి లేదా ముట్టడిలో  ఉన్న మనస్తత్వం అనివార్యంగా ప్రతికూల చర్యను ఎంచుకుంటుంది. అటువంటి మనస్తత్వం ఉన్నవారు తమను తాము అణచివేతకు గురిఅయిన వారుగా పరిగణిస్తారు మరియు ఈ మనస్తత్వంతో, వారు మానవత్వానికి ఎంత హాని కలిగించినా లేదా మతానికి విరుద్ధమైనా, ఏ కార్యకలాపంలోనైనా తమను తాము నిమగ్నం చేసుకోవడానికి సిద్ధంగా ఉంటారు.

ఈ ప్రతికూల మనస్తత్వశాస్త్రం ఫలితంగా-ఇరవయ్యవ శతాబ్దం మొదటి భాగంలో కొంతమంది ముస్లిం నాయకులు ఆవిర్భవించారు, వారు ఇస్లాం యొక్క తమ స్వంత రాజకీయ వివరణను వివరించారు. వీరి ప్రకారం ఇస్లాం పూర్తి రాజ్య వ్యవస్థ మరియు ప్రపంచమంతటా ఇస్లామిక్ రాజ్యాన్ని స్థాపించే లక్ష్యాన్ని నెరవేర్చడానికి ముస్లింలను దేవుడు నియమించాడు. ఈ వివరణతో అనుబంధించబడిన కొన్ని ప్రసిద్ధ పేర్లు: ఈజిప్టులో సయ్యద్ కుతుబ్, ఇరాన్‌లో అయతుల్లా ఖొమేనీ మరియు పాకిస్తాన్‌లో సయ్యద్ అబుల్ అలా మౌదుదీ.

ఇస్లాం యొక్క ఈ రాజకీయ దృక్పథం, తీవ్రమైన తప్పుడు వ్యాఖ్యానం అయినప్పటికీ, ముస్లింలలో వేగంగా వ్యాపించింది. దీనికి ఏకైక కారణం ఏమిటంటే, ముస్లింల ఓటమి మనస్తత్వం.  గత చరిత్ర యొక్క పరిస్థితులను బట్టి, ఈ రాజకీయ వివరణ వారి మానసిక స్థితికి పూర్తిగా అనుగుణంగా ఉంది. ఇది వారి ప్రతికూల మనస్తత్వం కారణంగా ఉంది  కాని ఇస్లామిక్ తార్కికంగా  కాదు. ఈ తప్పుడు వ్యాఖ్యానం త్వరలోనే ముస్లిములలో ప్రాముఖ్యత పొందినది మరియు వీరి కార్యకలాపాలకు పెరుగుతున్న కమ్యూనిజం ను నియంత్రిoచాలనే పేరుతో అమెరికా నుండి నిధులు సమకూర్చబడ్డాయి.

1991కి ముందు, సోవియట్ యూనియన్ ఒక సూపర్ పవర్ స్థానాన్ని ఆక్రమించినప్పుడు మరియు అమెరికా నిరంతర ముప్పును ఎదుర్కొన్నప్పుడు, అమెరికా అనుసరించిన వ్యూహాలలో ఒకటి కమ్యూనిస్టులకు వ్యతిరేకంగా ముస్లిం ఛాందసవాదులను ప్రోత్సహించడం. ముస్లిం ఛాందసవాదులు   కమ్యూనిజాన్ని ఇస్లాం కు శత్రువుగా పరిగణిస్తూ మాట్లాడుతున్నారు. అమెరికా ముస్లిం ఛాందసవాదులకు అన్ని రకాల సహాయం చేసింది. ఇది సోవియట్ యూనియన్‌కు వ్యతిరేకంగా ఇస్లామిక్ ఛాందసవాదులకు ఆయుధాలను అందించింది మరియు ప్రపంచవ్యాప్తంగా వారి సాహిత్యాన్ని వ్యాప్తి చేయడంలో సహాయపడింది. కానీ శత్రువు యొక్క శత్రువు నాకు మిత్రుడు  అనే ఫార్ములా చివరికి ప్రతి-ఉత్పాదకతను నిరూపించింది. ఇది వాస్తవంగా ఒక శత్రువును మరొక శత్రువుతో భర్తీ చేస్తుంది. ఈ ప్రాక్సీ యుద్ధ ప్రయోజనాలు చాలా తాత్కాలికమైనవి  మాత్రమే.

