జిన్నా రెండు దేశాల సిద్ధాంతానికి వ్యతిరేకంగా పోరాడిన భారతీయ ముస్లింలు Indian Muslims who fought against Jinnah’s two-nation theory

 

1940వ దశకంలో వలసవాద భారతదేశం మత రాజకీయాల వల్ల బలహీనపడింది. ఆల్-ఇండియా ముస్లిం లీగ్ నాయకుడు ముహమ్మద్ అలీ జిన్నా యొక్క డిమాండ్ చివరకు భారతదేశం రెండు దేశాలుగా విడిపోయి పాకిస్తాన్ ఏర్పడటానికి దారితీసింది.విభజన తరువాత జరిగినది రక్తంతో తడిసిన మారణ హోమం.  అయితే, విభజన ఆలోచనకు వ్యతిరేకంగా చాలా మంది ముస్లింలు ఉన్నారు. విభజన ప్రజల అభివృద్ధికి అననుకూలమని వారు విశ్వసించారు. ఈ దేశభక్తి గల ముస్లిం పురుషులకు దేశ నిర్మాణం అనేది చిల్లర రాజకీయాలు, మతం మరియు అధికారం కోసం దురాశలకు అతీతంగా ఉంది.

పాకిస్తాన్ కోసం జిన్నా తన డిమాండ్‌పై గట్టిగా నిలబడటంతో, భారత విభజన తప్పలేదు.

జిన్నా రెండు దేశాల రాజకీయాలకు వ్యతిరేకంగా పోరాడిన కొందరు భారతీయ ముస్లింలు

1. మౌలానా అబుల్ కలాం ఆజాద్:

 మౌలానా అబుల్ కలాం ఆజాద్ 1888లో మక్కాలో భారతీయ ముస్లిం తండ్రి మరియు అరబిక్ మాట్లాడే తల్లికి జన్మించారు. అల్-హిలాల్ అనే ముస్లిం వార్తాపత్రికను స్థాపించినప్పుడు ఆజాద్ ఒక యువ పాత్రికేయుడు, ఇది వలస పాలకులకు మరియు బ్రిటిష్ వారికి విధేయులైన భారతీయ ముస్లింలకు వ్యతిరేకంగా మాట్లాడింది.

1920 లో, మౌలానా అబుల్ కలాం ఆజాద్ భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ పార్టీలో చేరాడు మరియు భారతీయ ముస్లిం సమాజాన్ని మేల్కొల్పడంలో కీలక పాత్ర పోషించాడు. ఆజాద్ విభజన ఆలోచనను తీవ్రంగా వ్యతిరేకించారు మరియు ఈ నిర్ణయానికి జిన్నాతో పాటు కాంగ్రెస్ పార్టీ నాయకులను నిర్మొహమాటంగా నిందించారు.

పండిట్ నెహ్రూ ప్రభుత్వంలో ఆయన తొలి విద్యాశాఖ మంత్రి. అతను 1958 లో మరణించే వరకు పనిచేశాడు.

2.ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్ :

అంకితభావం కలిగిన ముస్లిం, ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్, బ్రిటిష్ వారికి వ్యతిరేకంగా దేశవ్యాప్తంగా అహింసా ఉద్యమానికి నాయకత్వం వహించాడు మరియు భారత ఉపఖండంలో హిందూ-ముస్లిం సయోధ్య కోసం కృషి చేసినాడు.

ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్ ఒక రాజకీయ మరియు ఆధ్యాత్మిక నాయకుడు, ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్, ప్రవక్త ముహమ్మద్ చూపిన మార్గంలో అహింస కోసం ప్రమాణం చేసి శాంతియుతంగా ఆందోళన చేసినందుకు గుర్తించబడ్డాడు.

1910లో, 20 సంవత్సరాల వయస్సులో, ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్ తన స్వస్థలమైన ఉత్మాన్‌జాయ్‌లో ఒక పాఠశాలను ప్రారంభించాడు, ఇది బ్రిటీష్ రాజ్‌కు వ్యతిరేకంగా తిరుగుబాటు చేస్తూ మహిళలు మరియు పిల్లలకు విద్యను అందించింది. ప్రజలు బాగా చదవడం మరియు సమాచారం ఉండేలా చూసేందుకు ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్ ‘పష్టున్’ అనే నెలవారీ రాజకీయ పత్రికను కూడా స్థాపించాడు.

