భారత దేశం లో ఆఫ్రికా సంతతి పరిపాలకులు African rulers of India

 

“ఆఫ్రికన్ పురుషుడు మరియు స్త్రీ ప్రపంచానికి నాగరికత యొక్క కాంతిని తీసుకువచ్చారు.”

ఇథియోపియా (తూర్పు ఆఫ్రికా) మరియు భారతదేశం (దక్షిణాసియా) మధ్య సుదీర్ఘ వాణిజ్యం సంభంధము దాదాపు  2,000 సంవత్సరాలకు పైగా ఉంది. భారతదేశం మరియు ఆఫ్రికా వాణిజ్యం, సంగీతం, మతం, కళలు మరియు వాస్తుశిల్పంలో భాగస్వామ్య చరిత్రను కలిగి ఉన్నాయి.

చాలా మంది ఆఫ్రికన్లు భారతదేశానికి బానిసలు మరియు వ్యాపారులుగా వచ్చారు మరియు భారతదేశములోని వివిధ రాచరిక సంస్థానాలలో  సైనికులుగా, అంగరక్షకులుగా, పరిపాలానాదికారులుగా, సైనికాధికారులుగా, వ్యాపారులుగా స్థిరపడ్డారు.

సిది, సిద్ధి, షీదీ, సాహిలి లేదా హబ్షి అని కూడా పిలువబడే ఇథియోపియా/అబిసినీయా  వాసులు  భారతదేశం మరియు పాకిస్తాన్‌లో కలరు. భారతదేశంలో హబ్షీస్ అని కూడా పిలువబడే అబిస్సినియన్లు ఎక్కువగా ఆఫ్రికా కొమ్ము/horn నుండి భారత ఉపఖండానికి వచ్చారు.

ఆఫ్రికన్లు వారి సైనిక పరాక్రమం మరియు పరిపాలనా నైపుణ్యాల కారణంగా భారతదేశంలో విజయం సాధించారు. ఆఫ్రికన్ పురుషులు సైనికులు, ప్యాలెస్ గార్డ్లు లేదా అంగరక్షకులుగా చాలా ప్రత్యేకమైన ఉద్యోగాలలో నియమించబడ్డారు మరియు   సైనిక జనరల్స్, నావి అడ్మిరల్స్ మరియు అడ్మినిస్ట్రేటర్లుగా ఎదగగలిగారు,".

4వ శతాబ్దంలోనే ఆఫ్రికన్లు భారతదేశానికి వచ్చారని తొలి ఆధారాలు సూచిస్తున్నాయి. కానీ వారు 14వ శతాబ్దం మరియు 17వ శతాబ్దం మధ్య వ్యాపారులుగా, కళాకారులుగా, పాలకులుగా, వాస్తుశిల్పులుగా మరియు సంస్కర్తలుగా అభివృద్ధి చెందారు."

దక్కనీ సుల్తాన్ అబ్దుల్లా కుతుబ్ షా సైన్యంలో ఆఫ్రికన్ గార్డులు ఉన్నారు..దక్షిణ భారతదేశంలోని దక్కన్ సుల్తానేట్‌లతో పాటు, భారతదేశ పశ్చిమ తీరంలో కూడా ఆఫ్రికన్లు ప్రాముఖ్యతను సంతరించుకున్నారు. వారిలో కొందరు తమ సంప్రదాయ సంగీతాన్ని, సూఫీ ఇస్లాంను తమ వెంట తెచ్చుకున్నారు.

ఉత్తర భారతదేశంలోని మొఘల్ పాలకులు ఆఫ్ఘనిస్తాన్ మరియు ఇతర మధ్య ఆసియా దేశాల నుండి పురుషులను రిక్రూట్ చేసుకోవడానికి అనుమతించనందున దక్కన్ సుల్తానులు ఆఫ్రికన్ సైనికులపై ఆధారపడ్డారు.

భారత పాలకులు ఆఫ్రికన్లను మరియు వారి నైపుణ్యాలను విశ్వసించారు. అనేక భారతీయ సుల్తానేట్లలో ఆఫ్రికన్లు అంతర్భాగంగా ఉన్నారని మరియు వారిలో కొందరు తమ సొంత రాజవంశాలను కూడా ప్రారంభించారు.