తరువాతి దశలో తీవ్రవాద ఛాందసవాదం యొక్క ప్రభావాన్ని అనుభవించిన వారు దీనిని తమపై హింసాత్మక కేసుగా తీసుకున్నారు. కాబట్టి వారు తుపాకీ వర్సెస్ తుపాకీ విధానాన్ని ఎంచుకున్నారు. కానీ తరువాతి సంఘటనలు ఈ విధానం పూర్తిగా విఫలమైందని రుజువు చేశాయి, సమస్య పూర్తిగా భౌతిక పోరాటాన్ని నిర్వహించడం కాదు, కానీ లోపభూయిష్ట భావజాలం యొక్క తప్పిదాలను బహిర్గతం చేయడం మరియు కొట్టివేయడం. మీరు ఆయుధాలతో పోరాటంలో గెలవవచ్చు, కానీ ఒక భావజాలాన్ని ఓడించడానికి, ప్రతి-భావజాలం ఒక ముఖ్యమైన విషయం. అది లేకుండా ఏమీ సాధించలేము.

ముస్లిం ఛాందసవాదం శాంతికి విఘాతం కలిగిస్తుందనడంలో సందేహం లేదు, ముస్లిం ఛాందసవాదలు  వారి మతోన్మాదం కారణంగా, విధ్వంసక కార్యకలాపాలను ఆశ్రయిస్తారు.  కాబట్టి ఇప్పుడు మనం చేపట్టవలసిన పని ఏమిటంటే, ఇస్లాం యొక్క ఈ రాజకీయ వివరణ దివ్య ఖురాన్‌లో లేదా ప్రవక్త హదీసులలో పూర్తిగా ఆధారం లేకుండా ఉందని ప్రజలకు తెలియజేయడానికి అన్ని రంగాలలో మీడియాను ఉపయోగించుకోవడం.

ఛాందసవాదుల తప్పుడు వ్యాఖ్యానానికి విరుద్ధంగా, శాంతి, సోదరభావం మరియు శ్రేయస్సు ఆధారంగా ఇస్లాం యొక్క నిజమైన విలువలను ప్రజలకు అందించాలి. ఇస్లాం యొక్క సరైన వివరణను ప్రజల దృష్టికి తీసుకురాగలిగితే, తప్పుదారి పట్టిన వారిలో ఎక్కువ మంది ద్వేషం మరియు హింస యొక్క మార్గాన్ని విడిచిపెట్టి, ఇస్లాం (శాంతి నిలయం) కు తిరిగి వస్తారు.  దివ్య ఖురాన్‌లో దేవుడు మనల్ని "శాంతి నిలయం" కు పిలిచాడు.

ఈ హింసాత్మక కార్యకలాపాల్లో ముస్లిములలో ఒక చిన్న సమూహం మాత్రమే పాల్గొంటున్న మాట వాస్తవమే. కానీ ఈ చిన్న సమూహానికి మెజారిటీ పరోక్ష మద్దతు ఉంది.  ఖలీల్ జిబ్రాన్ ప్రకారం, "మొత్తం చెట్టు యొక్క నిశ్శబ్ద అనుమతి లేకుండా చెట్టు నుండి ఒక్క ఆకు కూడా రాలదు." మెజారిటీ దాని పరోక్ష మద్దతును ఉపసంహరించుకొని  ఇస్లామిక్ మిలిటెన్సీని ఖండించినట్లయితే, ఈ అంచు సమూహాలు fringe groups తమ నైతిక ధైర్యాన్ని కోల్పోతాయి. అది ఛాందసవాదులపై విజయం లో మొదటి అడుగు అవుతుంది. అప్పుడు హింసాత్మక కార్యకలాపాల్లో ప్రత్యక్షంగా పాల్గొనే ఛాందసవాదులు,  హింసామార్గాన్ని పూర్తిగా విడిచిపెట్టే సమయం వస్తుంది.

మూలం:మౌలానా మౌలానా వాహిద్దీద్దీన్ ఖాన్

తెలుగు సేత: ముహమ్మద్ అజ్గర్ అలీ.