విభజనను పూర్తిగా వ్యతిరేకించిన ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్‌ను సంప్రదించకుండానే భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ విభజన ప్రతిపాదనను అయిష్టంగానే అంగీకరించడంతో ఖాన్ అబ్దుల్ గఫార్ ఖాన్ తీవ్రంగా మోసపోయానని భావించాడు. తన ప్రజలను పాకిస్తాన్‌లోకి నెట్టివేయడంతో కలత చెందిన ఖాన్, "మీరు మమ్మల్ని తోడేళ్ళకు విసిరారు" అని కాంగ్రెస్‌పై మండిపడ్డారు.

౩.మాలిక్ ఖిజార్ హయత్ తివానా

మాలిక్ ఖిజార్ హయత్ తివానా విభజనకు ముందు పంజాబ్‌కు ప్రధానమంత్రి. అతను తివానా లాన్సర్స్ అనే పేరుతో 1,200-బలమైన అశ్వికదళాన్ని కలిగి ఉన్న సంపన్న కుటుంబానికి చెందినవాడు.

మాలిక్ ఖిజార్ హయత్ తివానా విభజనకు ముందు పంజాబ్ అసెంబ్లీలో కాంగ్రెస్ మరియు అకాలీదళ్‌లో ప్రజాదరణ పొందాడు. తన లౌకిక, నిజాయితీ, వినయ మరియు మర్యాదపూర్వక స్వభావానికి ప్రసిద్ధి చెందిన తివానాఎన్నడు బహిరంగంగా నిగ్రహాన్ని కోల్పోలేదు.

తివానా ముస్లిం లీగ్ గార్డ్స్ మరియు RSS వంటి తీవ్రవాద గ్రూపులను  1947 జనవరిలో పంజాబ్ నుండి శాశ్వతంగా నిషేధించినాడు.. తివానా మరణించే వరకు విభజన కు వ్యతిరేకిగా ఉన్నారు.

 

 

4.కె ఎ హమీద్:

1898లో జన్మించిన హమీద్ మహాత్మా గాంధీ జాతీయవాదాన్ని అనుసరించిన స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు. జిన్నాకు వ్యతిరేకంగా హమీద్ ఉన్నాడు మరియు పాకిస్తాన్‌కు వెళ్లాలనే జిన్నా ప్రతిపాదనను తిరస్కరించాడు.

జిన్నా యొక్క విభజన ఆలోచనను హమీద్ తృణీకరించాడు, హమీద్ ఆల్ ముస్లిం లీగ్‌కు వ్యతిరేకంగా అంతర్యుద్ధం ప్రకటించాలని గాంధీ మరియు వల్లభాయ్ పటేల్‌లను కోరారు. హమీద్ 1935లో భారతదేశంలోని పురాతన ఔషధ కంపెనీ అయిన CIPLAని స్థాపించాడు.

5.అల్లా బక్స్ సోమ్రూ:

అల్లా బక్స్ సోమ్రూ, బ్రిటీష్ ఇండియాలోని సింధ్ ప్రావిన్స్‌కు చెందిన జమీందార్, ప్రభుత్వ కాంట్రాక్టర్ మరియు రాజకీయ నాయకుడు, అల్లా బక్స్ సోమ్రూ ఆజాద్ ముస్లిం కాన్ఫరెన్స్‌ను నిర్వహించిన ప్రజా నాయకుడు.  విభజన మరియు ప్రత్యేక దేశం కోసం ముస్లిం లీగ్‌ చేసిన  డిమాండ్‌కు అల్లా బక్స్ సోమ్రూ  పెద్ద సవాలుగా నిలిచాడు.

మే 14, 1943న అల్లా బక్స్ సోమ్రూ హత్యకు గురయ్యే వరకు సింధ్ ప్రావిన్స్  దాని ప్రభావానికి దూరంగా ఉండేలా సూమ్రో చూసాడు.

సంపన్న కుటుంబంలో జన్మించిన అల్లా బక్స్ సోమ్రూ సింధ్ ముఖ్యమంత్రిగా మార్చి 23, 1938 నుండి ఏప్రిల్ 18, 1940 వరకు మరియు మార్చి 7, 1941 నుండి అక్టోబర్ 14, 1942 వరకు పనిచేశారు.

6. మీర్జా అలీ ఖాన్:

ఐపీకి చెందిన ఫకీర్‌ Faqir of Ipi గా ప్రసిద్ధి చెందిన మీర్జా అలీ ఖాన్ ఆధునిక పాకిస్తాన్‌లోని ఉత్తర వజీరిస్థాన్‌కు చెందిన పష్టూన్ గిరిజన చీఫ్ మరియు స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు.