భారత దేశం లో కొందరు ముఖ్యమైన ఆఫ్రికన్ సంతతి ప్రముఖులు/భారత పరిపాలకులు:

జమాల్ అల్-దిన్ యాకుట్ ( ?-1200)

ముస్లిం చక్రవర్తులు కిరాయి సైనికులు మరియు రాజ భద్రతా బృందాల సభ్యులుగా తరచుగా తూర్పు ఆఫ్రికా సంతతికి చెందిన అనేకమంది ఆఫ్రికన్‌ బానిసలను నియమించేవారు. జమాల్ హబ్షీ అటువంటి వారిలో ఒకడు.  ఢిల్లీలో అంతoపుర బానిసగా  జీవితాన్ని ప్రారంభించిన జమాల్ హబ్షీని కొద్దికాలానికే, ఢిల్లీ మొదటి మహిళా చక్రవర్తి అప్పటి సార్వభౌమ రాణి రజియా (1236-1240) ఇష్టపడింది. జమాల్ హబ్షీ తరువాత రాజ ఉద్యోగిగా పదోన్నతి పొందాడు మరియు తరువాత రాజ గుర్రపు  శాలల సూపరింటెండెంట్ యొక్క ముఖ్యమైన పదవిని పొందాడు..

రజియా సుల్తానా,  జమాల్ హబ్షీ  కు “అమీర్-అల్-ఖైల్” (గుర్రాల అమీర్) మరియు తరువాత చాలా ఉన్నతమైన “అమీర్-అల్-ఉమారా” (అమీర్‌ల అమీర్) అనే గౌరవ బిరుదును ప్రదానం చేసింది, ఇది టర్కిష్ ప్రభువుల అసంతృప్తికి దారితీసింది. .

అబిస్సినియన్ బానిస (సుల్తానేట్‌ను పరిపాలించిన టర్కిష్ ప్రభువుల కంటే జాతిపరంగా తక్కువగా పరిగణించబడుతుంది) కు రజియా సుల్తానా కు గల  సామీప్యత మరియు మహిళా పాలకురాలిగా రజియా సుల్తానా  పై గల  ఆగ్రహం వలన  ప్రభువులు  మరియు మతాధికారులు  త్వరలో బహిరంగ తిరుగుబాటు మరియు కుట్రలో పాల్గొన్నారు.

జమాల్ అల్-దిన్ యాకుట్ చివరికి అతని ద్వేషకులచే చంపబడ్డాడు

మాలిక్ సర్వర్ (1394 - 1403):

హబాషిగా కూడా వర్ణించబడిన మాలిక్ సర్వర్, ఢిల్లీకి దగ్గరగా ఉన్న సుల్తానేట్ అయిన జౌన్‌పూర్‌కు గవర్నర్ అయ్యాడు. మాలిక్-ఉస్-షార్క్ (తూర్పు రాజు) పేరుతో మాలిక్ సర్వర్ జౌన్‌పూర్ ప్రావిన్స్‌ను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. “1389లో, మాలిక్ సర్వర్ ఖాజా-ఇ-జహాన్ బిరుదును పొందాడు. 1394లో, మాలిక్ సర్వర్ జౌన్‌పూర్ గవర్నర్‌గా నియమితుడయ్యాడు మరియు సుల్తాన్ నసీరుద్దీన్ మహమూద్ షా II తుగ్లక్ (1394 - 1413) నుండి మాలిక్-ఉస్-షార్క్ అనే బిరుదును అందుకున్నాడు.

త్వరలో, మాలిక్ సర్వర్ స్వతంత్ర పాలకుడిగా స్థిరపడ్డాడు మరియు అటాబక్-ఇ-అజం అనే బిరుదును తీసుకున్నాడు. మాలిక్ సర్వర్ ఎటావా, కోయిల్ మరియు కనౌజ్‌లలో తిరుగుబాటులను అణచివేశాడు. మాలిక్ సర్వర్ కారా, అవధ్, శాండిలా, దాల్మావు, బహ్రైచ్, బీహార్ మరియు తిర్హట్‌లను కూడా తన ఆధీనంలోకి తెచ్చుకోగలిగాడు. జాజ్‌నగర్‌కు చెందిన రాయ్ మరియు లఖ్‌నాటి పాలకుడు మాలిక్ సర్వర్ అధికారాన్ని గుర్తించి మాలిక్ సర్వర్ కి అనేక ఏనుగులను పంపారు. మాలిక్ సర్వర్ మరణానంతరం, మాలిక్ సర్వర్ దత్తపుత్రుడు మాలిక్ ఖరాన్‌ఫాల్, ముబారక్ షా అనే బిరుదును పొందాడు.

మాలిక్ సర్వర్ మరియు అతని ఐదుగురు వారసులు అంటే మాలిక్ ముబారక్ ఖురాన్‌ఫాల్, ఇబ్రహీం షా, మహమూద్ షా, భిఖాన్ ఖాన్ మరియు చివరగా హుస్సేన్ షా జౌన్‌పూర్ రాజ్యాన్ని ఒక శతాబ్దం కన్నా తక్కువ కాలం పాలించిన షర్కీ రాజులు అని పిలుస్తారు. వారందరూ నల్లజాతి ఇండో-ఆఫ్రికన్లు. భారతదేశంలోని హబాషిస్ లేదా ఇథియోపియన్లు అని పిలుస్తారు. ఇది హబాషిస్ కాలం లో జాన్‌పూర్ శాంతి, సౌభాగ్యం  కళ, వాస్తుశిల్పం, విద్య, వాణిజ్యం మరియు వాణిజ్య రంగాలలో అద్భుతమైన విజయాలు సాధించింది

 

షాజాదా ఖోజా బర్బక్(-1487):

1487లో బెంగాల్ రాజ్యాన్ని జయించి హబ్షి రాజవంశాన్ని స్థాపించిన ఇథియోపియన్ - షాజాదా ఖోజా బర్బక్ గురించి చాలా తక్కువ మందికి తెలుసు. షాజాదా ఖోజా బర్బక్, సిద్దిగా  మనకు తెలుసు. అధికారంలోకి వచ్చిన కొద్ది సేపటికే షాజాదా ఖోజా బర్బక్  ను తన వాళ్లే హత్య చేశారు. కూడా మనకు తెలుసు. షాజాదా ఖోజా బర్బక్  స్థానంలో మాలిక్ ఆండిల్ ఖాన్ సుల్తాన్‌ అయ్యాడు. సింహాసనాన్ని అధిష్టించిన తర్వాత, మాలిక్ ఆండిల్ ఖాన్ తన పేరును సైఫు-ద్-దిన్ అబుల్ ముజాఫర్ ఫిరూజ్ షాగా మార్చుకున్నాడు మరియు తెలివైన రాజు అని నిరూపించుకున్నాడు.

సైఫు-ద్-దిన్ అబుల్ ముజాఫర్ ఫిరూజ్ షా పేరును కలిగి ఉన్న నాణేల ప్రకారం, సైఫు-ద్-దిన్ అబుల్ ముజాఫర్ ఫిరూజ్ షా 1487-1490 వరకు పాలించాడు. సైఫు-ద్-దిన్ అబుల్ ముజాఫర్ ఫిరూజ్ షా పాలన లో ప్రజలు  శాంతి మరియు సౌభాగ్యాన్ని  పొందారు. సైఫు-ద్-దిన్ అబుల్ ముజాఫర్ ఫిరూజ్ షా దాతృత్వంలో సాటిలేనివాడు మరియు గత సార్వభౌమాధికారుల సంపద నుంచి పెద్ద మొత్తాన్ని పేదలకు పంచాడు."

నేటికీ, మీరు గౌర్ నగరంలో సైఫు-ద్-దిన్ అబుల్ ముజాఫర్ ఫిరూజ్ షా నిర్మించిన మసీదు, టవర్ మరియు రిజర్వాయర్‌ను సందర్శించవచ్చు

 

మాలిక్ అంబర్ (1548 –1626):

మాలిక్ అంబర్ 1548లో ఇథోపియాలో చాపు అనే పేరుతో జన్మించాడు మరియు బానిసగా  అమ్మబడ్డాడు. డెక్కన్‌లోని అహ్మద్‌నగర్‌లోని నిజాం షాహీ ఆస్థానంలోని ప్రముఖ సభ్యుడు మాలిక్ అంబర్ ను  కొనుగోలు చేశాడు. బానిస సైనికుడిగా మారాడు మరియు నిజాం షాహీ సైన్యానికి కమాండర్ అయ్యాడు, అక్బర్ చక్రవర్తి యొక్క మొఘల్ సైన్యానికి వ్యతిరేకంగా పోరాడాడు. 1600 నాటికి అహ్మద్‌నగర్‌ రాజ్యానికి మాలిక్ అంబర్ రీజెంట్ అయ్యాడు, 1626లో మరణించే వరకు మాలిక్ అంబర్ అహ్మద్‌నగర్‌ను సమర్థవంతంగా పాలించాడు. మాలిక్ అంబర్ ముఖ్యమైన పాలకుడు మరియు సైనిక వ్యూహకర్త.