మీర్జా అలీ ఖాన్ బ్రిటిష్ సామ్రాజ్యానికి వ్యతిరేకంగా గెరిల్లా యుద్దాన్ని  ప్రారంభించాడు. మీర్జా అలీ ఖాన్, నేతాజీ సుభాష్ చంద్రబోస్‌తో చేతులు కలిపాడు మరియు పాకిస్తానీ ఆక్రమణదారుల నుండి కాశ్మీర్‌ను విముక్తి చేయడానికి తన మిలీషియాకు ఆయుధాలు అందించమని పండిట్ నెహ్రూను కోరాడు.

 

 

7.ఇనాయతుల్లా ఖాన్:

ఇనాయతుల్లా ఖాన్ ఇస్లామిక్ గణిత పండితుడు. బ్రిటీష్ కలోనియల్ సర్వీస్‌లో విద్యావేత్తగా మరియు ప్రభుత్వోద్యోగిగా సేవ చేయడంలో తన వయోజన జీవితంలో ఎక్కువ భాగం గడిపిన ఇనాయతుల్లా ఖాన్ అతను పారామిలటరీ ఖాక్సర్ ఉద్యమాన్ని ('వినయవంతులు'; వెలిగిస్తారు. 'తలపై బూడిదతో ఉన్నవారు') ప్రారంభించారు.

వర్గం, శాఖ లేదా మతంతో సంబంధం లేకుండా సేవ చేసిన ఇనాయతుల్లా ఖాన్ విప్లవ రాజకీయాలు అనేక మంది దక్షిణాసియా ముస్లింలను ఆకర్షించాయి. ఇనాయతుల్లా ఖాన్ సిద్ధాంతం విభజన ఆలోచనకు వ్యతిరేకం.

 

.

8.పీర్ సబ్‌ఘతుల్లా షా రష్దీ:

సోరే బాద్‌షా అని పిలవబడే పీర్ సబ్‌ఘతుల్లా షా రష్దీ 21 సంవత్సరాల వయస్సు నుండి బ్రిటిష్ వారికి వ్యతిరేకంగా పోరాడారు. పీర్ సబ్‌ఘతుల్లా షా రష్దీ హుర్ Hur ఉద్యమాన్ని ప్రారంభించాడు. హుర్ అనేది పాకిస్తాన్‌లోని సింధ్ ప్రావిన్స్‌లోని సున్నీ సూఫీ ముస్లిం సంఘం.

వారు వలస శక్తులతో ధైర్యంగా పోరాడారు. సోరే బాద్‌షా "వతన్ యా కఫాన్, ఆజాది యా మోత్" అనే ప్రసిద్ధ నినాదాన్ని రూపొందించారు, దీని అర్థం "భూమి లేదా శవపేటిక, స్వేచ్ఛ లేదా మరణం". సోరే బాద్‌షా ప్రత్యేక దేశం కోసం జిన్నా డిమాండ్‌ను వ్యతిరేకించాడు మరియు జిన్నా యొక్క మతోన్మాద అనుచరుల నుండి చాలా మంది హిందువులను కూడా రక్షించాడు.1943లో సోరే బాద్‌షా చివరకు ఉరితీయబడ్డాడు.

9.మగ్ఫూర్ అజాజి

మగ్‌ఫూర్ అజాజీ 1900లలో బీహార్‌లోని ముజఫర్‌పూర్ జిల్లాలో జన్మించాడు. మహాత్మా గాంధీ యొక్క గొప్ప అనుచరుడు మరియు జిన్నా యొక్క రెండు-దేశాల ఆలోచనకు పూర్తిగా వ్యతిరేకం, మగ్ఫూర్ అజాజి హిందూ-ముస్లిం  రెండు వర్గాల ఉమ్మడి ప్రయోజనం కోసం కలిసి పనిచేయడమే ఏకైక మార్గం అని నమ్మాడు.

మగ్ఫూర్ అజాజి ఆల్ ఇండియా ముస్లిం లీగ్‌ను ఎదుర్కోవడానికి స్థాపించబడిన “ఆల్ ఇండియా జమ్‌హూర్ ముస్లిం లీగ్‌”కి మొదటి ప్రధాన కార్యదర్శిగా పనిచేశాడు.

దురదృష్టవశాత్తూ, ఈ దేశభక్తి గల ముస్లిం పేర్లు చరిత్ర పుస్తకాలలో ప్రస్తావించబడలేదు. వారు హిందూ-ముస్లిం సోదరభావాన్ని ఆదరించారు. వారికి, నేటి యుగంలో వలె అల్ప రాజకీయాలు, మతం మరియు అధికారం కోసం దురాశ కంటే దేశ నిర్మాణం అత్యున్నతమైనది.