మాలిక్ అంబర్ శక్తివంతమైన మొఘల్ పాలకులను ఎదుర్కోవడంలో ప్రసిద్ధి చెందినాడు. జహంగీర్ పాలనలో మాలిక్ అంబర్ సైన్యం మొఘల్‌లపై గణనీయమైన విజయాలు సాధించింది. మొఘల్ సైన్యానికి జహంగీర్ కుమారుడు షాజహాన్ నాయకత్వం వహించాడు.

మాలిక్ అంబర్ 60,000 గుర్రపు సైన్యాన్ని కూడా నిర్వహించి, తదుపరి 20 సంవత్సరాలకు మొగల్‌లను విజయవంతంగా ఓడించాడు. మాలిక్ అంబర్ మరణం తరువాత వరకు మొగల్లు డకన్‌ను జయించలేకపోయారు.మాలిక్ అంబర్ ఒక తెలివైన దౌత్యవేత్త, వ్యూహకర్త మరియు నిర్వాహకుడు. అంబర్ అనేక ఆర్థిక, విద్యా మరియు వ్యవసాయ సంస్కరణలను అమలు చేశారు

మాలిక్ అంబర్ సమాధి ఇప్పటికీ పశ్చిమ భారతదేశంలోని ఔరంగాబాద్ జిల్లాకు సమీపంలోని ఖుల్దాబాద్‌లో ఉంది.

ఉన్నత స్థాయి ఆఫ్రికన్ సిద్ది  ప్రముఖులు బహమనీ సుల్తానేట్ (1347-1518)లో అహ్మద్‌నగర్ (1496-1636)లో  బీజాపూర్ (1490-1686)లో గోల్కొండ (1512-1687)లో  ఖండేష్ (1382-1600)లో  గుజరాత్ (1407-1572)లో కచ్ (1500-1948)లో  భావ్‌నగర్ (1660-1948)లో  మరియు హైదరాబాద్ (1724-1948)లో కలరు.

1575లో అహ్మద్‌నగర్ రాజు నిజాం ముల్-ముల్క్ బనీకి ప్రధానమంత్రి అయిన చింగిజ్ ఖాన్ ఆఫ్రికన్ మూలానికి చెందినవాడు. అహ్మద్‌నగర్ రాజు నిజాం ముల్-ముల్క్ బనీకి  మరణం తరువాత, రాజు కుమారుడు ముర్తజాI తన తల్లి అధికారానికి వ్యతిరేకంగా అనేక మంది హబ్షీలతో విజయవంతమైన తిరుగుబాటుకు నాయకత్వం వహించాడు.

1595లో, ముర్తాజాII హయాంలో, ప్రధాన మంత్రి అభంగర్ ఖాన్ కూడా హబాషి.

ఇఖ్లాస్ ఖాన్, బీజాపూర్ ప్రధాన మంత్రి: 1580ల నుండి, ఇఖ్లాస్ ఖాన్ సుల్తాన్ ఇబ్రహీం ఆదిల్ షా II మరియు అతని కుమారుడు మరియు వారసుడు ముహమ్మద్ ఆదిల్ షా ఆధ్వర్యంలో పరిపాలన, కమాండర్-ఇన్ చీఫ్ మరియు ఆర్థిక మంత్రిగా ఉన్నారు.

సిది మసూద్ అదోని (దక్షిణ భారతదేశంలో) పాలన చేసారు

సిది మసూద్ (17వ శతాబ్దం); బీజాపూర్‌కి చెందిన ఆఫ్రికన్ విజియర్ అయిన సిడి మసూద్. సిద్ది మసూద్ 1683 వరకు ముగ్గురు సుల్తానులకు సేవ చేశాడు. సిద్ది మసూద్ అదోని నగరంలో నివసించాడు మరియు ఆదోని కి వాస్తవ పాలకుడు. సిద్ది మసూద్ ఆదోని కోటను మెరుగుపరిచాడు మరియు షాహీ జామియా మసీదును కూడా నిర్మించాడు. నిర్మాణ నిర్మాణాలతో పాటు, సిద్ది మసూద్ ఆదోనిలో బీజాపురి శైలికి వైవిధ్యమైన చిత్రలేఖన పాఠశాలను కూడా స్థాపించాడు.

1686లో ఔరంగజేబు బీజాపూర్‌ను స్వాధీనం చేసుకున్నప్పుడు అదోనిలో అబిస్సినియన్ పాలకుల పాలన ముగిసింది. ఔరంగజేబు సిద్ది మసూద్ స్థానంలో ఘాజీ ఉద్-దిన్ ఖాన్‌ను ఆదోని గవర్నర్‌గా నియమించాడు

సిద్దిలు భారతదేశం యొక్క పశ్చిమ తీరంలో- జంజీరా మరియు సచిన్ ఆఫ్రికన్ రాజవంశాలను స్థాపించినారు.

జంజీరా నవాబులు (1618-1948):

 జంజీరా ఆఫ్రికన్ నవాబులు (యువరాజులు) గుజరాత్‌లోని జఫరాబాద్‌ను కూడా పాలించారు. జంజీరా ముఖ్యంగా నావికా కోట వాస్తుశిల్పంలో naval fort architecture ని అత్యుత్తమ నమూనాలలో ఒకటిగా పరిగణించబడుతుంది. మరియు బాగా రక్షించబడింది, డజన్ల కొద్దీ సార్లు దాడి చేసినప్పటికీ, అది ఎప్పుడూ జయించబడలేదు. సిది రాజవంశం 330 సంవత్సరాలు ఈ ద్వీపాన్ని పాలించింది.

ఒక కథనం ప్రకారం, 1489లో జంజీరా ద్వీపాన్ని మొదటిసారిగా జయించిన వ్యక్తి ఇథియోపియన్. సిది యాకుత్ ఖాన్, 1400ల చివరలో ప్రధాన భూభాగానికి అధికారిగా నియమించబడ్డాడు. మూడు-మైళ్ల జంజీరా ద్వీపం పూర్తిగా 80 అడుగుల ఎత్తులో ఉన్న 22 గుండ్రని బురుజులతో కూడిన బలీయమైన కోటతో చుట్టబడి ఉంది.

 

సచిన్ నవాబులు (1791-1948).

జంజీరా మరియు సచిన్‌లకు చరిత్రలో దగ్గరి సంబంధం ఉంది: జంజీరా సింహాసనంపై తన హక్కులను వదులుకున్న తర్వాత, సిడి మొహమ్మద్ అబ్దుల్ కరీం ఖాన్ 1791లో గుజరాత్‌లో సచిన్ రాజ్యాన్ని స్థాపించాడు. అతనికి నవాబ్ అనే బిరుదు ఇవ్వబడింది మరియు ఎక్కువగా పాలించిన రాజవంశాన్ని స్థాపించాడు

ప్రధానం గా హిందూ జనాభా కలిగి  సచిన్ తన సొంత  అశ్విక దళం, ఆఫ్రికన్లు ఉన్న రాజ్య  బ్యాండ్, స్వంత కోట్లు, కరెన్సీ మరియు స్టాంప్డ్ పేపర్‌ను కలిగి ఉన్న ఉంది. 1948లో, రాచరిక రాష్ట్రాలు స్వతంత్ర భారతదేశంలో విలీనం చేయబడినప్పుడు, సచిన్ జనాభా 26,000, అందులో  - 85% హిందువులు మరియు 13% ముస్లింలు.

సమకాలీన భారతదేశంలో సిద్దిల ఉనికి

నేడు, దాదాపు 20,000 నుండి 50,000 మంది సిద్దిలు భారతదేశం మరియు పాకిస్తాన్‌లో నివసిస్తున్నారు, ఎక్కువ మంది కర్ణాటక, గుజరాత్, హైదరాబాద్, మకరన్ మరియు కరాచీలలో కేంద్రీకృతమై ఉన్నారు. వారిలో చాలా మంది దుర్భరమైన పేదరికంలో నివసిస్తున్నారు. పేదరికం, చదువు రాకపోవడం, కులవివక్ష వంటి కారణాల వల్ల నేడు సిద్ధులు ఏకాంతంగా జీవిస్తున్నారు.

నేడు, ఇతర ముస్లింలతో వివాహాల కారణంగా హబ్షి కమ్యూనిటీలు తగ్గిపోయాయి, అయితే వారి ప్రభావం నేడు కూడా స్థానిక ప్రజల ముఖాలపై, అలాగే స్థానిక వాస్తుశిల్పంపై కపిస్తుంది.